KANLI BAĞLAR (18+)

9.BÖLÜM

-Vay, evin oldukça hoşmuş.

Ceketimi askılığa astım.

-Ceketini çıkart, üzerini arayacağım.

-Nasıl istersen.

Doruk ceketini çıkarttığında elinden aldım ve kontrol ettim. Hiç bir şey yoktu. Ceketi askıya astım.

-Kollarını kaldır.

Dediğimi yaptığında hızlıca üzerini aradım. Sadece telefon, cüzdan ve anahtar gibi basit şeyler vardı. 

-Salona geç, içecek bir şey alıp geleceğim.

-Tabi.

O salonda ki L koltuğa oturduğunda mutfaktan iki kutu bira aldım ve yanına gittim. Babamın adamı olabilirdi ama bira herkesin hakkıydı. Karşısında ki koltuğa oturduğumda biralardan birini ona attım. Havada yakaladığında güldü.

-Kafama silah dayayacağını ve öyle konuşacağımızı sanmıştım.

Birayı açıp bir yudum aldım.

-O kadar korkak gibi mi gözüküyorum.

-Aksine, işini şansa bırakmayacak kadar zeki gözüküyorsun. Bu yüzden asla seni öldürmeye çalışmam.

O da birasını açtı ve bir yudum aldı. Dirseğimi koltuk kenarına yaslayıp yanağımı avcuma yasladım. 

-Babamın adamı mısın?

Hafifçe güldü.

-Beni babanın adamlarından sandığın için mi öldürmeye çalıştın?

-Yani değilsin?

-Evet, değilim. Ama sen bana inanacak mısın?

-Eğer tüm sorularıma yeteri kadar iyi cevap verirsen neden olmasın?

-Elimden geleni yaparım.

-Öncelikle, neden ölmedin?

-Çünkü bende senin gibi deneklerden biriydim.

-Bir hafta boyunca neden görüşmeye gelmedin? Eğer bir denek olsaydın yaran hızlı bir şekilde kapanırdı.

-Yaraları o kadar hızlı kapanan tek kişi sensin. Benim ameliyatım bitmemişti. Yani senin gibi değilim. Yaralarım daha yavaş kapanıyor ve çok yara alırsam ölebilirim.

-Yaranı göster.

Eğer gerçekten kapandıysa bir denek olduğuna dair yalan söylemiyor demektir. Başıyla beni onayladı ve üzerinde ki gömleğin üstten bir kaç düğmesini açtı. Bir hafta önce ateş ettiğim yerde hiç bir şey yoktu. Benim gördüğüme emin olduktan sonra düğmeleri kapattı.

-On dört yıl önce laboratuvarda ki herkes ölmüştü. 

-Evet, tüm çalışanlar ve denekler öldü. Bende o patlamadan büyük bir hasar aldım ve aylarca serumlara bağlı yaşadım. Ama senden sonra başarıya en yakın denek bendim, o yüzden hayatta kaldım.

-Beni nasıl buldun?

-Seni kaybettiğimi kim söyledi? Seni her zaman yakından izledim. 

-Peki o kadar süre boyunca neden karşıma çıkmadın da şimdi karşıma çıkıyorsun?

-Karşına çıkmadım çünkü kendini yeteri kadar geliştirmeni istedim. Ve artık ortaklık için ikimizde yeteri kadar olgunlaştık.

-Neden ortaklık istiyorsun?

-Seninle aynı amaca sahibiz Esra.

Dikkatlice bana baktı. Başından beri rahat olan ifadesi bozuldu. Yerine daha ciddi bir ifade geldi.

-Bende babanı bulmak ve çocukluğumun intikamını almak istiyorum.

-Onu bulmak çok zor.

-Ama imkansız değil. Adamlarım uzun zamandır onun izini sürüyor.

-Adamların?

Güldü.

-Belki sen tek tabanca daha yeteneklisin ama ben sen değilim. Yalnız yapabileceklerimin bir sınırı var. Üzerimizde yapılan deneyleri çözmeye ve babanı bulmaya çalışıyorlar.

Nefes verdim ve kalan birayı bitirdim. İşler karmaşıklaşıyordu.

-Anladım.

Bir süre sessizce oturduktan sonra konuştu.

-Yani kabul ediyor musun? Benimle ortak olacak mısın? Seni buna zorlamayacağım ki zaten zorlayamam.

-...Tamam, yapalım. 

-Teşekkür ederim. O zaman yarın akşam değerli vaktini çalabilir miyim?

-Ne için? Yarın akşam önemli bir işim var?

-Suikast gibi mi?

Güldüm.

-Beni oldukça yakından tanıyor gibisin. Evet, suikast.

-Sana katılabilir miyim?

-Neden?

-İşlediğin cinayetleri hep sonradan haberlerde gördüm. Her ne kadar iyi insanları öldürüyor gibi görünsen de işin gizli yüzünü biliyorum. Ve seni daha iyi tanımak için işleri nasıl yürüttüğünü izlemek iyi bir yol gibi geldi.

Kısa süre düşündüm, bana ayak bağı olmadıkça çokta umurumda değildi.

-Neden olmasın?

Keyiflice güldü.

-Nezaketin için teşekkürler. O zaman yarın gece dokuz gibi seni almaya gelebilir miyim?

Yarın öldüreceğim adam bir balo düzenliyordu ve suikast için oraya gidecektim. Açıkçası tek gitmem şüpheli görünecekti bu yüzden Doruğun teklifi işime gelmişti. 

-Tamam, saat dokuzda burada ol ve geç kalma.

Biramın dibinde kalan son yudumu içtim ve güldüm.

-Beklemeyi sevmem.