Kinaumagahan, bago ko pa man iminulat ang mga mata ko ay nakangiti na ako. Tulad ng nakasanayan ko, alas kwatro pa lang ay nakaligo na ako. Agad akong pumasok sa kwarto ni Carlo. Umupo ako sa swivel chair nito at saka tahimik na pinagmasdan ang natutulog nitong mukha. Mula sa magulo nitong buhok, pababa sa makinis niyang noo at sa makapal ngunit maayos niyang kilay.
"Hay, walang kupas.." Iling ko.
Napangiti ako nang mapadpad ang tingin sa nakapikit niyang mga mata, pababa sa matangos nitong ilong, at sa makikinis niyang mga pisngi. Ngunit unti-unting nabura ang ngiti ko ng dumako ang mga mata ko sa mapupulang labi nito. Bahagya iyong naka-awang na tila ba inaakit ako't iniimbitahan. Wala sa sariling napalunok ako.
Ngunit bigla akong natauhan nang unti-unting umangat ang gilid ng labi ng lalaki. Nag-init ang pisngi ko't napamura na lang ako sa isip ko dahil sa labis na kahihiyan. Nang ibalik ko ang tingin sa mga mata niya, nakadilat na siya.
"Do it, Iz." He smirk, teasing me as he lick his lip. "I don't mind."
"Unfortunately, I'm not here for that." I said, faking a smile.
"Why are you here this early? Last night, I was begging you to sleep beside me but you refused." He said raising one of his eyebrows. "And now you're staring at me without my permission. How rude of yo-"
Naputol ang sinasabi nito nang bigla akong tumayo at dumukwang para dampihan ng halik ang kanyang pisngi.
"Good morning, chief." Malambing kong bulong ko sa tainga niya at saka bumalik sa upuan.
Agad nitong itinago ang kanyang pagngiti at mas piniling panindigan ang pagtatampong nararamdaman.
"You think you can bribe me with that?" Masungit nitong tanong at saka ngumisi, nang-aasar. "Bakit gising ka na agad? Hindi ka ba nakatulog ng maayos? Mabuti naman."
"Actually, nakatulog ako kaagad kaya ang sarap ng tulog ko kagabi." Pang-aasar ko pabalik at saka nginitian siya ng matamis. "Ikaw, chief? Nakatulog ka ba ng maayos?"
Tiningnan ako nito ng masama.
"Seriously.." He tsked. Padabog itong bumangon. "How can I sleep knowing that you're staying in the room next to mine?! How dare you sleep so soundly.. you're heartless."
"I've travelled 12 hours straight just to see you and surprise you, and you're calling me heartless?!" Galit ko kunwaring sagot.
"Hey, why are you raising your voice? I'm the one who's angry here!" Pakikipagtalo nito.
"Ah you're shouting at me?!" Pakikipagtaasan ko ng boses.
Pareho kaming natahimik. Bahagyang nanlaki ang singkit nitong mga mata at saka napakurap ng magkasunod.
"Of course not." Malumanay nitong sabi at saka hinila ako pahiga sa loob ng comforter at saka ako yinakap. "Alam mo kasi Iz, masyado pang maaga at wala talaga akong maayos na tulog. I think it's best if we just cuddle instead."
"Wala ka bang pasok?" Tanong ko.
"Wala." Sagot nito at saka hinila ang kamay ko para gawing unan ang braso ko. Pagkatapos ay sumiksik ito sa leeg ko't yumakap ng mahigpit. "You're really here. I'm glad that last night wasn't just a dream or else I wouldn't want to wake up."
Hindi ko napansin na nakatulog din pala ako uli. Dahan-dahan akong bumangon upang pagbuksan ang kanina pang nag-do-doorbell sa labas.
"Hi, good.." Natigilan ako ng tumambad sa harap ko ang isang napakagandang babae. Parehong biglang panandaliang nawala ang malawak naming mga ngiti. "..morning."
YOU ARE READING
Dopamine Rush
Romance"Iz bakit?" He asked. Hindi nakaligtas sa pandinig ko ang hinanakit, pilit niya mang itago. "Bakit mo nagawa sakin 'to?" Pinahid ko ang mga luha ko. Tinatanggalan ang sarili ng karapatang umiyak. He deserves an answer. Dahil kung hindi, mapupuno si...
