SON SAVAŞ +18

ARZA

- biliyorum

Arkamdan gelen sesle irkildim bunca zamandır kimseyle konuşmamıştım kimsede  benimle konuşmamıştı . Gelen sese karşılık arkamı döndüm.

Ve  siyah saçlı esmer kız devam etti .
- biliyordum sen ve ben diğerleri gibi değiliz izledigin şeylere tepki verdiğini duydum . Sen insan kalabilmeyi başarmışsın

- Ama bu nasıl olabilir ! Etrafıma baktığımda kimsenin tepki vermediğini gördüm,  ben sanmıştım ki...

- Ne sanmıştım tek kaldığını mı ?

- Evet

- Bak bunlara harcayacak vaktimiz yok. Biran önce toparlanman gerekiyor.  Askerlerin dikkatini üstüne çekersen seninle uğraşırlar .

- Demek o yüzden senin tepki verdiğini görmedim,  tuttun kendini değil mi ?

- Elbette , baksana başımızda ki askerler akılsız gibi emirle çalışıyorlar , kaç yıl boyunca eğitiler acaba bu hale getirmek için 

- Aslında ben öyle düşünmüyorum

- Nasıl yani

- Başımda duran asker , önceden çalıştığım yerden bir tanıdığım,  o önceden bir  garsondu

- Ama bu nasil olur , bu teorimi çürüğe çıkarır işte,  ama bir yandan da bu harika madem tanıdığın bize yardım edebilir öyle değil mi ?

- Maalesef  harika değil , geldiğim zamandan beri onunla iletişime geçmeye çalışıyorum ama olmuyor sanki beni hiç görmemiş hiç tanımamış gibi

- Ne yani burdaki insanların hafızalarını mı kaybettiriyorlar ,  amaçları ne bunların ne istiyorlar bizden hem hala anlamıyorum ailelerimiz bizi aramaya nasıl çalışmaz

- Bu okadar basit değil,  buraya gelirken uçsuz bucaksız otobüsler ve insanlar gördüm  dışarıda bilinçli birisinin kaldığını düşünmüyorum. Dedim .

Bu dediğim onu umutsuzluğa sürüklemiş olacak ki gözleri dolmaya başladı.  Ne tuhaf onca işkencede kendini tutan kız şimdi ağlıyordu. 

Aklıma gelen soruyu sormak istedim

- İyi yada kötü biri miyim bilmiyorsun ama yine benimle konuştun yani seni ispiyonlarsam yada sana kötülük yaparsam , neden bana tavsiye verip hala insan kaldığını benimle paylaştın ki ?

- Çünkü eğer  biz olursak ben var olabilirim ve eğer ben var olursam  ancak ozaman biz olabiliriz anlıyor musunuz ?

Dedi içeri giren Garson bozuntusu ne yani onca zaman konuşmadı şimdi mi konuşmayı tercih etmişti. 

Birden Ekran ışıkları gözüktü ve içeri üst rütbe bir asker geldi  telsizi alıp  yetkiliye  2. Evre  tamam simülasyondan geçildi. Dedi ve bizimle konuşan tanıdığım sandığım garsonun sadece yansıma olduğunu anladım çünkü olduğu yerden kaybolmuştu  o gerçek değildi.  Neydi bu alay mı ediyorlar benimle  , neler oluyor anlamıyorum,  çıldırmak üzereyim. 

Ne yani o konuştuğum kızda mi gerçek değildi neler oluyor deliricem şimdi. 
Olayları anlamak için arkamı döndüğümde  tek gördüğüm sonsuz karanlıktı kulaklarıma yine sinyal dolmaya başlamıştı.  Ve bedenim benden bağımsız hareket ediyordu . Anlamiyordum madem sinyal ile bizi bu şekilde hareket ettirebiliyorladı ozaman bunca işkence ne içindi neden bize işkence çektiriyorlardı  , tüm bu soruların cevabını elbette alacaktım.  Burda ki insanlar bilincini kaybetti evet ama ben kaybetmedim .

Ve umuyordum ki o kız da simülasyonun bir parçası değildi.