BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 38

SORRY SORRY SORRY!

De afgelopen dagen ben ik zo chaotisch! Ik heb een super erge jetlag, leef ondertussen uit verhuisdozen omdat mijn kamer is verbouwd en ik nog een kast moet kopen en heb ondertussen ook nog wat andere dingen die in mijn leven spelen die wat tijd kosten... ;)

Daarnaast gaat het revalideren gewoon door, ben over de 3 maanden heen dus mag nu alweer meer doen met mijn knie, binnenkort zelfs langzaam aan weer joggen! :D

Vandaar dat ik er gewoon niet eens aan toe was gekomen om bij mijn laptop te komen...duizendmaal excuses! Ik hoop dat dit hoofdstuk het een beetje goed maakt! xx

Hoofdstuk 38

'Ik was hier zo hard aan toe,' Tess liep enthousiast alle kledingrekken af. Haar ouders hadden haar huisarrest eerder opgeheven en bovendien haar kleedgeld verdubbeld deze maand vanwege Kerst. Als een bezetene was ze gaan shoppen met Rosie en Naomi. Misschien was een gebroken hart niet 1,2,3 te lijmen, maar het hielp enorm om lekker veel kleding te kopen.

'Snap ik,' lachte Naomi. 'Je hebt echt veel te lang huisarrest gehad.'

'Ta-daa!,' Rosie kwam nu de paskamer uit. Tess en Naomi schoten op hun vriendin af.

Haar slanke lijfje was gehuld in een prachtige lichtroze jurk. De blondine bekeek zichzelf in de spiegel met haar scherpe helderblauwe ogen.

'Wauw Rosie,' glimlachte Tess. 'Hij staat je super mooi.'

'Dankje,' zei Tess zachtjes. 'Ik moet hem gewoon kopen he?'

'Ja!,' knikten Tess en Naomi gelijk.

Rosie glunderde helemaal. Tess was een beetje jaloers op hoe mooi haar vriendin er nu uitzag.

'Hey, gaat het?,' vroeg Naomi.

Tess knikte.

'Ik vind Levi echt zo'n domme lul,' zei Rosie die nu weer het pashokje in ging en het gordijntje achter zich dicht trok. 'Hij verdient jou niet Tess.'

Tess zuchtte diep. Iedereen probeerde haar te steunen, maar tevergeefs.

'Laat het hem maar lekker uitzoeken daar in Engeland,' Naomi legde haar arm even om haar heen. 'Weet je hoe lelijk al die wijven daar zijn? Hij zal spijt hebben dat hij jou hier heeft achter gelaten.'

Tess gniffelde even. 'Hij heeft me gisteren nog wel ge'appt.

'Wat dan?,' vroeg Rosie van achter het gordijn.

Tess pakte haar telefoon uit haar tas en opende het appje dat Levi nog gestuurd had gisteren, een dag na hun gesprek.

Naomi pakte de telefoon aan, Rosie stak haar hoofd om het gordijn en las zo ook mee.

Levi Kuijpers

Lieve, lieve, allerliefste panda, het spijt me dat ik zo boos werd gisteren. Ik snap heel goed dat je ervan schrok. Ik hou van je Tess van Hamel <3 Onze tijd komt nog wel, dat weet ik zeker. Je moet ook echt een keertje langskomen in Manchester! Xx Levi

'Pff, wat denkt hij nou?,' fronste Naomi. 'Dat je hier op hem gaat zitten wachten?'

Tess pakte haar telefoon weer terug en rolde haar ogen. 'Zoiets ja.'

'Panda?,' vroeg Rosie.

'Zo noemde hij me altijd,' legde Tess uit. 'Lang verhaal.' Oke, zo lang was dat verhaal eigenlijk ook weer niet, maar ze had geen zin om herinneringen op te halen. Dat deed te veel pijn.

'Pff...,' Rosie leek niet onder de indruk. 'Wilde hij daar iets mee zeggen ofzo?'

Tess keek haar vragend aan.