Amidst The Vying Psyches

Kabanata 24

Serenity Hiraya

I was feeling gloomy all day. Even though I already apologized to Violet, I still feel bad for what I did.

"Hindi ka pa rin okay, hirang?" Tanong sa akin ni Steven pagkatapos ng namin mag-lunch.

Pagkagaling namin ng cafeteria ay bumalik agad kami sa room kung saan wala masyadong tao. Isang oras kasi ang lunch break namin at karaniwan ay umuuwi or gumagala ang iba sa buong school bago bumalik dito.

I sighed.

"I still feel bad."

Hinaplos niya ang buhok ko na nakatulong sa paggaan ng paghinga ko.

"It's alright, hirang. Take your time. Just don't isolate yourself from your friends just because you feel bad, okay?"

I nodded at him. He really has his way to make me feel better.

I rest my head on his shoulder before murmuring, "I love you."

He kissed the top of my head. "I love you always, hirang. Mag-smile na ikaw."

I forced a smile that made him chuckle. I rolled my eyes at him.

"Let's have a date tonight, sounds good?"

"Saan naman tayo pupunta?"

"It's a surprise."

Sasagot pa sana ako nang biglang pumasok sila Carl na kasama ang buong tropa niya.

"Naglalampungan na naman 'yung dalawa! Kaya pala wala ka sa tropa time natin, par!" Reklamo ni MJ.

I giggled. "Don't tell me nagseselos ka sa akin?"

"Bakit naman ako magseselos sa'yo, bespren? Hashtag legal wife ako, 'no!"

I laughed because I really find their jokes ridiculous.

After lunch, it felt like my world turned upside down. Kung kanina ay mukha akong lugmok sa kalungkutan, ngayon naman ay tawa na ako nang tawa.

Pagdating ng uwian ay maayos na ang mood ko. Mas may energy na ako makipag-usap at makipag-kulitan sa mga kaibigan ko habang sabay-sabay kaming naglalakad pag-uwi.

When we reached our unit, Steven asked me to change into something casual. I decided to wear a beige sleeveless dress and a white cardigan paired with white sandals. My shoulder length hair was tied into a half ponytail with a cute white bow.

"How's this?" I asked my boyfriend and twirled in front of him.

Natigilan siya saglit bago huminga nang malalim. Lumakad siya papunta sa akin bago hinalikan ang noo ko.

"Ang ganda-ganda mo, hirang."

I blushed. He's making me used to that compliment.

"S-Saan ba tayo pupunta?"

Natawa siya nang marinig niya ang pag-stutter ko.

"My mom wants to have dinner with you."

"Ha?!" Nabigla ako sa sinabi niya. "Bakit ngayon mo lang sinabi?"

He intertwined our fingers instead of answering me.

"What's wrong about it?"

"Wala naman. Kinakabahan lang ako."

Ngumiti siya sa akin. "Don't be. Gustong-gusto ka nga ni mama."

Sumakay kami ng taxi papunta sa bahay nila. Magkatabi kami sa back seat habang magkahawak ang kamay hanggang sa makarating kami.