(Unicode)
"မား...ဂျီမင်ပြန်ရောက်ပြီလား"
"ဟင့်အင်း...ဘာဖြစ်လို့လဲ"
ဂျီမင်အိမ်ရှေ့သို့ ကားတရစပ်မောင်းသွားကာ ကားစက်သတ်သည်နှင့် သူအိမ်ထဲတဟုန်ထိုးပြေးဝင်၍ ရှာမိသည်။
"မား...ကျနော့ကိုမလိမ်ပါနဲ့ ဂျီမင်ဘယ်မှာလဲ"
"မား...ဘယ်သိမှာလဲ သားနဲ့ခရီးသွားခဲ့တာလေ မဟုတ်ဘူးလား"
"မဟုတ်ဘူး မားရဲ့သားက ကျနော့်ကိုထားခဲ့တယ်လေ အာ့အရူးကောင်က ကျနော့်ကိုထားခဲ့တယ်"
ခုပြန်စဉ်းစားမိလျှင် ဂျီမင်အကြောင်းသူဘာမှမသိ။ထို့ကြောင့် ဘာလုပ်ရမည်မှန်းတကယ်ကိုမသိပေ။ သူပူထူလာသည်။ကြံရာမရသည့်အဆုံး လက်မှိုင်ချကာ သူငိုချင်လာသည်။လမ်းတလျှောက်လုံးလဲ ဂျီမင်ဆီဖုန်းခေါ်ခဲ့ပေမဲ့ စက်ပိတ်ထားကြောင်းသာပြောသည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မားကိုပြော"
နီရဲနေသောမျက်လုံးများက မည်မျှကြေကွဲနေသည်မသိ မားမေးသံကြားလျှင် မျက်ရည်များအလိုလိုကျလာသည်။သူအားကိုးစရာဘယ်လိုက်ရှာရမည်နည်း။မားအား နီရဲနေသောမျက်လုံးများဖြင့်မော့ကြည့်၍ သူနဲ့ဂျီမင်သွားခဲ့သော ခရီးစဉ်အကြောင်းနှင့် ဂျီမင်သူ့အားထားခဲ့ပုံတွေကိုရှင်းပြမိသည်။
"မား...ကျနော် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဟင်"
မားလက်မောင်းကိုဆွဲကာ မျက်ရည်တတွေကြီးနဲ့မေးမိသည်။မားသူအားကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဟန်ဖြင့် ခေါင်းကိုအသာသတ်ပေးလာသည်။ထို့နောက် ဖုန်းတလုံးထုတ်လာ၍ ဂျီမင်ဆီခေါ်လေသည်။သို့သော် စက်က ပိတ်ထားဆဲပင်ဖြစ်သည်။
"ဒီကလေးဟာ နားလည်ရခက်လိုက်တာ...တအားစိတ်မပူပါနဲ့ မားစုံစမ်းပေးပါ့မယ်"
မားလည်း စိတ်ပူနေမည်ဆိုတာသူသိသည်။သို့သော် ဘာတတ်နိုင်မည်နည်း။ ထယ်ယောင်း ကြမ်းပြင်ထက်အရုပ်ကြိုးပျက်ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်သည်။ထို့နောက် မားကိုနူတ်ဆက်ကာ သူ့အိမ်ဆီသို့သာခေါင်းငိုက်စိုက်၍ပြန်လာခဲ့ရသည်။
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
"ဟျောင်း...ဟင့်!"
"ထယ်ယောင်းရ...ငိုနေတာလား ဘာဖြစ်တာလဲ"
YOU ARE READING
FLASHBACK
Fanfictionဆုပ်ကိုင်ထားမိဆဲအတိတ်တွေထဲကနေ ကျနော်တို့မသိတဲ့ အမှန်တရားတွေက ရှိနေပါတယ်။ ဘာဖြစ်နိုင်မယ်လို့ထင်ပါသလဲ?
