මඟ බලමින් 👀
දසවන දිගහැරුම
ආහේලි එක් වරම නැගිට ඇදෙන් බිමට පැන්නා..ඇයට ඇසුනේ සෞරව රෝහල් ගත කර ඇති බව පමණයි..
" යේනූ සෞරට…………."
ඇයට ඉකි ගැසුනේ මහ හඬින්...ඇය හුස්ම අල්ලමින් හඬන්න ගත්තේ යේනු ඇයව වැළඳ ගද්දී…
" හේලියො නවත්, තපන් ඔය ඇඬිල්ල...සෞරයා මැරිලා නෑ...උඹ අඬන්නේ ඌ මෙතන මැරිලා වගේනේ….."
ඇගේ හැඬීම තවත් වැඩි වුනා මිසක් අඩු වුනේ නැත..යේනු පවා බිය වුනේ ඇය කිසි දිනක මෙතරම් හඩනවා දැක නැති නිසයි…
" මැ .. මැ … රි කි….ක්...ය්..න...න...එ….පා…….ස්...ස…..ර්…."
ඇයට පිට පිටම හීල්ලෙද්දී ඇගේ මුවින් වදන් පිට වුනේ නැත….
"හේලී……...අම්මාහ්……………….පැටික්කි අඬන්න එපාහ්…..අනේහ් අම්මාහ්………………"
යේනුගේ කෑගිසිල්ලට කාමරයට දුව ආ ඇගේ මව දුටුවේ අපහසුවෙන් හුස්ම අහුලනා ආහෙලිවයි…
" දෙයියනේ දූ…….."
යේනුගේ මවට හඬින්ම කෑගැසුනේ ආහේලිගේ මුහුණ පවා සුදුමැලිව තියෙද්දී…
" යේනූ දරුවෝ දූව ඉන්දවන්න ඇඳෙන්….."
යේනූ ආහේලිව ඇද මතින් හිදුවා සිය මව දෙසට හැරුනේ දෑස්වල කඳුළු පුරවගෙන... ඇගේ මව ආහේලිගේ පපුව නොනවත්වාම අත ගාන්න ගත්තේ ආහේලි හුස්ම සමඟ පොර බදිද්දී…
" මොනවද දූට වුනේ යේනූ….මේ තරම් අඬන්න????"
සිය මවගේ ප්‍රශ්න කීරිම් හමුවේ යේනුට දැනුනා තමා කල වරදෙහි බරපතලකම…
එවිටම වාගේ ඇය අත තිබූ ඇගේ දුරකථනය නාද වුනේ නන්නාදුනනා අංකයකින්…
" හෙලෝ…………."
අනෙක් පස සිටි පුද්ගලයා ඇමතුම හා සම්බන්ධ වෙද්දිම යේනු,
" සෞර…………."
ඔහුගේ කට හඬ හදුනා ගත් යේනුට දැනුනේ වචනයෙන් විස්තර කල නොහැකි තරම් ස්තුටක්…
" හේලි අඬනවා….එයාට හුස්ම ගන්න අමාරුයි...පොඩ්ඩක් කතා කරන්න පුළුවන්ද?????"
YOU ARE READING
මඟ බලමින් 👀
Romance" ඇයි එයාහ් මට මෙහෙම කලේහ්.........." ඇයට සිතන්න වත් වෙලාවක් නොතියා මහ හඬින් තිරිංග තද කල වාහන කිහිපයක් දුහුවිලි වලාවකින් වැසී යන සේ මුද්‍රණාලය ඉදිරියේ නතර කරද්දී ආහේලිත් මුද්‍රණාලයේ අයිතිකරුත් ප්‍රධාන පිවිසුම දෙස දෑස් දල්වාගෙන බලා සිටියේ ඒ දුහුවිලි...
