DELİ GELİYORUM DEMEZ!! °Yarı Texting°

35.

612k✓

1 günede iki bölüm mü? Çok istediniz. Geri döndüm galiba.

𖥸𖥸

"Sana da eve erkek atmayanını bul dedik gitmiş en alasını bulmuş gelmişsin. Pes!"

Safir bana bakarken ben geçip koltuğa oturdum. Tamam, artık biliyordum onu ima etmediğini ama bu laf sokmama engel değildi.

Epey yorulmuştum. O Parla şıllığını dövmek hem zevk vermişti hem yormuştu. Kayra beni iyice doldurmuştu bende sinirimi direkt Parla'dan çıkarmıştım. E haliyle birazı da Safir'e kalmıştı.

"Ne erkeği Simay? Ayrıca o kız benim hiç bir şeyim değil, olamaz." Dedi. "Sen varken kimse olamaz."

Hayır, düşmemeliyim, düşmemeliyim.

"Tamam ya sinirimden söyledim onu." Dedim. "Bir anda çıktı."

"Sen Emre'yi nereden tanıyorsun?" Diye sordu dirseklerini masaya yaslarken.

Kolumu koltuğun kenarına yasladım ve bacak bacak üstüne attım. "Nereden olacak, babamdan." Dedim. "Biraz da Kayra'nın katkısı var tabii."

"Köstebekten falan da bahsettin?" Dedi sorar gibi.

"Aynen bebeğim, köstebek. Aranızda." Elimle yeri işaret ettim aşağıyı kastederek. "Aşağıda ne dedikodular dönüyor bir bilsen. Hatta beni bile konuşmaya başlamışlardır."

Safir Tuna'nın kaşları çatıldı, gözleri sinirle kısıldı. Onun bu haline bakıp, "bu zamana kadar nasıl anlamadın, şaşırdım doğrusu." Dedim.

Ters ters bana baktı. "Akıl mı bırakıyorsun adamda?" Dedi. "Leyla'yım bu aralar."

Kahkaha attım. Beni düşünmesi hoşuma gitmişti. Ama ortada bir köstebek vardı ve onu Safir Tuna ortadan kaldırmalıydı. "Leyla ben olmam gerekiyordu ama şimdi onu boşver. Köstebekgillerden Murat Levendoğlu'nu bir hallet."

"Murat Levendoğlu?" Dedi kendi kendine sorar gibi. "Puşt!" Dedi sinirle. Devamında daha küfür edecekti ki varlığımı hatırladı ve sustu. Aslında küfür eden bendim çekinen oydu.

Soyunun sopunun, yedi ceddinin köküne sokayım Murat Levendoğlu. Neyle diye sormayın.

Safir Tuna yerine orijinal küfürlerimden ettim Murat denen piçe. Ardından Safir Tuna ile beraber ayaklanıp odasından çıktık.

"Senin belanı sikmeyen, Safir Tuna Arslanoğlu değil!' kendi kendine mırıldanıp küfür ediyordu. "Aklımı da sikeyim." Durdu. "Emre'yi de sikeyim."

Bir an 'yeter be hayratlık mı bu, gelen geçene geçiriyorsun," demek istesem de sonradan vazgeçtim ve asansöre binip bir aşağı kata indik. Safir Tuna sinirle çalışanların arasına karışıp bağırdı. "Murat Levendoğlu burada mı?!"

Herkesin bakışları ona döndü. Çoğu sinirinden korkmuştu. Bense dağ gibi duruyordum arkasında. 'Her güçlü erkeğin arkasında bir kadın vardır.' lafını doğruluyordum. Tamam Safir Tuna benden önce de böyleydi ama artık benden sonrası vardı.

Bazı kişiler tırsak hareketlerle burada olmadığını söyledi. Aynı hız ve sinirle tekrar yukarıya çıktık. Aynı sekilde burada da sordu. Kalabalığın arasında bir el kalktı havaya. "B-ben." Dedi titreyerek.

"Odama gel!" Diye sert tavrını ortaya koyduğunda sessizliğin yerini uğultular almıştı. Bir hışımla dönüp odasına çıktı. Ardından bende girdim.