Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 7

CHAPTER SEVEN

Meeting with the Prey

ABALA ng araw na iyon si Jess dahil sa biglaang pagpapatawag ng pulong ng kanilang direktor kasama ang lead stars na gaganap sa pelikula. Nagkukumahog siyang pumanaog papunta sa pagdadausan ng nasabing pulong.

Tinignan niya ang kanyang relo at halos pumatak na ito nang ala-una ng hapon. Hindi rin ganoon kaganda ang daloy ng trapiko na tila salungat pa sa kanya.

"Bilis! Umusad naman kayo. Kung minamalas ka nga naman, oh," hindi-mapakali niyang sabi kasabay ang makailang beses na sulyap sa suot na relo.

Habang abala sa pagtitig sa usad pagong na trapiko, nagitla siya nang biglang may kumatok sa bintana ng kanyang sasakyan. Mula sa labas ay kita niya ang isang matandang namamalimos. Magulo ang maputi na nitong buhok at marumi na ang dating kulay puting damit.

Agad na humaplos ang awa sa kanyang puso nang mga sandaling iyon kaya't ibinaba niya ang bintana. Tinugon siya ng matamis na ngiti ng matanda na lalo pang nagpalambot ng kanyang puso.

"Magandang araw po. Kumain na po ba kayo?" tanong niya rito.

Umiling naman ang matanda bilang sagot. Mabuti na lang at dumaan muna siya sa fast food bago bum'yahe. Iniabot niya ang katabing supot na naglalaman ng pagkain at saka ibinigay sa kawawang matanda.

"Sa inyo na po ito," magalang niyang sabi.

"Maraming salamat sa iyo, Hija," nakangiti nitong tugon.

"Walang anuman po. Mag-iingat po kayo sa kalsada. Masyado pong delikado lalo na't matanda na kayo," turan niya sa matanda.

"Ikaw ang dapat na mas mag-ingat. Mag-iingat ka sana sa magdadaang-araw mo dahil hindi maganda ang nakikita kong magiging kapalaran mo," paanas nitong sabi sa huling pangungusap.

Mariing tinitigan lamang ni Jess ang matanda hanggang sa ito ay makaalis. Hindi na niya nagawa pang magsalita dahil sa pagtataka.

Bumalot ang takot at kaba sa kanyang dibdib na agad na nagpahina ng kanyang mga tuhod. Hindi niya mawari kung isang babala na dapat sundin o isang hula na dapat ay baguhin ang sinabi ng matanda.

Napailing na lang siya at iwinaksi sa alaala ang sinabi ng matanda. Sinimulan na niyang paandarin ang sasakyan nang bumalik siya sa kanyang ulirat. Makailang minuto lang ay narating na rin niya ang kanyang destinasyon.

Itinabi niya sa gilid ang kanyang sasakyan. Nakaramdam naman siya na tila ba'y may nasagasaan siyang bagay dahil sa biglaang pag-angat ng gulong ng kanyang sasakyan. Agad siyang bumaba at tiningnan ang bagay na iyon.

Halos bumaliktad ang kanyang sikmura nang makita ang isang pusang duguan. Bumulwak mula sa tiyan nito ang kanyang lamang-loob na pinagpipyestahan ng mga malalaking langaw. Nagkalat din ang mga dugo nito sa buong kalsada na nagdulot ng nakasusulasok na amoy.

"Nakakadiri," turan niya at itinakip ang mga kamay sa bibig.

Kumuha siya ng plastic sa compartment ng kanyang sasakyan at saka inilatag sa katawan ng kaawa-awang pusa. Nakakatakot lang isiping hindi nagiging maingat ang mga tao ngayon na kahit hayop ay wala silang pakundangan at hindi natututong mag-ingat.

Iniwan na lamang niya roon ang pusa. Huminga siya nang malalim at tiningnan ang gusali. Inalis niya muna ang kabang nararamdaman. Matapos 'yon ay agad siyang pumanaog sa nasabing gusali. Mapalad siya at may tatlong minuto pa siya bago mahuli sa nasabing oras.