BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 36

Jaaa! Nog een update! Ik wil jullie er trouwens alvast op voorbereiden dat dit boek waarschijnlijk 40 hoofdstukken + een epiloog zal hebben.

Daarnaast kunnen jullie mij ook volgen op Facebook, via de volgende pagina: https://www.facebook.com/Anne-Schlaepfer-1497952223857261/timeline/ . Hierop kun je me volgen in de aanloop naar de uitgave van Derby! :)

Genoeg gekletst, hier het hoofdstuk!

Hoofdstuk 36

'Denk je nou echt dat ik een stapel kleren aan zie voor mijn eigen dochter?'

Tess schrok zich dood toen haar moeder al klaar stond op de hockeyclub. Met helse pijn in haar lies hinkte ze naar haar toe. Ze had een halve wedstrijd gehockeyd, tot Hugo ook zag hoe veel pijn ze had.

'En je hebt nog gespeeld ook zie ik?,' zei Mila streng.

'Ik denk een wat overbelaste lies...u weet daar meer van natuurlijk...,' Hugo kwam er nu ook bij staan. 'Maar ik ben blij dat Tess er bij was want ze heeft twee keer gescoord.'

'Tess heeft huisarrest,' zei Mila. 'En daarnaast loopt ze al langer rond met die liesblessure. Ze moet rust houden.'

Hugo keek Tess even boos aan.

'Dan ga ik dat nu doen thuis...heel veel anders kan ik ook niet he?,' zuchtte Tess. Ze wilde naar haar fiets lopen maar zag dat die achterin de kofferbak lag van haar moeders Mercedes.

'Mam...'

'Ik kan je er niet meer op vertrouwen dat je rechtstreeks naar huis fietst,' zei Mila terwijl ze instapte.

Tess stapte in stilte in de auto.

-

De weken gingen tergend langzaam voorbij. Zeker nu ze wel rust moest houden met haar lies. Gelukkig had Tess Finn overgehaald om af en toe op zijn laptop te kunnen internetten. Die kostbare tijd gebruikte ze vooral om Levi te spreken via Facebook messenger. Blijkbaar was zijn relatie met Viktor slechter dan ooit en de afgelopen weken zat hij niet eens in de wedstrijd selectie.

Thuis was Tess stil, de enige tegen wie ze praatte waren Finn en Luuk. En Max, als het even kon. Die kwispelde tenminste vrolijk als ze tegen hem praatte, en rende dolenthousiast op haar af als ze thuis kwam uit school. Dan was er tenminste nog iemand blij met haar.

Rosie en Naomi leefden met haar mee, maar buiten school zag ze hen natuurlijk ook niet.

-

'En zo gaat Ajax als koploper de winterstop in. Wie had dat een paar weken terug verwacht?'

Tess, Finn en Luuk zaten voor de tv en keken naar hoe hun vader in beeld kwam. Hij had een brede glimlach op zijn gezicht na de 1-3 overwinning op Twente.

'Tsja, van Hamel heeft wat keuzes durven maken die Blind niet durfde te maken,' het commentaar ging ondertussen door. 'Er was wat ophef over het passeren van Kuijpers, wat natuurlijk wordt gezien als een groot talent. Het was niet helemaal duidelijk of het om sportieve of om privé redenen was, maar uiteindelijk zie je dat het wel resultaat oplevert om een wat meer ervaren speler op te stellen. Zeker in het 3-4-3 systeem dat van Hamel heeft ingevoerd.'

Tess zuchtte en keek naar buiten. De lucht zag hartstikke grauw en het leek erop alsof het elk moment kon gaan sneeuwen.

'Zal ik Max even uitlaten?,' stelde Tess voor. Eigenlijk mocht ze daarvoor het huis niet uit, maar nu haar moeder even op de Toekomst was zag ze een kans om even het huis uit te gaan.

'Graag, dan hoef ik het niet te doen,' knikte Luuk.

'Ga je mee uit?,' Tess keek de Golden Retriever aan die meteen zijn kop schuin hield. Dat hoefde ze natuurlijk geen tweede keer te zeggen.