BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 3

'Ik merk gewoon dat ik mezelf niet eens meer aardig vind,' zuchtte Tess. 'Rosie, Naomi en ik zijn al vrienden sinds we geboren waren zo'n beetje...ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten. Maar de laatste tijd draait het alleen maar om feesten. Ik heb het idee dat ik ze kwijt raak als ik niet mee doe.'

'Maar als je wel mee doet, raak je jezelf kwijt,' merkte Levi op. 'Is dat het waard?'

'Ik weet niet eens wie dat is,' gaf Tess toe. 'Mijn vader vroeg me laatst wat mijn dromen waren.'

'Wat zijn je dromen?,' drong Levi aan.

'Geen idee,' antwoordde Tess. 'Wat zijn de jouwe? Misschien kom ik op ideeën.'

Levi lachte even. 'In het eerste voetballen. Ik zou misschien mee gaan op trainingskamp, maar mijn concurrent herstelde net op tijd van zijn blessure.'

'Klote,' zei Tess.

'Ach, ik ben nog jong...dat komt allemaal wel,' zei Levi.

'Wat had je willen worden als je geen voetballer was geworden?,' vroeg Tess nieuwsgierig.

'Gymleraar,' antwoordde Levi verrassend snel. 'Ik heb er even over gedacht om het CIOS er nog bij te doen, maar dat werd echt te druk. Zeker met de verwachtingen die ze van me hebben.'

Even was het stil. Tess keek hem stiekem aan vanuit haar ooghoek. Ze moest toegeven, Levi viel haar alles mee.

'Wat wil jij worden?,' vroeg hij toen.

Tess dacht lang na.

'Gelukkig.'

'En waar word jij gelukkig van?,' hielp Levi haar.

'Hmmm...,' Tess dacht weer na.

Levi's ogen keken haar doordringend aan. Tess werd er een beetje verlegen van, en dat werd ze niet snel. Het was in ieder geval een grote afleiding van het denken.

'Hey wat doen jullie hier nou?,' ze keken op toen Rosie kwam aangelopen. 'Levi, je moet even komen kijken naar mijn nieuwe voetbalschoenen.'

Levi stond nog niet of Rosie pakte zijn hand al.

Tess schudde langzaam haar hoofd.

 -

Toen Tess na een klein half uurtje weer naar binnen liep kwam ze erachter dat bijna iedereen al dronken was.

'Tess, kan ik jou even spreken?,' gelijk werd ze door Rosie bij haar arm gepakt en meegesleurd naar boven.

'Wat is er?,' vroeg Tess geïrriteerd terwijl ze op Rosie's bed ging zitten.

'Je weet dat Levi en ik al een tijdje bezig zijn he?,' zei Rosie.

Tess voelde een steek in haar maag. 'Nee.'

'Bij deze,' Rosie ging zitten.

'Moest hij daarom even mee om naar je voetbalschoenen te kijken?,' Tess merkte niet eens dat ze een wenkbrauw optrok.

Rosie giechelde. 'Ik heb hem even herinnerd waarom wij zo goed bij elkaar passen. De laatste tijd komt het wat minder van zijn kant.'

'Waarom heb je hier niets over verteld?,' vroeg Tess zich hardop af. 'We vertellen elkaar toch alles?'

'Sorry,' zei Rosie. 'Ik dacht alleen niet dat je geïnteresseerd zou zijn, aangezien het een voetballer is.'

'Hoe serieus zijn jullie?'

'Ik heb hem een paar weken terug ontmaagd,' zei Rosie met grote pretogen. 'Lief he? Op zijn 18de verjaardag. Zo schattig dat hij zo lang heeft gewacht.'