Uzun zamandır yazmıyorum. Zaten buralara yazılamayacak şeyler yaşadım. Ama bu gece biraz içimi dökmek istedim. Aynı zamanda yorgun ve uykusuzum da... Sabah yine iş var. Uyumadan önce birkaç cümle ile anlatmaya çalışayım hislerimi.
Gökyüzünde başımdan aşağı dökülüverecekmiş gibi duran yıldızlar, daha da sönük hissettiriyor. Onlar kaygısızca parlarken tepemde sanki kaygı yüklü bir bulut üzerimden ağır ağır geçerek yüreğime ince ince yükünü döküyor.
Kaygan bir zemine bırakılmış gibiyim. Ayaklarımın üzerinde yürümekte güçlük çekiyorum. Sürekli bir çift ele ihtiyaç duyuyorum ve o ihtiyaç duyduğum eller şimdi benden çok uzakta.
O eller orada ateşle oynuyor ve ben artık buralarda duramıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğleye doğru Emre'nin arabasıyla yola çıktıklarında kimseden ses çıkmıyordu. Gazı kökleyip yolda uçururcasına süren adam şimdi öyle yavaş gidiyordu ki, sanki yol hiç bitmesin istiyordu.
Yollardan ve yolculuklardan bıkmış iki yorgun yolcu vardı o arabada.
Öndeki yolcu radyoya uzandı. Kısık seste bir müzik açtı.
Arkadaki ise, Aslı'yla bir zamanlar hayalini kurdukları hayata açılan yolda ilerlerken, boğazında yutkunsa da geçmeyen bir düğümle mücadele ediyordu.
İçinde karmakarışık düşüncelerle kaplumbağa hızında seyreden ıstıraplı yolculuk nihayete erdiğinde herkes gibi arabadan indi.
Geçici olarak kalacağı, sayısını bilmediği günleri geçireceği mahalleye baktı. Sahi, burada acaba kaç gün kalacaktı? Ya da kaç hafta? Belki de kaç ay diye sormalıydı?
Ve buraya geldi diye güvende sayılır mıydı?
Canan Arnavutköy'de kendi evine yakın eşyalı bir ev olduğunu söylemişti. Ömer de yardımcı oldu ve o evi hemen tuttular. Çok küçük bir evdi ama idare ederdi. Zaten ev seçecek durumda değillerdi.
Eşyalarını bıraktıktan sonra çıkıp yemek yediler. Sonra gezdiler koca İstanbul'u sokak sokak, cadde cadde.
Trafiğin içindeydiler. Şehrin en kalabalık yerlerinde, en popüler caddelerinde... Sonu masmavi sulara çıkan daracık, sessiz sokakların ucunda...
