SQUAD SERIES 1: SECRET [COMPLETED]

Chapter 14: Good terms

NANDITO kami ngayon sa cemetery since ngayon ang libing ni ate Ying. Halos lahat umiiyak tapos itong si Isabella at Rebecca halatang magka-away hindi kasi nagpapansinan tapos kung magkatinginan man they will roll their eyes on each other. All of us are wearing white. I wore my white sleeveless cropped top, white skirt, white stiletto, skin tone stockings, white blazer and white headband to match my outfit. "Anong gagawin natin sa dalawang yun Sky?" Nababahalang tanong ni Elise kaya napabuntonghiniga ako ng malalim. "Later na Elise wala din akong maisip." Tumango siya at binalik ang atensiyon sa harap.

Sabay na gaganapin ang libing at eulogy ni ate Ying kaya nagbigay ng message ang lahat ng importanteng tao sa buhay ni ate. Pagkatapos ng family ay yung mga pinsan. Tumayo yung gunggong at nagsalita. "To my cousin Nuying Xue Cox. All my life I spent my childhood growing up with her. She taught me so many things and I'm thankful for that. I wish your life will be peaceful by now. No more sorrows and sufferings, away from all the problems in this world. I can still remember the day I hurt myself, she was a caring cousin for me. So couz I hope you are happy right now." Sabi niya sabay alis sa harap at bumalik sa pwesto niya kanina.

PAGKATAPOS magbigay ni kuya ng message ay ako yung sumunod. Pumunta ako sa harap at nagsalita. "Ate Ying, hindi ko inexpect na mangyayari to. Sabi mo sakin aantayin mo akong grumaduate diba? Sabi mo you will witness how great businesswoman I am. Nakakasad pakinggan pero wala na ih. Iniwan mo na ako ate. Ang daya mo naman, hindi mo man lang inantay na matapos ako ng college. Pero ate kahit wala kana I promise to continue studying and achieve the things I wanted. Naalala ko tuloy ang araw na sinabi ko sakaniyang "ate hindi ako pinapansin ni kuya" you made sure to take care of me instead of my brother. Pinaramdam mo sakin na para mo na akong kapatid. Nakakamiss ang mga araw na nagbonding tayo sa mall yung magshoshoping sa LV store. I even wear the bracelet you gave me on my last birthday." Sabi ko habang nakatitig sa kabaong.

Umiiyak na ako ngayon dahil ang daming memories na nagflashback. "Yun lang po salamat." Sabi ko tapos agad na tumakbo papunta sa isang lugar na malayo. Gusto kong mapag-isa ngayon. Huminto ako sa isang malaking puno at umupo doon since grass naman ang inupuan ko hindi madudumihan ang damit kong kulay puti. Umiiyak ako ngayon hindi humahagulgol sa sobrang lungkot. Naramdaman kong may tao sa harap ko kaya tinaas ko ang ulo at nagulat sa nakita. Bakit siya nandito? "Anong ginagawa mo dito? Wala ako sa mood para makipagtalo sayo." Tinawanan niya lang ang sinabi ko at umupo siya sa tabi ko. "I don't know you were that close to my cousin." Gago ba siya malamang friendly kaya ako! "Tinatanong kita! Wag yung iba ang sinasagot I hate it." He smirked kaya napataas ang kilay ko sa reaction niya.

"Iwanan mo nga ako dito gusto kong mapag-isa. Istorbo ka sa moment ko ih." Taboy ko sakaniya and he chuckled. "Sabi ng alis ih." Hindi siya natitinag kaya nilakasan ko ang pagtulak sakaniya pero walang effect mas malakas siya sakin ih. Tumayo ako at akmang iiwanan siya pero biglang umulan ng makalas. Sa sobrang lakas ng ulan ay agarang nabasa ang damit ko syempre sino bang hindi mababasa kung napakalakas ng ulan. Mabilis akong tumakbo pabalik sa puno para magpasilong kasi may asthma ako. Pwede naman ang light rain pero heavy ang ulan ngayon kaya delikado.

I used my hands to cover my head pero nababasa parin ako. Nagulat ako ng biglang sinalubong ako ng gunggong nato at ginamit ang suit niya para gawing pangcover ko sa ulan while him basang basa siya sa ulan. Nakatitig ako sakaniya ngayon seryoso siyang nakatingin sa puno ano kaya ang nasa isip niya ngayon? Hays wala na ako dun utak niya yan ih. Umupo ako pagkarating namin sa puno sa sobrang ginaw ay nangingining ako. Ng makita niya akong nangingining ay he used his suit to cover me. Tumabi siya sakin at nakamasid lang sa akin kaya napataas ang kilay ko.

"Anong tinitingin tingin mo diyan?" He smirked and then replied. "Heavy rain is not good for those person who have asthma." Napailing ako ng wala sa oras ng sinabi niya. Pano niya nalaman na may asthma ako? Aba parang stalker lang ang peg eh no. "Paano mo nalaman?" I asked and he just chuckled. "It's none of your business." Hanep, anong sagot yun. "Anong none of your business. Gago kaba alam mo ang mga bagay na tungkol sakin! Stalker ka ba ha!" Naiiritang sigaw ko pero parang wala lang siya.

"Let's go back the rain is not that strong anymore but you still have to use this suit. The wind is too cold for you." I just rolled my eyes at him. Kailan pa siya nag-care sa mga tao sa paligid niya? Siguradong may kapalit tong kabaitan niya sakin. "Sky! Saan ka ba nanggaling ha? Bakit basang basa ka? You made me worry." Sunodsunod na tanong ni kuya. "And you bakit mo kasama kapatid ko?" Galit na tanong ng kuya ko sa gunggong na kasama ko. "I followed her when she ran away. I just made sure she was safe bro. Someone might barge in here and if she is alone something bad might happen to her." Napatango ang kuya ko sa sinabi ng gunggong nato. Ang sabihin mo stalker ka.

"Let's go home." Sabi ni kuya at hinala ako. "Hindi pa tapos ang eulogy ni ate." Sabi ko kaya napailing si kuya. "Mas importante ka sakin Sky kaya wag ng matigas ang ulo." Nagpahila nalang ako sa kuya ko at nang makarating kami sa mansion. "Yaya prepare a warm bath for Sky." Utos niya sa maid ko at agad naman siyang tumalima. "His suit again." Naiiritang saad niya ng makita na suot ko ang suit ng gago. Sasagot na sana ako when I suddenly sneezed. Lagot na! "Bilisan mo na Sky bago ka pa lagnatin." Agad akong umakyat para makaligo ng maligamgam na tubig at makapagbihis.

DURING dinner I kept on sneezing kaya na worry ng sobra si mommy at grandpa. "We should call our family doctor dad." Suggestion ni mommy na ikinatango ni grandpa. "No need na grandpa ayos lang ako." Pero huli na ang lahat inutusan na ni grandpa ang maid na tawagan ang family doctor namin. Our family doctor is my grandpa's niece. "By the way nakauwi na ang pabigat niyong pinsan kaya I am expecting na hindi na iyon mauulit pa Sky. Mabuti nalang at nabayaran pa namin ang mga publishers ng mga news paper and etc. para hindi kumalat ang balita na may anak si Solene." Sabi ni grandpa kaya tumango nalang ako.

Pagkatapos ng dinner namin ay pumunta ako sa kwarto ni Sylvia. Nagdadalawang isip ako kung kakatok ba ako o hindi pero kailangan kong gawin to ako yung mali ih. I knocked and waited for her to let me open the door. "Bakit ka naparito maam?" Nanghihina niyang tanong, akmang tatayo na sana siya pero pinigalan ko siya. Nakita ko naman ang pagkagulat niya pero isinawalang bahala ko iyon. "I am here to say sorry." Sabi ko at napangiti siya. "Ayos lang yon wala ka namang kasalanan." Hinawakan niya ang kamay ko. "No it's my fault. Kung hindi dahil sakin hindi sana to mangyayari sayo. I'm sorry." Umiiyak kong sabi.

Pinipigilan ko ang sariling bumahing pero wala nakawala na siya. "May sakit ka rin pala. Magpahinga ka na maam." Sabi niya na may bahid ng pag-aalala. "Call me anything you want. Wag na ang maam." She smiled widely ng sabihin ko iyon. "Okay pinsan."