:: セブン

1.7K 103 175
                                    

(2 Gün sonra)

"Güzellik!! Uyan!!!" Babamın şirkete gitmeden önce alarmımdan bile önce beni uyandırmasıyla kabus görmeden geçirdiğim ilk uykumdan uyanmıştım.

"Uyandım!!" Normalde olsa alarmdan önce beni kim uyandırırsa kızardım, ama beni uyandıran bu kez her şeyden çok özlediğim babamdı. Ve uzun zaman sonra ilk kez onun sesiyle uyanmış olmak huysuzlaşmama izin vermemişti.

Mutlu bir şekilde yatağımdan kalkıp önce duşumu almıştım, daha sonra kahvaltı için aşağı inip annemle ve babamla kahvaltı hazırlayıp oturmuştum masanın başına. Kaç hafta oluyordu birileriyle bu masada kahvaltı yapmamak?

"Çok kilo vermişsin Harin, hepsinden bolca ye." Annem tabağıma hazırladığımız omletlerin hepsini koymaya başlarken endişeli bir şekilde konuştuğunda ona döndüm. "Sınavlar yaklaşıyor diye fazla streslendim galiba." Ne yalandı ama..

Ama ne diyebilirdim ki? "Anne ben aslında bir buçuk senelik en değer verdiğim insan, ilk aşkım, sevgilim tarafımdan on tane kızla aldatığımı öğrendim de kötü hissettiğim için açlığımı da hissedemiyordum, kusura bakma." mı? Ertesi gün de haberlerde Jihoon'un gizemli bir şekilde öldüğünü falan öğrenirdik. Yapan kimdi? Kang Hyojin ve kocası Kang Juwon.

Düşündüklerimle kendi kendimr gülmeye başlarken telefonum çalmaya başladı. Arayan Sumin'di. Fakat o an iki elimle birden kocaman bir ekmek tuttuğum için açamayıp babama uzattım. "Açsana baba."

Babam telefonu eline alıp açtıktan sonra hoparlöre alıp masaya koydu. "Kang Harin şu an koca bir dilim ekmeği midesine indirmekle meşgul olduğu için size günaydın diyemiyor bayan Sumin lütfen birkaç dakika bekleyin."

Konuşabilmek için saniyeler önce tüm ekmeği ağzıma bastığım için şişen yanaklarıma bakarak konuştu babam.

Annem tüm evde yankılanan bir kahkaha atmaya başlarken Sumin'in de ondan bir farkı yoktu. "Oooo Bay Juwon sesiniz yakınlardan geliyor bakıyorum? Evinizin yolunu hatırlayabildiniz mi bari???" Babam Sumin'in söylediklerine kahkaha atmaya başlarken kaşlarını çattı sanki Sumin görebilecekmiş gibi.

"Bayan Sumin hiç endişeniz olmasın hatırladığımdan, sizin evinizi bile hatırlıyorum yani her an kapınıza dayanabilirim."

Birkaç dakika sonra babam, Annem ve Sumin iyice sohbet etmeye daldıklarında ağzımdaki lokma tamamen bitmişti. Bu yüzden telefonumu elime aldım. "Yeter artık bu kadar sohbet. Çıkıyorum ben evden Sumin, kapattım!!!" Sumin'in bir şey söylemesine izin vermeden telefonu yüzüne kapatıp üst kata çıktım çantamı almak için.

Birkaç dakika sonra aşağı indiğimde babam da hazırlanmış, beni bekliyordu. "Bugün kızımı ben bırakıyorum." İtiraz etmeme şans bile tanımadan arabanın anahtarını alıp dışarı çıktı.

"İyi dersler bebeğime!" Annem hafif allık sürdüğüm yanaklarımdan öpüp geri çekildiğinde kaşlarımı çattım. "Gitti tüm allığım ya!!!"

Bu kez kahkaha attı annem bana kapıyı açarken. "Gitsin zaten, çillerin görünmüyor." Çiller.. Felix'in üzerinde en güzel duran şeyler..

Anneme gülerek göz devirdim ve çıkıp ayakkabılarımı giyindikten sonra veda edip arabaya bindim. Çiller bana yakışmıyordu, Felix'i gördükten sonra böyle düşünmeye başlamıştım. En çok onda güzel görünüyordu bu küçük iğrenç noktacıklar.

"Okulunun yolunu hatırlıyorum, merak etme." Sumin'in yaptığı espriye benzer bir şey yapmayım diye arabayı çalıştırıp okuluma sürmeye başladıktan sonra gülerek konuştu babam.

* ✦ star lost / lee felixWhere stories live. Discover now