BUITEN DE LIJNEN

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 6

Tess van Hamel

Oke, ik heb dan nog niet veel bereikt...maar volgende week heb ik wel de respectabele leeftijd bereikt van 16 jaar, en dat is niet niets als je ouders je al zo vaak hadden kunnen vermoorden! (Iets met veel te laat thuis komen.) Ik geef volgende week vrijdag een feestje, wil je ook komen? xx

Levi Kuijpers

Wauw, dat geloof ik graag! Volgens mij ben je levensmoe, of denk je dat je vader het goed vind dat je zomaar één van zijn spelers uitnodigt? X

Tess van Hamel

Mijn vader is er niet, die heeft cursus ;)

Levi Kuijpers

Hmm...in dat geval...

Tess van Hamel

Haha, ben je bang voor hem of zo?

Levi Kuijpers

Hij heeft het gewoon niet zo op me...misschien kan ik daar vanavond verandering in brengen... :)

Tess dacht even na. O ja, vanavond begon het voetbalseizoen traditioneel met de finale van de Johan Cruijf schaal. Dit was dé avond waar heel het gezin al weken naar uit keek. Behalve zij zelf dan.

Tess van Hamel

Succes!

Levi Kuijpers

Ben jij er ook bij?

Eigenlijk was ze blij dat ze het huis lekker voor zichzelf had. En ze had Naomi al gevraagd om film te komen kijken samen.

Tess van Hamel

Nee, ik ben blij dat ik even van mijn ouders en broertjes af ben! ;)

Levi Kuijpers

Als we winnen moet je volgende week naar onze eerste competitiewedstrijd komen mevrouwtje!

Tess van Hamel

Haha, deal! Wel winnen alsjeblieft, anders woon ik de komende week samen met een stel depressieve hoopjes ellende!

Levi Kuijpers

Oke, voor jou dan ;) x

Tess kon haar glimlach niet onderdrukken.

'Tess, kun jij Max even uitlaten?'

Ze keek op en zag Max al enthousiast kwispelen toen hij Mila zijn naam hoorde zeggen.

'Kom Max,' Tess stond op en hoorde de poten al op de houten vloer achter haar.

-

Die avond op de training kon Tess haar hoofd er maar niet bijhouden. Haar gedachten bleven hangen bij Levi, en het feit dat hij naar haar verjaardag zou komen. Het kon haar even niet schelen wat haar moeder ervan zou denken.

'Nummer 7, je bent trager dan mijn oma!,' riep Hugo geïrriteerd. Met een boze blik keek Tess hem aan.

'Dat mocht je oma willen!'

Hugo was duidelijk niet gediend van haar grote mond terug.

'Hier komen.'

'Ik ben je hondje niet!,' Tess richtte zich weer op het spel en rende naar voren om de bal te veroveren. Ze ging niet naar iemand luisteren die haar naam niet eens wist.

Tot Hugo floot en het spel stil legde. 'Wegwezen Tess.'

'Ja dag, jij bent hier degene die begint,' Tess bleef staan, haar vrije hand in haar zij. Nu wist hij opeens haar naam wel natuurlijk.

'Ik ben je trainer, zo'n grote mond zet je maar lekker tegen iemand anders op,' Hugo leek zich ook niet gemakkelijk gewonnen te geven. 'Wegwezen, ik zie je zondag wel.'

Tess bleef stil, en zag dat haar teamgenoten zich stoorden aan de ruzie. Toen ze merkte dat het spel niet door ging tot dat zij het veld af zou gaan sjokte ze het veld af.

'Tot zondag,' mompelde ze boos toen ze voorbij Hugo liep.

'Ik zal een plekje voor je vrijhouden op de bank,' hoorde ze Hugo achter zich nog zeggen. Op dat moment draaide Tess zich abrupt om.

'Wat?!'

'Ik heb liever speelsters die hard werken dan speelsters die het alleen van hun talent moeten hebben,' zei Hugo. 'Einde discussie nu. We willen namelijk graag weer verder.'

Tess was nu witheet van woede en wilde het liefst hem voor zo veel mogelijk dingen uitschelden als ze kon bedenken. Tot ze een vertrouwde hand op haar schouder voelde.

'Kom lieverd, heeft geen zin dit,' verrast keek ze op in de ogen van haar vader.

'Maar...zag je wat er gebeurde?,' vroeg Tess, nog steeds onrustig.

'Je hebt helemaal gelijk,' zei Viktor die nu met haar verder van het veld af liep. 'Maar ruzie maken gaat je niet verder helpen.'

Tess ging op de eerste rij van de grote lege tribune zitten en keek naar haar team die zonder haar verder trainde. Viktor kwam naast haar zitten. Door haar dagdromen had ze niet eens gezien dat hij was komen kijken.

'Weet je hoe je hem kunt pakken?,' vroeg Viktor. 'Door je de volgende keer gewoon voor 200% in te zetten. Bewijs jezelf, ik weet dat je het kunt.'

'Ja, nou als hij me geen wedstrijden laat spelen kom ik ook niet trainen,' zei Tess eigenwijs. 'Wie denkt hij wel niet dat hij is? Hij is maar een paar jaar ouder dan ik.

'Viktor keek zijn dochter even aan en gniffelde toen zachtjes.

'Wat?,' Tess brak nu ook uit in een glimlach.

'Niets,' Viktor schudde zijn hoofd. 'Je lijkt mij wel toen ik jong was.'

'Je bent toch nog steeds jong pap?,' slijmde Tess.

'Wat heb je van me nodig?'

'Nog niets,' grijnsde Tess. 'Ik pak even mijn spullen, ik douche thuis wel.'

'Zal ik je fiets achterin de auto gooien?,' stelde Viktor voor. 'Dan kun je meerijden.'

-

'En toen moest ik weg van hem!,' Tess was blij dat ze bij Naomi terecht kon. 'En ik moet zondag ook nog banken ook.'

'Hij klinkt echt stom,' vond Naomi. 'Waarom stop je niet? Ga ook lekker voetballen.'

'Zie je mij al voetballen?,' Tess trok één wenkbrauw op. Daarna pakte ze nog een volle hand van de chips die op tafel stond. 'Dat zou dan wel de enige manier zijn om mijn ouders trots te maken, maar ik ga never nooit voetballen.'

'Jouw ouders zijn altijd trots op je!,' Naomi volgde het voorbeeld van haar vriendin en pakte ook een hand chips uit de bak. 'Waarom denk je anders dat je vader kwam kijken?'

'Dat deed hij alleen omdat dat de voorwaarde was voor mij om naar de Toekomst te komen met die borrel,' beweerde Tess. Toen ze dat zei dacht ze weer terug aan die warme zomerdag vorige week. Haar watergevecht met Levi gaf haar kriebels in haar buik als ze eraan terug dacht.

'Trouwens...,' nu keek ze Naomi weer aan. 'Ik heb Levi uitgenodigd voor mijn verjaardag. Denk je dat Rosie dat erg vind?'

'Eh, ja!,' lachte Naomi. 'Oh mijn God, komt hij echt?'

'Ja,' knikte Tess. 'Maar...moet ik hem afzeggen voor Rosie?'

'Nee!,' zei Naomi gelijk. 'Ben je gek. Zij is altijd met duizenden tegelijk bezig, als wij met niemand om mogen gaan waar zij mee heeft gedatet...dan zouden we moeten verhuizen denk ik.'

'Hmm, ik hoop dat ze dat begrijpt.'