මඟ බලමින් 👀
විසි එක්වන දිගහැරුම
" මේන්‍යා වතුර එකක් ගේනවාහ්……"
මේන්‍යා හුන් අසුනින් නැගිට්ටුනේ කාර්‍යාලය දෙදරන්න තරම් හඬින් සධිල් කෑගසද්දී..
" ස…...ස්...ර්…………."
ඇය ඔහු දෙසත් ආහේලි දෙසත් මාරුවෙන් මාරුවට බලද්දී සධිල්ගේ කෝපය තවත් වැඩි වුනේ ආහේලිට තවමත් සිහිය නැති නිසයි...
" සර් නෙමෙයි ඕයි වතුර එකක් ගේනවාහ්……."
මේන්‍යා ඇගේ මේසය මත තිබූ වතුර බෝතලය ගෙන ඔහු පසු පස පැමිණෙද්දී සධිල් ආහේලිව ඔහුගේ කැබින් එකේ දිගු සෝෆාවෙන් දිගා කර මේන්‍යා ගෙනා වතුර බෝතලයෙන් වතුර බිංදු කිහිපයක් ඉසුවා...ඔහුගේ දොතොල් පවා සුදු මැලිවී දෑඟිලි පවා වෙව්ලන්න ගත්තේ ඔහු බියපත්ව සිටි නිසයි….
" පැටික්කි ඕපන් යුවර් අයිස්….(ඇස් අරින්න…..)"
ඇයට තවමත් සිහිය නැති තැන ඔහු යලිත් වතුර ඉසුවේ ඔහුගේ හද ගැස්ම පවා වේගවත් වෙද්දී...කරන්න අවශ්‍ය කුමක්ද කියා වත් ඔහුට වැටහීමක් නැති වෙද්දී ඔහු ඇයව යලිත් දෝතට ගත්තේ රෝහල කරා ඇයව ගෙන යාමට වුනත් ඇගේ ඇසි පියන් හිමින් විවර වෙද්දී ඔහු සෝෆාවෙන් හිඳ ගත්තේ ඇයවත් සිය උකුල මතින් තබා ගෙන…
ඔහු ඇගේ කකුල් හරහා ගොස් තිබූ අත ඉවතට ගෙන ඇගේ මුහූණ පුරාම වතුරින් තෙත් කලේ ඇය තවමත් සුදුමැලිව ඇති නිසයි….
" දෝණී මාව පේනවද?????"
ඇය තවමත් දුර ඈතකට දෙනෙත් හොවා ගෙන සිටිද්දී ඔහු ඇයව සිය පපුවට තුරුළු කරගෙන ඒ නිකට යටින් අතක් තබා ඇයව තමා දෙසට හරවා ගත්තා…
" යූ කැන් ලීව් නව් මේන්‍යා…( ඔයාට දැන් යන්න පුළුවන්….)"
ඔහු ඇයට පිටත් වන ලෙස අණ කළේ ඇය තවමත් කැබින් එකේ රැදී සිටිද්දී…මේන්‍යා පිටව යන තෙක්ම ඇය දෙස බලා සිටි ඔහු ආහේලි දෙසට නෙත් යොමන්නේ නොඉවසිල්ලෙන්...ඇගේ දෙනෙත් ඔහු දෙසට බරව තියෙද්දී තමා සධිල්ට සැනසුමක් දැනුනේ…
" මාව ගොඩක් බය කලා පැටික්කි ඔයා අද…….."
ඔහු පවසන්නේ ඇගේ මුහුණ පුරාම ඔහුගේ දෑඟිලි ගෙනයමින්...ඒ හද ගැස්ම තවමත් නොසන්සුන් වුනේ ඇය මුවින් කිසිඳු වදනක් නොතෙපලූ නිසා…
YOU ARE READING
මඟ බලමින් 👀
Romance" ඇයි එයාහ් මට මෙහෙම කලේහ්.........." ඇයට සිතන්න වත් වෙලාවක් නොතියා මහ හඬින් තිරිංග තද කල වාහන කිහිපයක් දුහුවිලි වලාවකින් වැසී යන සේ මුද්‍රණාලය ඉදිරියේ නතර කරද්දී ආහේලිත් මුද්‍රණාලයේ අයිතිකරුත් ප්‍රධාන පිවිසුම දෙස දෑස් දල්වාගෙන බලා සිටියේ ඒ දුහුවිලි...
