Moonlight Academy: School of Magic

Chapter 64

Mark's Pov

Bumalik na kami sa legendary kingdom na malungkot. Sinalubong kami ng mga magulang namin sa harap ng gate at hindi ko maiwasan na mas lalong malungkot dahil sa tingin ng mga magulang nila.

"Nasaan ang anak ko?", tanong ni tita Natalie.

"Papasukin niyo muna sila", saad ni tita Xiandra.

Pumasok kami at pinaupo nila kami bago magtanong tungkol sa anak nila.

"Inatake kasi kami ng mga kalaban nung nasa lost village na kami", saad ko.

"Masyadong silang marami kaya hindi namin kinaya", saad naman ni Josh.

"We cannot use any magic there kaya kinuha sila mga kalaban", saad ni Zacc.

"I'm sorry", paghingi namin ng paumanhin sa kanila.

"Son, wala kayong kasalan kasi ginawa niyo lang ang makakaya niyo and you didn't expect na mangyayari iyon", saad ni mom.

"Anong nangyari?", tanong ni Axele na kababa lang ng hagdan.

"Where are the others?", tanong naman ni Ash na nasa tabi niya pala.

"Taken by the enemy", saad ni Thunder.

"Why?", tanong ni Axele.

Ipinaliwanag naman namin sa kanila ang nangyari at kita ko ang galit sa mga mata nila ng malaman iyon.

"How could they do that sa kalahi nila?", galit na tanong ni Axele.

"Lahat ng nakatira doon ay nagbago na", saad pa nito.

"We are going to rescue them", saad ni Ash at aalis na sana ng pigilan siya ng ama niya.

"Let me tell you son, wala ka pang sapat na pahinga dahil kakabalik mo lang rin at sa tingin mo madali lang silang mabawi", saad nito.

"Dad, they are our friends since childhood and even how dangerous it is kapag magkasama kaming lahat ay kaya naming lampasan", saad nito.

"Kakagising lang ni Francine at Keira kahapon kaya huwag niyo itong ipaalam sa kanila", saad ni tita Xiandra.

"Huwag ipaalam ang alin?", rinig naming tanong mula sa itaas ng hagdan.

Keira and Francine was standing there looking at us. Bumaba na sila at agad naman silang inalalayan nina Axele at Ash.

"Where are the others?", tanong ni Francine.

"Tsaka ano ang nililihim niyo sa amin?", tanong pa nito.

"They are taken by the enemy at hindi namin alam kung ano na ang nangyayari sa kanila doon", saad ni Josh.

"Knowing that they are at the enemies hand for sure they are being tortured by now", saad ni Keira.

"Puntahan natin sila", saad pa nito.

"Kakagising niyo lang at wala pa kayong sapat na pahinga", saad ni tita Kaila.

"Mom, kailangan namin silang iligtas", saad ni Francine.

"Kate kami na ang bahala", saad ni Ash dito.

"Kaden anim lang kayo", saad nito.

"Nakuha nga sila na walo silang magkakasama ngayon na anim lang kayo ang susugod dun ano sa tingin niyo ang maaaring mangyari", saad ni Keira.

"Sasama kami", saad ni Francine.

"Mas mabuti pa na patapusin niyo muna ang digmaan dahil paniguradong gagamitin sila ng mga kalaban para manghina tayo", saad ni tito Alexander.

"Sige na magpahinga na kayo", saad pa nito kaya wala kaming magawa kundi sundin sila.

Francine's Pov

Nandito ako ngayon sa kwarto ko dahil hindi kami pinayagang lumabas. Napagdesisyunan ko na tumakas kaya nagpalit ako ng damit at nagsuot ng balabal. Bubuksan ko na sana ang bintana ng kwarto ko ng biglang may pumasok.

"Where are you going?", tanong nito.

"Tatakas", saad ko.

"Sama ako", saad nito.

"Keira naman eh", saad ko.

"Kaya nga ako nandito dahil sasabihan sana kita na plano kong tumakas para iligtas sila at hindi ko naman akalain na yan rin pala ang iniisip mo", saad nito.

"Tara na", saad ko at binuksan ang bintana ko.

"And where do you think you're going?", rinig kong tanong ng isang lalaki kaya napatingin ako sa pinto.

I saw Kaden and our friends sa harap ng pinto na nakatingin sa amin.

"Napakakulit niyo talaga", saad ni Axele.

"Sa tingin mo ba hahayaan lang namin sila", saad ni Keira.

"Kaya nga nandito kami dahil alam namin na nag-iisip kayong tumakas", saad nito.

"How stubborn Maxinne", saad nito.

"Tatakas rin kayo eh", saad ko.

"Tara na", saad nito at tineleport kami sa baba.

Maglalakad na sana kami ng biglang may pumigil sa amin na mga kawal.

"Napakatigas talaga ng mga ulo niyo", saad ni dad.

"Tama nga ang sinabi ni Kaila at Xiandra na paniguradong tatakas kayo", saad naman ni dad Francis.

Pinabalik nila kami sa loob ng palasyo at nakita namin na naghihintay doon ang mga magulang namin.

"Sabi na nga ba eh", saad ni mom Xiandra.

"Mom", saad ko.

"Dahil gusto niyo talagang lumabas pinapayagan na namin kayo pero hindi para iligtas ang mga kaibigan niyo kundi ang bantayan ang academy" saad nito.

"Protektahan niyo ang academy at iligtas silang lahat", saad naman ni tita Alianna.

"Makukuha rin natin ang anak ko at ang mga kaibigan niyo pero huwag kayong sumugod ng basta-basta", saad ni tita Kendra.

"Ang buhay ng mga mag-aaral sa academy ay mas mahalaga kaya doon na muna kayo hanggang sa magsimula na ang huling digmaan", saad ni tito Kendrick.

Bumalik na ako sa silid ko dahil kahit anong pilit namin sa kanila ay hindi nila kami papayagan. Pupunta kami ng academy ngayon para protektahan ito dahil paniguradong iyon ang pupuntiryahin ng mga kalaban.

Ng makarating kami sa academy ay sinalubong kami ni headmaster at ng iba pang mga guro. Sinimulan na namin ang pagplano at kung ano ang dapat gawin para sa digmaan.

"I want you to be by my side during the war", saad ni Kaden.

"I will", saad ko.

"Huwag kayong mag-isip ng kung ano-ano kapag nasa labanan na para hindi tayo mawalan ng focus at maipanalo natin ang laban", saad naman ni Axele.

"Huwag kayong mag-alala mababawi natin sila pagkatapos ng digmaan na ito", saad ko sa kanila ni Josh.

"Alam naman namin na gagawin niyo ang lahat para iligtas sila kaya hindi kami nawawalan ng pag-asa", saad nito.

"Magpahinga na kayo dahil sa tingin ko maaaring bukas ay susugod na sila o sa mga susunod na araw", saas ni Keira.

"Kailangang lagi tayong alerto sa paligid natin at may sapat tayong lakas para sa digmaan na ito", saad ko.

Bumalik na kami sa dorm namin at nakikita ko ang pagiging determinado ng mag estudyante. How I hope na sana ligtas ang lahat sa digmaan na ito.