TELEFONUNUZ BENDE KOMUTANIM/ Texting✓

36

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar <3

Fazlalığım: Şimdi düştün elime abla.

Fazlalığım: Babama Fırat abiyi,

Fazlalığım: Pardon, enişteyi anlatayım da gör sen gününü.

Fazlalığım: Bir daha balkonda her şeyin konuşulmayacağını anlarsın belki ;)

Bakışlarımı telefondan çekip yavaşça Fırat'a çevirdiğimde yüzünden bir şeylerin ters gittiğini anladığı belli oluyordu.

"Anıl..." dedim dudağımı ısırarak. Kaşlarını çatarak cümlenin devamını beklediğinde "Üst kattaki balkondan duymuş bizi." diye ekledim.

Onun da çatık kaşları açılıp havaya kalktığında oldukça şaşırdığını belli ediyordu. Daha ilk şoku atlatamadan ikinci bir şoku gönderdim ona.

"Babama söyleyecekmiş." dediğimde bu sefer şaşkınlık gitmiş yerini kızgınlığa bırakmıştı.

"Babanın bizden duyması gerekiyor." dediğinde olumlu anlamda kafa salladım ancak Anıl'ın bunu yapacağına adım kadar emindim. O bana bir kere sinirlenmişti ve intikam almadan durmayacaktı. Gerçekten de en az babam kadar inatçı bir kardeşim vardı.

Biz Fırat'la birbirimize bakıp ne yapacağımızı düşünürken kapıdan gelen zil sesiyle ikimiz de kalkıp balkondan çıktık. Birlikte mutfağı da geçip koridora çıktığımızda annem de henüz kapıyı açıyordu.

Kapıyı açtığında elleri cebinde, ukala bir şekilde durup dudaklarını büzerek ıslık çalan Anıl'ı görmek sinirlerime dokunmuştu.

"Hayırdır, keyfin pek bir yerinde." diyen annem Anıl'ın gülümsemesinin kahkahaya dönüşmesine neden olmuştu. Bakışlarını ikimize doğru çevirip "Bilmem, mutluyum işte. Hayat bu aralar bana güzel. Başkaları için aynı şeyi diyemem ama." deyip yanımızdan geçip gittiğinde öfkemden kaynaklı bir şekilde yumruğumu sıktım.

Annem "Allah Allah!" deyip kaşlarını çattıktan sonra kapıyı kapatıp yanımızdan geçti. Yanımızdan geçerken bize bir iki ters bakış atmayı da ihmal etmedi.

"Bu arada..." Annemin yanımızdan geçmesiyle bakışlarımı tedirgince Fırat'a çevirdim. "Annem de bizi biliyor."

"Ciddi misin?" diye sordu duyduğu şeyden hiç hoşlanmadığını belli ederek. Kafamı hiç memnun olmadığım hâlde onaylarmış gibi salladığımda Fırat derin bir nefes aldı.

"Yapacak bir şey yok. Annemi çok dert etme de Anıl'ı ne yapacağız?" diye sorduğumda o da hiçbir şey bilmediğini belli edercesine omuz silkti.

"Anıl'ı ne yaparız bilmiyorum ama baban öğrendiğinde ne yapacağımız belli." dediğinde neyi kastettiğini anlamak için kaşlarımı çatarak düşünmeye başladım.

"İlk uçakla yurt dışına kaçarız." dediğinde istemsizce gülmüştüm. Gerçekten bu yolu bile deneyebilirdik çünkü babamın ilişkimizi çok da hoş karşılayacağını düşünmüyordum.

"Neyse, ben bir Anıl'la konuşmayı deneyeyim."

Fırat beni olduğum yerde bırakarak Anıl'ın yanına doğru gitti. Benim Anıl'la konuşmam onu sadece babama her şeyi anlatması konusunda daha çok teşvik etmem anlamına gelecekti ancak Fırat konuşursa belki ikna edebilirdi.