Farklılıklarımız bizi ayrıştırmak yerine bir araya getirseydi dünya nasıl bir yer olurdu? Peki ya Hogwarts bu birlikteliğin merkezi olsaydı...
Bazı sihirler için asaya ihtiyaç duyulmaz... Değerini bilenler için sevgi en büyük sihirdir...
Yetimhanede...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayaller kurmak belki de her insanın bu hayattaki motivasyon kaynağıdır. Hayatımızın her anında olmadık zamanlarda hayaller kurarken buluruz kendimizi.
Gerçekleşmesinin mümkün ya da imkansız olmasının bir önemi yoktur. Çünkü hayal kurmak ümit etmek demektir. Şartlar ne olursa olsun vazgeçmemektir. Ve bir adım sonrasının daha güzel olacağına inanmaktır.
Luciana çocukluğundan beri Hogwarts'a gelmeyi hayal etmişti. İmkansız olduğunu bile bile bu hayalden vazmemişti hiç bir zaman. Arkadaşları ile birlikte her zaman sihirli dünyanın içindeymiş gibi yaşarlardı.
Çocukken kurdukları oyunlar bile hep Hogwarts üzerineydi. Her biri kendisini çağın en gözde büyücüsü olarak göstermeye çalışır ve sonuçta kimin üstün olduğuna karar veremeyip kavga ederlerdi.
Okulda verilen hikaye ödevlerinde hep alternatif Harry Potter hikâyeleri yazarlardı. Hatta bir ara Leonardo hızını alamayıp 'Expelliarmus Büyüsü Mü Yoksa Kadavra Laneti Mi Daha Güçlüdür?' diye bir makale yazmıştı ve tabiki o dersten kalmıştı.
Şimdi ise aynadan üzerindeki Hogwarts cübbesine bakarken yaşadığı her şeyin bir rüya olduğunu düşünmekten kendini alamıyordu Luciana. Bütün bunlar bir rüyaysa bile kesinlikle uyanmak istemiyordu.
Üzerindeki Hogwarts cübbesini büyük bir hayranlıkla izledi tekrar. Binası belli olduğu anda kendi binasının renkleri ve armasının belireceğini Madam Malkin söylemişti. Mavi en sevdiği renkti ve Ravenclaw binasını gururla temsil etmek için elinden geleni yapacaktı.
Başka bir binaya seçilme endişesi yoktu. Nasıl olduğunu izah edemese de Ravenclaw'a seçileceğini biliyordu. Belki bir içgüdü ya da başka bir şeydi ama içinden bir his kesin olduğunu söylüyordu.
Emilia ise odanın ortasında resmen sevinç dansı yapıyordu. Bir yandan üzerindeki cübbesine sarılmaya çalışıyor bir yandan da zıplayarak tuhaf hareketler yapıyordu.
"Bekle beni Hufflepuff bu gece hasret bitiyor" diye bağırıp dansına devam etti.
Luciana duvara yaslanıp arkadaşının tuhaf dansını izledi bir süre. Öyle hareketler yapıyordu ki kahkaha atmamak elde değildi.
Hogwarts Ekspresi bugün yola çıkmıştı ve akşam tüm öğrenciler burada olacaktı. Seçmen şapka binalarını belirledikten sonra hepsi için yeni bir dönem başlıyordu.
Tüm eşyaları yaz boyunca kaldıkları misafir odalarından kendi binalarındaki yatakhanelerine taşınacaktı. Arkadaşları ile farklı binalarda olmanın burukluğu vardı sadece içinde.
"Hadi artık Emilia geç kalacağız" dedi arkadaşına.
Emilia duyduğu sesle dansını bırakıp üstünü başını düzeltmeye başladı hızlıca. Aynanın karşısına geçip dans ederken bağımsızlığını ilan etmiş olan saçlarını toparlamaya çalıştı.
