Chapter 12

89 3 0
                                    

Chapter 12

I woke up when I felt a hand on top of my forehead–it was warm and felt really good. Even though I already regained consciousness, I still didn't open my eyes and enjoy the warmth that the hand brought. I felt an extreme pain subduing my body when I tried to move a little. Dumagdag pa ang sakit ng ulo ko na parang pinupukpok ng kung ano. Medyo naiyak ako ng kaunti dahil masakit talaga. Hindi naman kasi ako sanay masaktan, like, hello? I am a princess, 'no.

Nawala ang mainit na kamay na nakapatong sa aking noo at napalitan iyon ng mahinang pitik kaya't napamulat ako. The first thing that welcomed my sight the moment I opened my eyes was an unfamiliar ceiling. Medyo dim ang lights at malamig–probably because the whole room is air conditioned.

I roamed my eyes around the room and my eyes darted on the clear window near a bookshelf. Madilim sa labas at malakas ang ulan. The roaring thunder was loud and I could hear it very clearly–it suddenly reminded me of what happened after I got out of the university.

Napapikit ako nang may pumitik na naman sa noo ko. What the–isn't he informed that I am currently injured right now?! Wala talaga siyang consideration kahit kailan!

"A-Ano ba, Estefano?! I-Isusumbong kita kay Silvano.." I glared at Estefano and hissed at him with my hoarse voice. Nakataas ang kilay nito habang nakatingin sa akin. Sa halip na stick ng sigarilyo ay ang hawak nito ay may hawak siyang ice pack sa magkabilang kamay.

He sighed at inilapag ang ice pack na dala niya sa table malapit sa kama na hinihigaan ko. I noticed that there's also a clean glass of water and a tablet on the table. There's also a basket full of fresh fruits–iyong mga dinadala sa may sakit or kapag dadalaw sa hospital.

"Wow. Gising na ang Sleeping Beauty," Ani nito saka inabot ang balikat ko at tinulungan akong umupo sa higaan.

After he helped me to sit, iniabot niya sa akin ang isang piraso ng tablet mula sa lamesa, "Uminom ka na ng gamot. Baka mamatay ka pa edi lagot ako sa nanay mo." His voice was calm–so different from his usual teasing and annoying voice na talagang kapag naririnig mo ay siguradong tataas agad ang blood pressure mo. Kaya niya naman palang maging soft paminsan-minsan e, hindi pa niya inaraw-araw.

I looked at him with teary eyes. Hindi naman talaga ako naiiyak pero gusto ko siyang artehan dahil feeling ko ay kuya material siya ngayon na inaalagaan ako, "A-Ang sama ng ugali mo ha.. H-Hindi mo nga ako pinuntahan no'ng.." I cut my words and cried with my hoarse voice.

Half true naman itong pag-iinarte ko dahil naiiyak naman talaga ako. Oh my gosh, what would have happened to me if I didn't manage to get away? Mawawalan ba ako ng lamang loob? Mababalitaan ba ako sa SOCO gaya noong sinabi nina Danny? With the thoughts that are flowing inside my mind like a river, I cried harder.

I pursed my lips downward when I felt Estefano's soft and warm hands caress my face and wipe my tears, "Tahan na. Pumapangit, oh.." He hushed, which made me cry even harder.

Fucking bitch. Malamang papangit talaga ako sa pagsampal-sampal sa akin noong walanghiyang driver! Oh my god. Kailangan ko ulit magpa-schedule ng derma, salon, and I also need to get my nails done. Natanggal kasi ata iyong acrylic nails ko dahil sa panlalaban e.

Estefano panicked, which made me silently laugh.

"Tahan na, girl. Pinuntahan kita ha? Pinara mo pa nga ako e, muntik pa tuloy kitang masagasaan.." He muttered while wiping my tears.

"Estefano,"

I heard the door burst open as a low masculine voice thundered inside the room. Napalingon ako sa may pinto at nakita ko ang poging pagmumukha ng aking baby baby loves. Lalo tuloy akong ginanahan mag-inarte at umiyak.

"B-Bebe, inaaway ako ni Estefano oh. Sasagasaan niya raw ako!" I sob as I looked at Silvano, playing like a victim, "What a ruthless man.."

Eskandalosang napalingon sa direksyon ko si Estefano at napanganga dahil sa sinabi ko. Napapatawa tuloy ako sa isip ko dahil sa hitsura niya. Ano ka riyan ngayon? Malilimutan ko ang nangyaring insidente sa taxi pero hindi ang pang-aagaw mo sa atensiyon sa baby boy ko.

The Lawyer's ConvictionWhere stories live. Discover now