BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 14

Gespannen liep Tess hand in hand met Levi het huis van Rosie binnen. Het huis stond helemaal vol met mensen die ze nog nooit had gezien.

Even vroeg ze zich af of Naomi er ook zou zijn. Ze ging er eigenlijk van uit van wel, maar ze was nergens te bekennen.

'Kijk eens jongens!,' hoorde ze nu iemand schreeuwen. En die iemand was natuurlijk Rosie.

Iedereen keek op naar de blondine die de kamer doorrende. Ze hield iets omhoog. Pas toen Tess goed keek zag ze dat het plastic zakjes waren met wit spul erin.

'Mijn vader zorgt er wel voor dat we een goed feestje kunnen hebben!,' riep ze toen.

Tess schrok ervan. Wat? Was dat het? Was Daley aan de drugs?

'Dit slaat nergens op...,' zei Levi boos. Meteen trok hij Tess mee door alle mensen heen richting Rosie. Toen ze haar uiteindelijk bereikten zat ze op de bank, voorover gebogen terwijl ze een wit lijntje maakte op de salontafel voor zich.

'Rosie,' zei Levi streng.

Rosie keek op, en Tess schrok van hoe ze eruit zag. Haar rode ogen verraden dat dit niet de eerste keer was dat ze dit soort spul gebruikte.

'Nou, kijk eens!,' riep ze hard met een grote nep lach. 'Mijn favoriete stel! Leuk dat jullie er ook zijn! Leuk hoor!'

'We moeten eens even praten,' zei Levi nog steeds even streng.

'Praten? Ziet het eruit alsof ik wil praten?,' lachte Rosie hysterisch.

Levi pakte haar bij haar bovenarm en trok haar hard van de bank af.

Hij trok haar mee de drukte uit, richting de achterdeur naar buiten. Tess liep erachter aan.

Eenmaal buiten liet Levi Rosie weer los.

'Waar ben je in hemelsnaam mee bezig?,' vroeg Levi. 'Weet je wel niet hoe slecht dat spul is? Ik snap nu heel goed waarom het zo slecht gaat met je vader. Snap je niet dat dat spul je helemaal naar de tering helpt?'

'Denk je dat ik dat niet weet?,' riep Rosie. Er liepen nu tranen over haar wangen. Tess schrok ervan. Als ze dit geweten had...

'Mijn vader is helemaal naar de tering door dat spul!,' huilde Rosie. 'Mijn moeder wil van hem scheiden! We zijn allemaal naar de tering door dat spul!'

Even leek het alsof Rosie in elkaar zakte, maar Levi was snel genoeg om haar op te vangen.

Tess kwam nu ook dichterbij staan en legde zachtjes haar arm om haar vriendin terwijl die hevig huilde.

Rosie keek na een tijdje op. Met haar helderblauwe ogen keek ze recht in die van Tess.

'Het spijt me Rosie,' zei Tess oprecht. 'Ik wou dat ik er voor je was.'

Rosie wurmde zich toen los uit Levi's armen en omhelsde toen Tess.

'Ik wil dit niet,' snikte ze. 'Ik wil niet net als hem zijn.'

'Hoe lang is dit al bezig Rosie?,' vroeg Tess.

'Iets meer dan een jaar,' antwoordde Rosie. Tess schrok ervan.

'Ik zal iedereen naar huis sturen,' zei Levi toen. 'Dan helpen we je met alles opruimen.'

Hij liep meteen weer naar binnen.

Tess voelde dat Rosie helemaal stond te rillen van de kou. Meteen trok ze haar eigen jas uit en legde die over Rosie heen.

'Kom, ga even zitten,' Tess liep naar het tuinstel toe en ging zitten. Rosie ging naast haar zitten.