SON SAVAŞ +18

Her Sır Açığa Çıkmaya Mahkumdur

" İNSANLIĞI YOK ETMEK İÇİN İNSANLIĞINI YOK ETMEN GEREK "

- Evet adel seni dinliyorum , yalan yok oyun yok .

Dedi asel hanım. O da biliyordu ki insanlar gerçekleri değil duymak istediklerinin söylenmesini isterler. Bende bunu yapacaktım.

Ben insanlığı yok etmeye çalışırken adım adım onlar benim insanlığımı yok etmişlerdi.
Ve artık daha da emindim yapmak istediğim projeden .
İnsanlar bu belayı hakediyorlardı.

- Dünya asel hanım sizce kaç yıl daha yaşar ? Bunca savaş Bunca kimyasal silah ile sadece insanları değil doğayı da yok ediyorlar . Evet savaşları yok edemeyiz ama silahları değiştirebiliriz. Bir düşünün kimyasal olmayan ölümsüz canlılar . Ülkemize olacak katkısını bir düşünün. Benim yapmak istediğim şey bu proje Evet yakalandım ama zaten size bunu açıklayacaktım çünkü projeyi artık ülkem için resmileştirmek istiyorum.

- Bu uçuk kaçık fikirle karşıma çıkmaya nasil cürret edersin bukadar şans yeter Adel çık odadan işine son verildi !

- Bana izin verin size kendimi ispat edeyim . Yarın sabaha kadar mühlet istiyorum , lütfen !

Derin bir iç çekişten sonra gözlerini kapattı Asel hanım. Siyah deri koltuğuna sırtını yasladı .

- Neden sana bu hakkı vereyim ki ?

- Etrafınıza bakın asel hanım, size cesaret edip herhangi bir fikirle gelen oldu mu ? Etrafinız cesaretsiz ve sadece emir komutasıyla çalışan et yığınlarıyla dolu . Ben farklıyım korkmuyorum başından beri sizde biliyordunuz bunu bu yüzden İşe almadınız mı zaten beni . Devlet adına gerçekten faydam olmayacaksa burda işim ne ? Bana yarına kadar mühlet verin size ispat edeyim eğer hala istemezseniz söz veriyorum ben istifa edicem .

Heyecan ve stres içinde attığım yalanları bir çırpıda söylemenin verdiği titremeyi sonuna kadar yaşıyor ama belli etmemek için içimde savaş veriyordum .

Duydukları karşısında dudağı yana doğru kıvrıldı ve buruk bir gülümseme ile karşılık verdi . Şaşırmıştım doğrusu böyle bir tepki beklemiyordum .

- Peki , bu son şans adel yarına kadar vaktin var .

Uğradığım ihanet yüzünden içimde ki burukluk okadar derindi ki zaferime doğru dürüst sevinememiştim bile .

- Teşekkür ederim, teşekkür ederim ...

Buruk bir sevinçle arkamı döndüm ve odadan çıkmak için kapıya yöneldim.

- Adel ? Dedi asel hanım

Korku ve gerginlik içerisinde arkamı döndüm, stres okadar basınç yapıyordu ki kulaklarim artık ses duymakta zorlanır olmuştu. Ecel teri dökmüştüm resmen .

- Efendim Asel hanım ? Dedim . Vücudumu tamamen döndürmek yerine sadece kafamı arkaya çevirerek demiştim bunu sanki bir şey olsa ardıma bakmadan kaçmaya hazırmış gibiydim .

- Bu saçma bahanelerine kandığımı sanma lütfen, sadece bana gençliğimi hatırlatıyorsun . Bu fevri ürkek ama kendini ezdirmeyen cesaretli hallerin ..
Şansı sana değil hatırladığım gençliğime verdim . Bu şansı telef edip beni hayal kırıklığına uğratma. Bırak devlette çalışmayı bundan sonraki hayatında devlet hastanesinin önünden bile geçirmem seni !