Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 4

CHAPTER 4

Let Bygones be Bygones

"ATE ALEXANDRA, ano'ng ginawa mo kina daddy at mommy?" tanong ng isang batang babae sa kanyang nakatatandang kapatid habang yapos-yapos ang paborito niyang manika na si Princess. Nadatnan niya ang nakahigang mga magulang habang naliligo sa parehong dugo. Dahil dito, halos maging kulay pula ang dating puting punda ng kama habang nangangalingasaw ang masangsang na amoy ng sariwang dugo.

Musmos man ang kanyang isip, alam niya kung ano ang nangyayari – patay na ang kanyang mga magulang! Napatingin naman siya sa kanyang kapatid na may hawak-hawak na kutsilyo at tumutulo pa mula roon ang dugo ng kanyang mga magulang.

Inilapat nito ang kanyang hintuturo sa bibig bago nagsalita. "Huwag kang maingay, Sophia. Natutulog lang sila. Bumalik ka na sa kwarto mo at matulog," maawatoridad na sabi sa kanya ng kanyang kapatid na ngayo'y may ngiti sa labi.

"P-pero bakit may dugo?" pangungulit pa niya sa kapatid na tila hindi kumbinsido. Nangingilid na rin ang mga luha sa kanyang mga mata na anumang oras ay maaari nang tumulo.

"'Di ba sabi ko sa 'yo, gusto kong mag-aartista? Umaarte lang sila papa at mama. Nagpa-practice lang kami kasi gusto kong mag-audition," pagkukumbinsi nito sa kapatid na sinabayan ng mahihinang hagikhik.

"P-Pero..."

"Walang pero, pero! Hindi ka talaga nakikinig sa akin! Ano bang mahirapan intindihin sa nag-eensayo?!" anito habang nanlilisik ang parehong mga mata.

Natigilan naman sila nang biglang makarinig nang mahinang boses na parang nanghihina. Mula iyon sa kanilang Papa na pilit bumabangon sa kabila ng mga saksak na natamo!

"S-sophia, t-tumakbo k-ka n-na..." anito sa kabila nang paghihirap na nararanasan.

Napalingon naman si Alexandra sa kanyang ama at napamura. Mahigpit na hinawakan ni Alexandra ang kutsilyo at mabilis na nilapitan ang naghihingalong ama. Iniangat nito ang hawak na kutsilyo at paulit-ulit na inundayan ng saksak hanggang sa malagutan ng hininga.

"Mga wala kayong kwentang magulang! Mabuti pa ay mamatay na lang kayo pareho. Mas masahol pa kayo sa hayop!" sigaw ng batang babae. Walang humpay sa pagbaon ng saksak si Alexandra sa dibdib ng ama. Panay tilamsik ang malapot na dugo ng kanyang ama sa kanyang bestidang suot.

Unti-unting bumubuka ang dibdib nito at nagbabadyang bumulaga ang mapulang puso nito.

"T-Tama na, ate!" awat ni Sophia sa kapatid. Naninigas lang ang kanyang mga paa dahil sa takot na siya ang mapagbuntungan naman ng galit. Mahigpit na lang niyang hinagkan si Princess at doon ibinuhos ang lahat ng kanyang emosyon.

Napansin niyang tumigil ang kapatid pansamantala. Habol-hininga itong nakasampa sa ama na tuluyan ng nalagutan ng hininga.

"A-Ate..." kinakabahan niyang sabi.

Dahan-dahang lumilingon sa kanyang posisyon ang kapatid. Mas nakakatakot na ang titig nito na animo'y isang mabangis na hayop. "Anong sinabi ko sa 'yo, Sophia? 'Di ba sabi ni Mommy, sumunod lagi kay Ate?"

"P-pero..."

"Umakyat ka na sa taas at matulog!" sigaw nito. Naibagsak ni Sophia ang hawak na manika at halos madapa dahil sa pagkataranta habang inaakyat ang hagdan. Sobrang takot ang ngayo'y kanyang nararamdaman. Hindi maipaliwanag na emosyon ang naghahalo-halo sa kanyang dibdib.