Ciao Amore

Με μετανιώνεις, σε μετανιώνω

Έχω πει πολλά «με τίποτα!» στη ζωή μου, τα οποία εν τέλει παραβίασα και ίσως να λάτρεψα όταν τα βίωσα χωρίς να σκέφτομαι. Αυτό ήταν πάντα το μεγαλύτερό μου λάθος. Σκεφτόμουν παραπάνω απ' όσο ζούσα. Όπως ακριβώς έκανα και μαζί σου δηλαδή -δε θα σου απευθύνω ξανά το λόγο, το υπόσχομαι....

Κοιτούσα που λες μια φωτογραφία μας προχθές. Τελικά, δεν ήσουν και τίποτα σπουδαίο. Βασικά, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ήμασταν και τίποτα σπουδαίο. Την πέταξα. Ναι καλά διάβασες, που πολύ αμφιβάλλω κι αν θα το διαβάσεις, τώρα που το σκέφτομαι.

Οπότε μετά από πολύ καιρό μπόρεσα να γράψω τι πραγματικά πίστευα για σένα, μιας κι ως μικρό ερωτευμένο ηλίθιο πλάσμα, δεν στα πέταξα ποτέ στη μούρη.

Όμως ο καιρός πέρασε, οι μάσκες έπεσαν και εξαντλήθηκα να προσπαθώ να σώσω κάτι που δεν υπήρξε ποτέ. Ή κι αν υπήρξε, ήταν -μάλλον- τόσο διαφορετικό από αυτό που ήθελα, που ισοπεδώθηκε μπροστά στις προσδοκίες μου.

Δε θυμάμαι να κλαίω, ούτε θυμάμαι να προσπαθώ για έστω μια μικρή επικοινωνία μαζί σου.

Δε θυμάμαι να ακούω τα αγαπημένα σου τραγούδια. Δε θυμάμαι να σε ψάχνω, δε θυμάμαι να σε θέλω στη ζωή μου γιατί χωρίς εσένα είναι πιο άδεια και απ' το ψυγείο μου όταν πεινάω.

Πάνε λίγοι μήνες από τότε που ήρθε εκείνος. Ναι, εκείνος που τόσο καλά ξέρεις, που πιο πολύ κι απ' τον ίδιο του τον εαυτό σε ξέρει. Τότε ήταν που χτύπησε το προσωπικό καμπανάκι της ηθικής μου, αμφιταλαντεύτηκα πολύ, ρημάχτηκα για άλλη μια φορά στην ανάλυση και στη σκέψη. Με ένοιαζε τι θα πεις -πάλι το έκανα-, πώς θα νιώσεις και τι θα πιστέψεις για μένα. Δε σου χρωστάω εξηγήσεις, αλλά θα το κάνω για να είμαι πρώτα απ' όλους εγώ καλά.

Για ένα διάστημα έβαλα «φρένο» και μάλιστα οριστικό -όπως νόμιζα. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήρθε εκείνος για να μου επιβεβαιώσει πως αν θέλεις μπορείς τα πάντα, αν γουστάρεις τον άλλον είσαι σε θέση «να κάνεις τον ήλιο να ανατέλλει απ' τη δύση» κι όχι μόνο. Και μηνύματα στέλνεις και τον εγωισμό σου καταπατείς και τις άμυνές σου γκρεμίζεις. Αρκεί να θες. Μου έκανε τα πράγματα τόσο υπέροχα, δε με άφησε να σκέφτομαι ώρες ατελείωτες, έπαιξε όλα τα χαρτιά του στα ίσια και μου εξηγήθηκε όσο κανείς. Και ξέρεις τι κατέληξε να είναι; Μία απ' τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής μου. Δε στα λέω όλα αυτά ούτε για να σε εκδικηθώ ούτε για να κάνω επίδειξη. Συνειδητοποιώ απλώς πως υπάρχει -κοίτα να δεις- καλύτερος από σένα.