• 𝐅𝐨𝐫 𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐧𝐝 𝐌𝐞...•| 𝐓𝐚𝐞𝐊𝐨𝐨𝐤 |ᵒⁿᵍᵒⁱⁿᵍ

|10|

"කුක්..ඔයා නැගිටින්නේ නැද්ද තාම..."

මිසිස් ජෝන් දෙවෙනි පාරටත් ජන්කුක්ගේ කාමරේ දොරට තට්ටු කරලා කතා කරා... වෙනදා නම් උදේම නැගිටලා ගෙදරින් එලියට යනකොට නිවාඩුවට ආවත් ජන්කුක් ගෙදරට වෙලා ඉන්නකොට ඒක අමුතු උනා... තාමත් ජිමින් ඇවිත් නැති හින්දා එහෙම වෙන්න ඇති කියල හිතුවා...

"තව ටිකක් ඔම්මා..."

"ඉක්මනට එන්න... අද ජිමින් එනවා කියලා තිබුනා නේද... ඒ හින්දා අදවත් එලියට යන්න.."

වෙනදට ගෙදරින් යනවට කෑ ගැහුවත් ජන්කුක් මුලු ගැන්විලා හින්දා මිසිස් ජෝන් එහෙම කියන ගමන් තරප්පු පෙල බහින්න ගත්තා...

ටික වෙලාවකින් පහල තට්ටුව පුරාවටම පියානෝවකින් ගලාගෙන ගිය ලස්සන සංගීතයකින් පිරිලා යනකොට දවල් උනත් කෑ ගහන සීත කුරුල්ලන්ගේ හඩත් එක්ක ඒක හරිම ලස්සනට ඇහුනා....

ජන්කුක් මන්දිරෙන් පිට නොවුනට එයාගේ අලුත් පියානෝවත් එක්ක කාලේ ගත කරන්න පුරුදු උනා වගේම ඒක මුලු මන්දිරේ ඉන්න හැමෝගෙම කන් පිනෙව්වා...

"ඔහ්.. ඔම්මා.."

දැහැනකට සම වැදිලා වගේ තමන්ගේ වාදනය අවසන් කරපු ජන්කුක් හැරිලා බැලුවාම දැක්කේ කිරි වීදුරුවකුත් අතේ තියන් පිටිපස්සෙන් හිටන් ඉන්න මිසිස් ජෝන්ව...

"ඉවරද..ඒක ගොඩාක් ලස්සනයි කුක්..."

ජන්කුක්ගේ අතෙන් කිරි වීදුරුව තියන ගමන් ඇවිස්සිලා මූනට වැටුනු කොන්ඩේ පිටිපස්සට කරලා මිසිස් ජෝන් එහෙම කිව්වම පියානෝවටම තිබ්බ පොඩි ස්ටූල් එකේ ඉදන් අනිත් පැත්ත හැරෙන ගමන් ජන්කුක් කිරි උගුරක් බිව්වා....

තාමත් රෑට අදින සුදු කඩා හැලෙන රෙද්දෙන් කරපු සැහැල්ලු කලිසමයි කමිසෙනුයි හිටපු ජන්කුක් හරි හුරතලේට පෙනුනා....

"ඔහ්... සුභ මධ්‍යහනක්... මිසිස් ජෝන් ඉන්නවද..."

එත් ඉස්සරහා දොර දිහාවෙන් ඇහුන ගැඹුරු හඩත් එක්ක ජන්කුක් ගැස්සිලා ගියා..

"ඔ..ඔම්මා...."

"අහ්... මිස්ටර් කිම්ට මන් අද දවල් කෑමට ආරාධනා කරා... එයා ගොඩාක් මහන්සි වෙනවා.. මෙහෙන් ගියාට පස්සේ ආපුහු ආවෙත් නැහැ... "