Love You Endlessly

Chapter 15

Vinci's pov

Ngayon ay inaayos ko ung schedule ni sir Reyster dahil kailangan nya nga daw umuwi ng maaga. Pagkakita ko sa schedule nya ay marami syang meetings for this day. Paano kaya 'to? Sabihin ko ba? Or wag nalang? Baka pag sinabi ko baka isipin nya na hindi ako nag-iisip. Pero pag di ko naman sinabi baka sabihin nya na hindi ko ginagawa ung trabaho ko. Tsk. Sabihin ko na nga lang. Ngayon ay wala si sir Reyster dahil nasa isang meeting sya at siguro ilang oras nalang ay babalik na sya dito kaya intayin ko nalang sya. 

Di nagtagal ay pumasok si sir Reyster, hindi ko muna sya nilapitan since may kausap sya sa phone at mukhang importante yun dahil seryosong seryoso sya. 

"Kamusta kapatid mo?"

"Ingat kayo ha, may trabaho pa ako mamaya pupunta ako dyan sa ospital"

Yan lang narinig ko kay sir Reyster, hindi ko narinig ung sagot ng kausap nya pero sino kayang kausap nya na nasa ospital? Habang nakatulala at iniisip kung sino yun ay lumapit sakin si sir Reyster. 

"Vinci?"

"P-po?"

"Ayos ka lang?"

"O-opo okay lang po ako may iniisip lang"

"Parang malalim ah, gusto mo share mo sakin?"

Ay. Nag-aaya?? Hindi ko masabi kung ano yun kasi ung iniisip ko nga ay kung sino ung nasa ospital. 

"A-ah hindi na po okay lang po talaga 'ko"

"Sure?"

"Yes po"

"Okay"

Pagkatapos akong kausapin ni sir Reyster ay tumalikod na sya para bumalik sa table nya. Nakalimutan ko na sabihan pala sya na marami syang schedules ngayon hanggang uwian nya.

"A-ahm sir?"

"Yes?"

"Uhm ano po kasi.."

"What is it?"

"Uhm marami po kayong meetings ngayon, hanggang uwian po"

"And?"

Bat ako kinakabahan pag kausap nya ako?

"D-diba po sabi nyo uuwi kayo ng maaga?"

"Wag ka mag-alala, tatapusin ko naman yan before ako umuwi, mabilis lang naman ako makipag meeting"

"A-ah sige po"

"By the way, ung presentation ba tapos na?"

"Opo sir sesend ko nalang po sa inyo"

"Sige thank you"

At bumalik na sya sa table nya.

Reyster's pov

Habang naglalakad ako sa hallway pabalik sa office ko ay tumawag sakin si Jiro. 

"Hello Jiro?"

"Pa!"

"Kamusta kayo?"

"Okay lang po"

Habang papasok sa office ay kausap ko pa din si Jiro

"Kamusta kapatid mo?"

"Okay lang po si Marcus pa, natutulog po sya eh. Ano oras po kayo uuwi?"

"Ingat kayo ha, may trabaho pa ako mamaya pupunta ako dyan sa ospital"

"Sige po, mauna na po ako inaantok po kasi ako"

"Sige mag-iingat kayo ha"

"Opo pa bye po"

Pagkatapos namin mag usap ay binaba ko na ung phone at napansin ko si Vinci sa table nya na mukhang seryosong nakatulala kaya naisip ko na lapitan sya.

"Vinci?"

"P-po?"

"Ayos ka lang?"

"O-opo okay lang po ako may iniisip lang"

"Parang malalim ah, gusto mo share mo sakin?"

Hindi agad naka sagot si Vinci pero sumagot din naman sya

"A-ah hindi na po okay lang po talaga 'ko"

"Sure?"

"Yes po"

"Okay"

Dahil wala naman daw syang iniisip at okay lang daw sya ay tumalikod na ako sa table ko para magtrabaho na ulit pero bago yun ay may sinabi sakin si Vinci.

"A-ahm sir?"

"Yes?"

"Uhm ano po kasi.."

"What is it?"

"Uhm marami po kayong meetings ngayon, hanggang uwian po"

"And?"

Halatang kinakabahan si Vinci dahil sa pag sstutter nya

"D-diba po sabi nyo uuwi kayo ng maaga?"

"Wag ka mag-alala, tatapusin ko naman yan before ako umuwi, mabilis lang naman ako makipag meeting"

"A-ah sige po"

"By the way, ung presentation ba tapos na?"

"Opo sir sesend ko nalang po sa inyo"

"Sige thank you"

At bumalik na ako sa table ko.

Sa totoo lang pag kasama ko si Vinci ay hindi ko mapaliwanag ung nararamdaman ko, ano kaya nangyayare sakin?