* ✦ star lost / lee felix

:: 二十

Üçüncü kişi ağzından

Kapıyı açıp içeri girdikten sonra sinirle ellerini saçlarından geçirip etraftaki eşyaları dağıtmaya başladı Felix.

Diğer arkadaşları da ardından eve girip kapıyı kapattıktan sonra Minho endişeyle Felix'i tutmak için yanına adımladı. "Sakin ol!"

"Bırak beni!" Sinirle Minho'ya döndü Felix. Ardından kolundan kurtulup evde eline geçirdiği her şeyi fırlatmaya başladı ağlarken.

"Felix kendine gel!" Bu kez Chan yanına yaklaşıp kollarından tutarak sarstığında karşı çıkamadı sarışın oğlan. Yapabildiği tek şey ağlayarak küfürler sayıklamaktı.

"Chan bırak beni." Arkadaşının yüzüne bakmaya başladı sulu gözlerle. "Hiçbir şey beceremiyorum.. Koruyamıyorum onu da..." Ardından yere çöktü ağlamaya devam ederken.

Arkadaşının yere çöküşünü izlerken sertçe yutkunup ağlamamak için dudağını ısırdı Jeongin. Ardından Felix'in yanına çöktü.

"Felix bana bak," Arkadaşının çenesinden tutup kendisine bakması için kafasını kaldırdı. "Hiçbirisi senin suçun değil. Yeji'nin Harin'e zarar vereceğini bilemezdin."

Sinirle arkadaşına bakmaya başladı Felix kafasını kaldırdıktan sonra. Kendine sinirliydi en çok. "Ya hatırlayamasaydı Jeongin? Ya her şeyi, herkesi, bizi, beni unutsaydı? Kim bilir neler yaptı ona."

Sinirle derin bir nefes verip Jeongin gibi arkadaşının yanına çömeldi Jisung'da. "Ama hatırladı. Her şey hâlâ eskisi gibi. Ve bu olayın suçlusu sen değilsin. Kendini suçlamayı bırak." Felix'in omzuna elini koydu sonra.

Kafasını salladı Felix sinirle yumruk yaptığı elini yere vurmaya başlarken. "Yanımızda olmayan tek kişiler onlardı. Yeji'yi durdurabilirdim, önleyebilirdim."

Felix'in yere vurduğu an kanayan elinden tuttu Minho sinirle. "İkisinin de akıllıca bahanesi vardı Felix. Hiçbirimizin şüphelenmemiş olması çok doğal. Bunu yapıp durma kendine!"

"Bundan sonra.." Elinin tersiyle gözyaşlarını silerek sinirle Minho ve diğerlerine bakmaya başladı Felix. "İzin vermeyeceğim."

➡️❤️‍🩹

Harin

Hastaneden taburcu olmamın üzerinden iki gün geçmişti. Taburcu olduktan sonraki gün evde kalıp dinlemek istediğim için rapor almıştım.

Ve aileme olanlar hakkında voleybolda yaralandığımı söyleyerek küçük bir yalan konuşmuştum.

Fakat tüm bunların yanında iyi bir haber de vardı sonunda..

Ailem bir hafta içinde burada olacaktı. Yaptıkları proje hakkında halletmeleri gereken son düzenlemeler de birkaç gün sonra olacaktı. Bu yüzden moralim biraz olsun düzelmişti.

"Şeker ister misin?" Aldığı iki şekerden birisini bana uzattı yanıma oturan Sumin. Fakat kafamı sallayarak reddettim, birkaç gündür canım hiçbir şey yemek istemiyordu.

"Sen bilirsin." Omuz silkerek uzattığı şekeri geri alırken kendininkini ağzına attı.

"Millet!!!!!"