මඟ බලමින් 👀
විසි දෙවනි දිගහැරුම
" අනේහ් ඒ කවුද??? ඇයි අප්පත්තිගේ ෆෝන් එක වැඩ කරන්නේ නැත්තේ??? මාව බ්ලොක් කරලද????නැත්තම් ෆෝන් එක ඕෆ් කරලද???එයත් බැදලද සෞර වගේ...මන් මෙච්චර ඉගෙන ගත්තත් මේ වගේ මෝඩයෙක් වුනේ කොහොමද????එක සැරයක් දැකපු මනුස්සයෙක්ව විශ්වාස කරන්න තරම් මෝඩයෙක්ද???? සෞර කිව්වා හරි...මන් දන්නේ අඬන්න විතරයි….."
ඇය දුරකථන ඇද පාමුලට විසි කර කකුල් දෙක නමා ගෙන ඒ මත මුහුණ හොවාගෙන දෑතින්ම හිස බදා ගත්තේ ඇයව අමු අමුවේ පි ලි ස් සෙන්නාක් මෙන් දැනෙනා වේදනාවට…
ඇය ඇදෙන් බිමට බැස කණ්ණාඩිය වෙත ඇදුනේ අද දවස පුරාවටම හඬා ඇගේ දෑස් වල දැවිල්ලක් පවා ඇති වෙද්දී...කණ්නාඩියෙන් මුහුණ බලනා විට දුටුවේ වේදනාවටම විරූපව ගිය ඇගේ සුන්දර මුහුණ..
ආහේලිගේ උමතුවෙන් මෙන් ඇහෙනා සිනා හඬට යේනු මුළුතැන්ගෙහි සිට දිව ආවේ පා පැකිළෙමින්...යේනු පපුවට අතක් තබාගෙන කණ්ණාඩියෙන් පෙනෙනා ඇගේම රුවට සිනාසෙන ආහේලි දෙස බලා සිටියෙ බිරන්ත වූ දෑසින්…
" පැටික්කි මොකද මේහ්…..උඹට පිස්සු තද වෙලාද????මොකද උඹ මේ මහ රෑ හිනා වෙන්නේ හේලියෝ……"
යේනුගේ හඬින් ආහේලි ඇය දෙසට හැරෙද්දේ යෙනුට නොදැනීම අඩියක් ආපස්සට තැබුනේ ආහේලිගේ පුරුණු මුහුණ මේ ගෙවුනු පැය කිහිපයට වෙනස්ව ගොස් තියෙද්දී...ඒ දෑස් රතු වී තිබුනා...කොපුල් වල තවමත් පෙර ගැලූ කඳුළු වල වේදනාත්මක සටහන් ඉතිරි කර තියෙද්දී යෙනු ආහේලි දෙස බලා සිටියේ කර කියා ගත නොහැකිව අසරණ වූ දෑසින්…
" මන් මටම හිනා වෙන්නේ යේනු….මන් මේ තරම් ගොන් බඳින කණුවක් වුනේ කොහොමද කියලා බන් මන් කල්පනා කරන්නේ……"
යේනු දුටුවා ඇය තමා ඉදිරියේ කඳුළු පාලනය කරගන්න දරනා අසාර්ථක වෑයම….ඒ දෑස් දැනටමත් කඳුළින් පෙගී තියෙද්දී,ඒ වදන් පවා පැටලැවෙද්දී යේනුට දැනුනා ඇය කුමක් හෝ නිසා හිත තදින්ම රිදවාගෙන ඇති බව…
" අඬන්න ඕන නම් අඬ , පන් පැටික්කී….හිනා වෙන්න එපා….මට බය හිතෙනවා බන් ...මට සමාවෙයන් කෙල්ලේ උඹව මෙහෙම එක එකාට රිද්දන්න දීලා බලාගෙන ඉන්න වුනාට….."
YOU ARE READING
මඟ බලමින් 👀
Romance" ඇයි එයාහ් මට මෙහෙම කලේහ්.........." ඇයට සිතන්න වත් වෙලාවක් නොතියා මහ හඬින් තිරිංග තද කල වාහන කිහිපයක් දුහුවිලි වලාවකින් වැසී යන සේ මුද්‍රණාලය ඉදිරියේ නතර කරද්දී ආහේලිත් මුද්‍රණාලයේ අයිතිකරුත් ප්‍රධාන පිවිසුම දෙස දෑස් දල්වාගෙන බලා සිටියේ ඒ දුහුවිලි...
