ထိမ်း​​မြားပဏ္ဏာအင်ပါယာ

အခန်း ၁၈/အားမုံ့

-အရှင်ဧကရာဇ်ကိုသာလျှင် အကြွင်းမဲ့
ယုံကြည်ပါတယ်-

"အားမုံ့ ဝေ့လျန်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်"

ကျီယွဲ့က အားမုံ့ကို ဝေ့လျန်နှင့် ရင်းနှီးစေချင်ပုံ
ရသည်။

အားမုံ့သည် အလွန်ဥာဏ်ကောင်းသော သက်တော်စောင့်ခွေးဖြစ်သည့်အလျှောက် သခင်တစ်ဦးတည်းကိုသာ သစ္စာရှိပြီး သူစိမ်းများအပေါ် ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုမူတတ်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကျီယွဲ့ကိုယ်တိုင် အမိန့်ပေးသရွေ့ သူ့အနေ
နှင့် ဝေ့လျန်ကို အန္တရာယ်ပြုဝံ့တော့မည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ ဝေ့လျန်ကို သဘောကျခြင်းကြောင့်မဟုတ်ဘဲ သခင်ဖြစ်သူ၏ အမိန့်ကို
နာခံခြင်းသာဖြစ်သည်။

ကျီယွဲ့၏ အမိန့်သည် ဝေ့လျန်ကို သေခြင်းတရား
(အားမုံ့)ထံမှ လွတ်မြောက်ခွင့်ပေးလိုက်သည့် ရွှေတံဆိပ်နှင့် ဆင်တူသည်။ အားမုံ့သည် ကျီယွဲ့၏ အမိန့်ကို အမြဲတစေ နာခံခဲ့သော်လည်း ယနေ့တွင်မူ ကလန်ကဆန်လုပ်လျက်ရှိသည်။

သခင် ဒီလူသားကော​င်ဆီကနေ လှည့်စားမခံပါနဲ့...ကျေးဇူးပြုပြီး သူ့သရုပ်မှန်ကို မြင်အောင်ကြည့်ပါ!

အားမုံ့သည် ဝေ့လျန်ကို မနှုတ်ဆက်ရုံသာမက သခင်အားကိုးဖြင့် အစွယ်တဖြီးဖြီးထုတ်လျက် ကျယ်လောင်စွာ ဟိန်းဟောက်ပြီး ဝေ့လျန်ကို အချိန်မရွေး ခုန်အုပ်တော့မယောင် ခေါင်းမော့ရင်ကော့ထားသည်။

ဝေ့လျန်က မျက်နှာကို လက်ဖြင့် အုပ်ပြီး ကျီယွဲ့၏ရင်ခွင်ထဲသို့ တိုးဝင်ကာ ကြောက်ရွံ့နေသော အသံဖြင့် ညည်းတွားလိုက်သည်။

"အရှင်ဧကရာဇ်..."

ကျီယွဲ့က ဝေ့လျန်ကို တင်းကျပ်စွာ ပြန်ပွေ့ဖက်ထားရင်း အားမုံ့ကို သုန်မှုန်နေသော မျက်နှာဖြင့် ဆူကြိမ်းမောင်းလေသည်။

"အားမုံ့ မင်းဝပ်စမ်း..မရိုင်းနဲ့"

အားမုံ့: "....."

အားမုံ့ခမျာမှာ သခင်အမိန့်ကြောင့် မြေပြင်ပေါ်တွင် ငြိမ်ငြိမ်ကုပ်ကုပ်လေး ဝပ်နေရင်း ဝေ့လျန်ကို မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့် မကျေမချမ်း စိုက်ကြည့်နေသည်။ဝေ့လျန်ကား အားမုံ့ကို တစ်ချက်မျက်ခုံးပင့်ပြပြီးနောက် ကျီယွဲ့၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ပြန်လှည့်သွားလေသည်။