Chance From Fate [+18] [ ZAWIESZONE ]

ROZDZIAŁ DWUDZIESTY TRZECI

#chancefromfatewatt na twitterze🌚

Vanity

Obserwowałam Armina, widząc, że ma dość tańca. Próbował się jakoś wykręcić, ale mężczyzna ewidentnie nie chciał go wypuścić ze swoich objęć.

Nagle nasze spojrzenia się spotkały. W jego oczach zobaczyłam, że chce mojej pomocy. Niestety u mnie zapewne zobaczył to samo.

— Gdzie tak patrzysz? — spytała dziewczyna, która niedawno się tutaj dosiadła.

— Zdawało mi się, że widziałem znajomego — skłamałam, czując się niekomfortowo w towarzystwie tej dwójki.

— Co ty taki wstydliwy? — położyła dłoń na moim ramieniu, na co automatycznie się spięłam. — Chcieliśmy ci coś zaproponować.

— To znaczy?

— U góry są specjalne pokoje — puściła mi oczko. — Może chciałbyś nam potowarzyszyć i się świetnie przy tym bawić?

Przeniosłam wzrok na jej faceta, przez którego byłam teraz pożerana wzrokiem. Zmarszczyłam brwi, a kiedy nasze spojrzenia się spotkały, oczy mu zabłyszczały.

Wiedział, że jestem kobietą.

— Dlaczego konkretnie ja? — próbowałam unieść brew w ten sposób, w jaki zawsze robi to Armin. Chciałam się obrócić, by poszukać go wzrokiem, ale poczułam kobiecą dłoń na udzie.

— Ten przystojniak tutaj — wskazała na swojego partnera. — Uznał, że sprawisz nam największą przyjemność.

Och, jemu z pewnością, co?

— Muszę was rozczarować, ale jestem tu z kimś.

— Och! To nawet lepiej — uśmiechnęła się promiennie. — Możemy zrobić to wszyscy razem. Czyż nie byłoby to cudowne, kochanie?

— Tak — powiedział, skupiając swoje spojrzenie na wysokości mojego biustu.

— Raczej wolimy to robić jedynie we dwójkę — powiedziałam, wstając. — Ale dziękujemy za propozycję.

— Poczekaj — poczułam palce mężczyzny zaciskające się na moim nadgarstku. — Może nam być naprawdę dobrze.

— Ja...

— Już podjęto decyzję. Dziękujemy za propozycje, ale z niej nie skorzystamy — usłyszałam zimny głos Armina. Nie udawał już kobiecego tonu. Gdyby mógł zabijać wzrokiem, ten natarczywy kolega już dawno by leżał.

— Vincent, jesteś gejem?

   — Dobrze wiesz, że jestem kobietą — również porzuciłam grę aktorską. — A ty — zwróciłam się do zaskoczonej kobiety. — Zastanów się nad zmianą partnera, bo ten tutaj od początku wiedział, że żaden ze mnie facet. Miłego wieczoru.

   Złapałam Armina za rękę, po czym opuściliśmy zszokowaną dwójkę. Nagle Armin przyciągnął mnie do siebie. Pozwoliłam mu na to i błyskawicznie się w niego wtuliłam. Byłam zmęczona udawaniem. Chciałam być już w domu, gdzie będziemy sam na sam.