BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 31

Terwijl vooral Finn normaal heel de avond boven zou zitten, zaten ze nu met z'n drietjes beneden. Tess had wat eten voor hen gemaakt en ze zaten nu met z'n drieën een potje te kaarten. De laatste keer dat ze dat gedaan hadden was een jaar of vijf terug op vakantie.

'Zouden ze er al zijn?,' vroeg Luuk.

'Het is tien over zeven,' Tess keek even op de klok. 'Als het goed is wel.'

Ze keken op toen de bel ging.

'Ik ga wel,' Finn schoot gelijk van tafel.

Niet veel later kwam hij terug en had hij Esmee, hun buurmeisje, bij zich.

'Esmee doet ook mee,' kondigde hij aan.

'Gezellig,' zei Tess terwijl ze de kaarten opnieuw deelde.

Finn schonk ondertussen wat te drinken in voor hun gast. Tess gniffelde zachtjes. Normaal was hij al te lui voor zichzelf drinken te pakken, laat staan voor iemand anders.

Tess deelde de kaarten uit, en net toen ze wilden beginnen ging weer de bel.

'Wie heb je nog meer uitgenodigd?,' vroeg Tess.

'Niemand,' antwoordde Finn.

'Ik doe wel open,' Luuk rende al vrolijk naar de deur.

'Het zal wel een goed teken zijn toch? Dat we nog niets van pap en mam gehoord hebben?,' vroeg Finn. 'Als ze het niet leuk zouden vinden hadden ze al wel gebeld...'

'Ja of ze zijn al onderweg naar huis,' mompelde Tess.

'Kijk eens wie er zijn!,' Luuk kwam alweer de keuken in.

Iedereen keek op, zeker toen ze zagen wie hij bij zich had.

'Hey,' glimlachten Kasper en Freja met hun identieke glimlach.

'Our parents thought it might be fun to spend our last night in Holland with you,' legde Kasper uit. 'Before we go back to Denmark to pack our stuff and come back in January.'

'Sure, have a seat,' knikte Tess vriendelijk.

Met z'n allen maakten ze er iets gezelligs van. Luuk zette chips op tafel, Finn was uiterst behulpzaam en zorgde voor het drinken en Tess zette wat kaarsen aan.

'Have you spoken to Levi yet?,' vroeg Kasper na een tijdje. 'Am I still your new boyfriend?'

Tess gniffelde. 'Don't worry, I don't think he believed it anyway. So you're happily single again.'

'Oh is this how you dump me then?,' vroeg Kasper, hij trok een dramatisch gezicht. 'I thought you loved me.'

'Sorry, it's not you, it's me,' lachte Tess. Kasper moest ook lachen.

Daarna was het weer even stil en keken ze naar hoe de anderen aan het kaarten waren.

'You know, I did discover something about him,' zei Tess toen serieus. 'This summer he has rescued me, and by that risking his reputation as a footballer. I still want to thank him.'

'Then go ahead and thank him,' Kasper haalde zijn schouders op.

'I don't know if he is really happy if I'm standing at his door,' zuchtte Tess.

'Don't worry,' zei Kasper vriendelijk. 'Every guy would be happy to find you standing at their door. You're oneofthemostbeautifulgirlsI'veeverseen...'

'What?,' Tess gniffelde toen zijn laatste zin geheel onverstaanbaar werd. Al dacht ze wel iets erin te horen.

'What?,' grijnsde Kasper.