ထိမ်း​​မြားပဏ္ဏာအင်ပါယာ

အခန်း ၁၅ /တေးကဗျာ

-အရောင်အသွေးစုံသော ဘဝအလယ် ချည်နှော
င်တွယ်ငြိ၊ စိတ်အစုံဟာ အေးချမ်းလေသော အ
ရပ်မှာ-

ဝေ့လျန်၏ စကားတစ်ခွန်းက လီဖုချွမ်ကို အ
တွေးများသွားစေသည်။ လီဖုချွန်သည် အတန်င
ယ်ကြာ ဟိုဟိုသည်သည် စဥ်းစားပြီးသည့်နောက်
တွင် အပြုံးတုတစ်ခုကို ဖန်တီးယူပြီး ဝေ့လျန်ကို ပြန်မေးသည်။

"လျန်သခင်လေးမှာ ကျွန်တော်မျိုးကို ဘာများတောင်းဆိုချင်တာရှိလို့လဲမသိဘူး"

လီဖုချွမ်သည် ဝေ့လျန်က မျက်နှာသာပေးခံရသ
ည်နှင့်တစ်ချိန်တုန်းက အနိုင်ကျင့်စော်ကားခံရသမျှကို တုံ့ပြန်လက်စားချေလိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့ဖူး
သည်။ သို့ရာတွင် ဝေ့လျန် ပြောလာသည့် စကားက မောက်မာခြင်းအလျဥ်းမရှိဘဲ နူးညံ့သိမ်မွေ့နေလိမ့်မည်ဟု သူ လုံးဝ မထင်ထားမိချေ။

"ကုန်းကုန်းက အရှင်ဧကရာဇ်အနားမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ အမှုထမ်းလာတဲ့ မိန်းမစိုးမဟုတ်လား ပြီးတော့ အခုဆိုရင် ကျွန်တော်ကလည်း အရှင်ဧက
ရာဇ်ကို ခစားတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ...ကျွန်
တော်တို့ နှစ်ယောက်က ရပ်တည်မှုချင်းတူတယ် ဒါကြောင့်မို့ အချင်းချင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယော
က် ခက်ခဲအောင် မလုပ်ကြရင်ကောင်းမယ်လို့ ပြောချင်တာပါ"

ဝေ့လျန်က ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေး အကြံပေးသ
ည်။

လီဖုချွမ်၏ မျက်လုံးများမှာ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြစ်သွားရသည်။

ဒါကချစ်ကြည်ရေးယူတဲ့သဘောလား?

အရှင်ဧကရာဇ်၏ စိတ်သဘောထားသည် ရေပေါ်တွင် ပေါလောမျောနေတတ်သော ဘဲစာပင်များ၊ အမြစ်မရှိသော ပေါင်းပင်များနှင့် ဆင်တူသည်။မည်သည့်သူစိမ်းကမှ ငယ်ရွယ်စဥ်ကတည်းက အပြန်အလှန် သိကျွမ်းလာသော သူနှင့် အရှင်ဧ
ကရာဇ်တို့အကြားမှ ရင်းနှီးမှုမျိုးကို လွယ်လင့်တကူ ဖန်တီးယူနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ယခုမူ အရှ
င်ဧကရာဇ်သည် လျန်သခင်လေးကို သဘောကျနေခြင်းကြောင့် မျက်နှာသာပေးထားခြင်းဖြစ်သ
ည်။ အရှင်ဧကရာဇ် စိတ်ပြောင်းသွားသည့်တစ်
နေ့တွင် မျက်နှာသာပေးခံထားရသော လျန်သခ
င်လေးသည် ပထမဆုံး ထိခိုက်လာမည့်လူဖြစ်ပြီး နန်းတော်ထဲတွင် ယခုလိုမျိုး အေးချမ်းစွာ နေထို
င်ဖြတ်သန်းနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။