BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 22

Goedemorgen! :D Vanmorgen op controle geweest in het ziekenhuis met mijn knie. Het gaat nu super goed, het gaat echt zo hard vooruit de afgelopen weken! :)

Hier de update voor vandaag! :D

Hoofdstuk 22

'Goedemorgen!'

Tess opende langzaam haar ogen en merkte dat de mascara op haar wimpers wat aan elkaar bleef plakken. Voor haar zag ze uiteindelijk Naomi zitten.

Met een brede glimlach keek haar nichtje haar aan. 'Was het nog leuk gisteren?'

Tess zei niets maar ging langzaam rechtop zitten.

'Vince heeft in de woonkamer gekotst, dus ik zou even wachten tot hij het heeft opgeruimd,' waarschuwde Naomi.

'Waar was je?,' vroeg Tess met een hese stem.

'Bij Julien,' antwoordde Naomi. 'Oh Tess, het was echt geweldig...ik hoop dat je niet meer boos op me bent want ik moet je zó veel vertellen.'

Tess fronste. 'Weet je wel niet hoe ongerust ik was?'

'Oh sorry, mama,' lachte Naomi.

Terwijl zij lachte, begon Tess weer te huilen.

'Hey, sorry het was maar een grapje,' Naomi sloeg nu haar armen om Tess heen. 'Het spijt me. Ik had ook even iets moeten laten weten.'

Tess veegde haar tranen weg en keek haar nichtje toen aan. Ze werd nu een beetje boos. Terwijl zij doodongerust op haar zat te wachten en zichzelf in slaap huilde, kwam Naomi nu doodleuk de kamer binnengelopen met een grote lach op haar gezicht alsof er niets aan de hand was.

'Zal ik je even alleen laten?,' stelde Naomi voor, die de bui al zag hangen.

'Graag,' knikte Tess die de gelukzalige lach van Naomi niet langer trok.

Naomi stond op en liep naar de deur.

'Naoom?,' vroeg Tess net voordat ze de kamer uit liep.

Naomi draaide zich om.

'Heb je...ben je...,' Tess zuchtte toen even diep. 'Heb je het met hem gedaan?'

Naomi's lach groeide en ze knikte enthousiast. 'Ja.'

-

Om half drie 's middags zaten ze met z'n drietjes aan het ontbijt. Vince was inmiddels weer wat meer aanspreekbaar, maar had duidelijk nog wel last van een kater.

Naomi was het zonnetje in huis, ze liep nog net niet te zingen. Dat maakte Tess weer extreem chagrijnig.

'Willen jullie nog een gebakken eitje?,' vroeg Naomi.

'Alsjeblieft niet,' zei Vince, die bij het idee alleen al kotsmisselijk werd waarschijnlijk.

Tess schudde alleen haar hoofd.

Naomi maakte toen bijna een pirouette om vervolgens naar de keuken te lopen en een eitje voor zichzelf te bakken.

'Ik ga nog even pitten,' mompelde Vince, die moeizaam opstond. Sloom sjokte hij naar zijn slaapkamer en gooide de deur achter zich dicht.

Al snel kwam Naomi weer aan tafel zitten met haar versgebakken eitje.

'Ben je al een beetje over je ochtendhumeur heen?,' gniffelde ze.

'Ik heb geen ochtendhumeur Naomi,' zei Tess. 'Ik heb je toch uitgelegd waarom ik boos was?'

'En ik heb toch drie keer al sorry gezegd?,' zei Naomi.