Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 6

CHAPTER SIX

The Bad News

"DAD, I got a perfect score," masayang turan ni Alexandra sa kararating pa lamang niyang Daddy habang hawak-hawak ang isang test paper na may perfect score. Imbes na kausapin ang anak ay nilagpasan lang nito si Alexandra na tila isang hangin.

Dumiretso ito kay Sophia. Sinundan na lamang niya ng tingin ang kanyang Daddy at napayuko dahil sa hiya.

"How's your day, my princess?" tanong ng kanyang daddy sa nakababata niyang kapatid.

"Okay lang po, Daddy. Nagdo-draw po ako ngayon," saad nito habang patuloy sa pagkukulay gamit ang mga crayola-ng nakakalat sa mesa.

Nakaramdam naman bigla ng inggit nang mga sandaling iyon si Alexandra. Pakiramdam niya ay walang paki sa kanya ang kanyang Daddy dahil nakatuon lagi ang atensyon nito kay Sophia. Masakit para sa kanya na makitang hindi siya napagtutuunan ng pansin ng kanyang Daddy.

Dahil sa sobrang inis ay nilukot niya ang papel na hawak. Iniisip niya na sinasakal niya ang kanyang Daddy nang mga oras na iyon. Pinipigilan niya ang maluha dahil ayaw niyang ipakita na mahina siya.

"Ate, look oh. I also draw you," nakangiting sabi sa kanya ni Sophia nang makita siya.

Pinilit niyang gumuhit ng ngiti kahit na sa loob-loob niya ay gusto niyang magwala. Napansin naman niya ang walang emosyon na mata ng kanyang Daddy sa kanya na lalo pa niyang ikinainis.

"Nandito ka na pala, Hon," sabi ng kanyang Mommy na may hawak na isang tray ng cookies. Hinalikan nito sa labi ang asawa at saka inilapag ang tray. "Ang ganda naman ng drawing mo, Sophia," papuri nito sa anak.

Lalong nakaramdam ng kirot sa dibdib si Alexandra. Nagagalit siya sa kanyang mga magulang dahil kahit anong gawin niya ay hindi man lang siya nakatatanggap ng papuri samantalang ang nakakabata niyang kapatid, kahit na maliit na bagay ay puring-puri.

Wala naman siyang nararamdaman na galit sa kanyang kapatid kahit na nakukuha nito ang atensyon na dapat ay sa kanilang dalawa. Sa tingin niya ay hindi naman kasalanan ng kanyang kapatid kung bakit ganoon ang turing sa kanya ng kanyang mga magulang.

Siguro ay dahil anak siya mula sa naunang asawa ng kanyang Mommy kaya walang amor sa kanya ang Daddy. Galit din kasi ang Mommy niya sa tunay niyang ama dahil iniwan sila nito nang siya ay nasa tiyan pa lamang. Kaya imbes na sa kanyang tunay na ama magalit ang kanyang Mommy ay sa kanya naibunton ang galit nito.

Nanginginig siya habang kagat-kagat ang ibabang labi. Pinipilit niyang saktan ang sarili upang hindi makapandamay ng iba.

"Ate, do you want some cookies?" pag-aalok sa kanya ni Sophia.

Natagpuan naman niyang nakatingin sa kanya nang masama ang mga magulang niya. Animo'y tinutunaw siya ng mga ito sa titig.

Umiling na lang siya at gumuhit ulit ng pekeng ngiti. "Salamat na lang, Sophia. Sige, aakyat na muna ako sa kwarto ko," aniya bago pa bumuhos ang kanyang mga luha na kanina pa nagbabadyang bumuhos.

Patakbo siyang umakyat sa kanyang kwarto at padabog na isinara ang pinto. Bata palang siya pero ramdam na niya kaagad ang sakit na mayroon ang mundo. Hindi niya napigilan ang sumigaw nang sumigaw habang inginungudngod ang mukha sa kama upang hindi ganoon kalakas ang ingay.

Halos masira naman ang punda ng kanyang kama dahil sa kanyang galit – galit na namuo dahil sa pagkamuhi sa kanyang mga magulang, poot na dahil sa pagturing ng kanyang pamilya na iisa lang ang maaaring maging anak at hindi siya 'yon.