21. BÖLÜM

11 1 1
                                    

Selimin bana ayarladığı yasadışı insanlarla iş birliği yapan uçaktaydım. Normal bir uçağa binemezdim çünkü hem kimliğim yoktu hem de silah taşıyordum. Camdan dışarı bakarken cebimdeki telefon belki de yirminci kez titriyordu. Ekrana baktığımda siyah ekranda beyaz harflerle DORUK yazıyordu. Aramayı reddettim ve bir dakika içinde mesaj kutuma bildirimler düştü. Telefonu sessize almadan önce kısaca göz attım.

"Esra"

"Telefonu aç"

"Tedbirsiz gitmek resmen intihar"

"Lütfen"

"Dikkatli düşün"

"En azından beraber gidelim"

"Biliyorum Moskova'ya gidiyorsun"

"Senden sonra ki uçağa bindim"

"Lütfen, kendini riske atmana izin veremem"

"İyi olacağım, peşimden gelme. Yaptıkların için minnettarım ama orada olursan durum daha da karışık olacak. Beni sen ve Kerem arasında bir seçim yapmaya zorlayabilir. Bunu yapmasına fırsat verme, gelme."

Telefonu sessize alarak kapattığımda gerginlikten ve stresten omuzlarım kasılmıştı. Aradan on beş sene geçmişti. Onu en son gördüğümde genç ve dinamikti. Sakin görüntüsünün aksine keskin zekasını her zaman iğrenç şeyler için kullanırdı. Hala aynı olduğunu anlamak için dahi olmaya gerek yoktu. 

-Senin Moskova da ne işin var peki?

Sorunun geldiği yere, yan koltukta ki adama dönüm. Benden on yaş büyük gibi duruyordu. Yüzünde samimi bir gülümseme vardı. Kısaca cevap verdim.

-Babamın yanına gidiyorum.

-Ne güzel, orada mı yaşıyor.

-Evet.

-Ziyarete mi yoksa kalmaya mı gidiyorsun?

-Ziyarete.

O başka bir şey sormadan gözlerimi kapattım ve uyuyamayacağımı bilsem de uyumaya çalıştım.

Uçaktan iner inmez hazır beklettiğim kiralık arabaya ilerledim. Zırhlı bir asker arabasıydı ama ben daha arabaya ilerlemeden etrafımı altı kişi sarmıştı bile. Normal bir havaalanında olsam belki durumu umursarlar ama burada? Asla.

-Ne istiyorsunuz? 

-Doruk beyin emri ile buradayız, Esra hanım.

Sinirle kaşlarımı çattım. Özellikle belirtmeme rağmen yoluma çıkıyordu. 

-Sizi durdurmamız için bizi görevlendirdi. Kendisi yarım saat içinde burada olacak.

Şöyle bir durumda olmasak belki dediği şeye gülebilirdim. Beni yarım saat tutması için altı adam. 

-Hadi şunu medenice halledelim beyler. Yolumdan çekilin ve kimse  zarar görmesin, nasıl fikir?

Altı adamda dövüş pozisyonu aldı. Demek Doruk bana ateş açmalarına izin vermemişti. İç çektim ve bende pozisyon aldım.

-Pekala, istediğiniz gibi olsun.

İlk yumruk attığım adam tam arkamdaki adamdı. Beni yakalamak için sinsi sinsi gelmişti ama işe yarayacağını düşünmesi aptallıktan başka bir şey değildi. Yüzüne tek bir yumruk attığımda yerden uzun süre kalkamayacak hale gelmişti. Zehir vücudumdan kalktığı için eski gücüme kavuşmuştum. İkinci vurduğum adam benimle konuşan adamdı. Çenesinden yukarı doğru bir tekme attım. Geriye doğru düştüğünde geriye kalan dört adamı halletmem çok uzun sürmemişti.

KANLI BAĞLAR (18+) Where stories live. Discover now