Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 14

CHAPTER FOURTEEN

Prepare Yourself to See Death

PATAPOS na ang tatlong araw na workshop at mas nakikilala na ni Alex ang mga magiging kasama. Sa ngayon, wala pa siyang nagiging problema maliban na lang kay Lyra na sa tingin niya ay hindi niya talaga makakasundo dahil sa pagkakapareha ng kanilang ugali.

Paminsan-minsan ay nagkakangitian sila ngunit alam nila sa kanilang loob na mga pekeng ngiti lamang ang mga iyon upang ipakita sa mga taong ayos sila. Minsan ay naririnig niya kung paanong ipagmalaki ng kasamahan ang kanyang abilidad na may halong pagmamataas. Napapataas na lamang ng kilay si Alex. Hindi niya nais ang gumawa ng gulo kaya't hindi na siya nagtatangkang mangialam.

Sa ngayon, ayaw na niya munang makipagkumpetensya. Nasa taas pa rin naman siya higit sa lahat. Walang makakatalo sa tugatog ng kanyang katanyagan.

"Walang panama ang lahat sa akin. Pero sa ngayon, pag-iingat lang ang maaari kong gawin," aniya sa sarili nang maalala ang mga nakaraang natatanggap na pagbabanta sa buhay.

Bandang alas singko na nang hapon nang matapos ang workshop. Halata sa kanyang mga kasamahan ang pagod dahil sa bagsak nitong mga katawan. Kumpara kasi sa mga naunang workshop, ito ang pinakamatagal kaya't uubusin talaga ang iyong lakas.

"Bukas nang alas sais ay aalis na tayo. Walang mali-late. Alam niyo namang ayokong may late. Strikto ako pagdating sa oras dahil may hinahabol tayong deadline. Nagkakaintindihan ba tayo?" ani Direk Anne na tinanguan ng lahat bilang pagsang-ayon.

Rinig ni Alex ang ilang usapan ng mga tao dahil sa magiging proyekto. Halata sa kanila ang kagalakan.

"Excited na ako para bukas. Ibang-iba ito sa mga pelikulang ginawa ko. Medyo nakakakaba na masaya sa pakiramdam," anito na nakilala ni Alex bilang si Christian De Leon, sa kanyang kausap. Kilala ang binata na may halong Kastila dahil sa kaputian at hulma ng ilong, sa mga pinagbidahang indie film.

Abala ito sa pag-aayos ng gamit upang makauwi habang kausap ang isa pang artista na si Jacob Dela Cruz, isa ring baguhan at nakilala sa isang TV commercial dahil sa mala-Tsinong hitsura nito. Parehas silang ekstra sa magiging pelikula kaya't ganoon na lamang ang pagwawalang-bahala ni Alex sa dalawa.

"Kahit ako. First time ko 'to," sagot ng isa.

Napailing na lang si Alex at sinamahan ng nakalolokong ngiti. Mababa talaga ang tingin niya sa mga ito. Ang hindi ka-level ay hindi dapat pinagtutuusan pa ng pansin.

Mayamaya lang ay umalis na rin ang dalawa. Doon lamang niya napansin na siya na lang pala ang natitira sa studio. Wala naman siyang pakialam kung iwan siya ng lahat. Mas maigi nga ito dahil makapagpapahinga siya nang maayos nang walang nakikialam.

Umupo siya sa isa sa mga upuang nakahilera malapit sa pinto at isinandal ang ulo sa pader. Mariin siyang pumikit at huminga nang malalim. Ilang saglit lang ay nakaramdam siya na tila may ibang tao maliban sa kanya.

Nagmulat siya ng mga mata at agad na binalot ng takot sa buong katawan. Halos panawan siya ng ulirat nang makita ang katawan ng kanyang Tiya Jennifer sa kanyang harapan! Nanigas ang kanyang buong katawan, hindi niya magawang mahanap ang kanyang pakiramdam. Para na siyang lalamunin ng buhay ng takot!

Buka ang kanyang bibig habang titig na titig sa kanyang Tiya Jennifer. Ang mga mata nito ay nanlilisik at tila nanlilibak. Kung nakamamatay lamang ang pagtitig, paniguradong pinanawan na siya ng ulirat. Galit ang mukha nito habang nanggigil ang mga ngipin na nagdulot upang umapaw ang dugo mula sa bibig.