CHAPTER 22

25 6 0
                                    

CARAMEL’ POV







    Malapit na ang semester break namin ngayong September dahil may upcoming graduation ang 4rth year students dito sa Tomford university. I was also planning to switch in other school but the only choice if I want to have a school like Tomford university is the Western Univeristy. Where I can experience the same way of teaching like Tomford University.






   Dahil sa lunes na naman kinabukasan ay naisipan kong iligpit ang mga importanteng papeles at mga mamahaling gamit na binili ko mula sa iba’t–ibang auction. Inilagay ko ang mga ito sa garbage bag dahil naalala kong may mga nakapalibot na cctv sa boung bahay.  My room is also full of camera kaya nang maka uwi ako after dealing with my problems ay mabilis kong sinira ang ilang cctv na nakalagay sa kwarto ko.








    I also include those camera na kunyare aksidente kong matatamaan ng mga bagay na sa camera lens mapupunta. I do some research about those type of camera and it cost them almost 4 million dollars dahil lang sa pag alis nila at tuloyan akong iniwan?




   Pagkatapos kong ilagay ang mga gamit sa trash bag ay nilagay ko na ito sa likod ng kotse ko saka bumalik sa loob ng bahay. Nag linis ako ng mga alikabok dahil hindi na ako masyadong nakapag linis simula nang umalis silang lahat dito sa bahay.







      Hours passed and I’m finally done, saktong nag text na sila Mr Agnes saying “Kung nag babalak kang tumakas, bilisan mo na.” There’s no any seconds got wasted dahil nag madali na akong kumilos lalo na sa pag ligo, his message was too obvious. Someone might appear at my door any seconds now.








   Hindi na ako nag tanggal pa ng tuwalya sa buhok dahil basa pa  ito, mabilis kong pinaandar ang kotse hangang sa makarating ako sa condo, naka abang na pala sila sa may pinto. Kaya nang makita ako ni Attorney ay agad silang kumilos upang kunin ang mga dala ko sa likod.






   “Do you notice someone following you?” Bungad ni Mr Agnes.








“I don’t think so.” Sagot ko at tinanggal na ang tuwalya sa buhok ko.











  “You know who’s your enemy right? That’s only matter here.” Ani ni Attorney.


 





Pumasok na kami sa loob at nagpatuloy na sa basement ‘saka doon na ginawa ang pag legal ng pangalan ko, since I’m already 18 and turning 19 this November.





   “Do I need some legal guardian with this?” Curious kong tanong.






   “Not anymore, only weeks ahead at 19 ka na.” Attorney answered.


 

    The process keep going at bumalik na ako sa taas upang umorder ng pizza, my gut saying that someone well come home soon but I just ignore it until 6 in tg evening.



   “Caramel, this is a new invention of my cousin. Just press this red button and you already give us signal.” Inabot ni Attorney ang isang maliit na square na kulay itim.






   Sinubukan kong pindutin ang red button at biglang umingay ang buong condo, it also give the bracelet a small blue light. So madali silang makaka rescue sa akin in the nearly future.








     Umuwi na ako pagkatapos ayusin ni Attorney ang papel, hindi pa nga ako nakaka pasok ng bahay ay may nag text na sa akin. Kinuha ko naman agad ang cellphone ko at tinignan kung sino ang nag text.




Until Death Do Us Part [ COMPLETED ]Where stories live. Discover now