lifeless star, seunglix

1,

bu hikaye meet me at midnight ficinin yan shipi olan seunglix'in kitabıdır. önce onu okumasanız da olur, birbirlerinden bağımsız zamanlarda geçecek.

ve eğer mmam okuduysanız da oradaki hyunho'dan çok farklı bir çift ve kimya olduğunu söylemeliyim, biraz üzüleceğiz.

keyifli okumalar!

🐚

ellimdeki çakmağı parmaklarımda döndürürken arkadaşlarımın konuşmasını sessizce dinliyordum. genelde pek konuşmaz, onları dinler ve bazen canım sıkıldığında birden enerjiyle dolardım. şu an ise tamamen enerjik halimden uzak bir andaydım. arkadaşlarımı dinliyordum ama ne söylediklerini duymuyordum bile. önümdeki boşluğa dalmıştım.

omzumdaki dokunuş beni daldığım boşluktan çıkarırken dokunuşun sahibine döndüm. "iyi misin min?" diye soran hyunjin'e kafa salladım. "iyiyim, dalmışım ya." yerimde hareket edip kendime çeki düzen verdim. dikkatimi onlara verip sohbetlerini dinlemeye başladım. hyunjin başını omzuma yasladığında ben de başına yasladım kafamı.

"bu sefer final olacak, gelmelisiniz."

nereye olduğunu bilmesem de chan'ı dinlemeye devam etmiştim. bozuntuya vermek istemiyordum.

"bir kere geldim o ortama, berbattı. üzgünüm jisung." dedi omzuma yaslanmış hyunjin.

ah, şimdi anlamıştım. motor yarışlrından bahsediyorlardı. jisung'un merak saldığı şu yarışlar.

o ortamdan hyunjin de ben de haz etmiyorduk. bu yüzden gitmemeyi tercih ederdik. chan ve jeongin seviyorlardı, her seferinde de jisung'u destek için gidiyorlardı.

"seungmin sen gel," dedi chan.

"işine bak." diye tersledim. hiçbir şekilde gürültü çekesim yoktu.

"gel bugün," dedi sigarasını söndüren jisung. normalde bizden gelip gelmemizi istemezdi. bu yüzden ciddileştim. "bir sorun mu var?" dedim omuz silkti. "final bugün, destek istiyorum." yapamadım, reddetmek istemedim. içimden bir ses bunu yapmamamı söyledi.

"ben de geleyim o zaman." dedi başını kaldıran hyunjin. sanırım jisung'un soylediklerinden etkilenmişti. jisung ayağa kalktı ve hyunjin'in uzun saçlarını karıştırdı. "seungmin istemediği için gelmiyor, sen ise zorlandığın için gelemiyorsun. seni öyle görmek istemiyorum."

"olsun," diyerek omuz silkti hyunjin. "geleceğim ki."

jisung omuz silkti ve "baş belası." dedi. "iyi gelin hepiniz."

hepimiz anlaştığımızda yemeğimizi yiyip evden çıktık. chan bizi arabayla yarışların olduğu yere getirdiğinde yanımdaki hyunjin bana sokuldu.

hyunjin biraz farklıydı bizden. onu böyle kırılgan büyüten şeyin küçükken hiç kırılmaması olduğunun farkındaydık ve onun adına mutluyduk. bunun bozulmamasını istediğimizden de tanıştığımız günden beri üstüne düşerdik onun. ben ve jisung onunla bu sene tanışmıştık ama yine de bir senede onu sahiplenmekten geri duramamıştık.

onu kolumun altına aldığımda gülümsedi ve sakince kalabalığı görmezden gelmeye çalıştı.

zorlanacaktı, bunu hepimiz biliyorduk. neyseki biz yanındaydık.

jisung bakıma verdiği motoru için yanımızdan ayrıldığında ona şans diledik. tribünlere geçtik yarışı izlemek için. hyunjin ben ve jeongin'in ortasındaydı. chan ise daha iyi izleyebilmek için ayaktaydı.

yarış başladığında sekiz motor vardı. zorlayıcı olacaktı çünkü alan da kısıtlıydı. duyduğuma göre böyle yarışlarda kasıtlı yapılan kazalar da vardı. jisung için endişelenirken maçı izlemeye başladım.