၀ဿန်ကာလ ျဖစ္ေပသည့္အတိုင္း တိမ္တိုက္ မွိုင္းမွိုင္း နက္နက္တို႔က ေနမင္းႀကီးကို ေရာင္ျခည္ဖြင့္ရန္ ေနရာဖယ္မေပးခဲ့ ။ အုံမွိုင္းညိုရီလ်က္သာ တေျဖာက္ေျဖာက္႐ြာေနသည့္မိုးကလည္း စေနမိုးဖြဲ တစဲစဲဟုသာ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။
စေနေန႕မွ ႐ြာလာသည့္မိုးမွာ ယေန႕ အဂၤါေန႕သို႔ပင္ေရာက္ေလၿပီ ေခတၱမွ် ရပ္သြားလိုက္ မက်တက်မည္ေသာ အရွိန္ျဖင့္ ႐ြာလိုက္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္မွာ ေလးရက္ေျမာက္သို႔ပင္ ေရာက္လာေလၿပီ။
" ဒီ ပုံအတိုင္းဆို ေက်ာင္းေတာင္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး ေစာင္ၿခဳံထဲမွာဘဲ ႏွပ္ေနလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ "
ဖန္သားျပင္အလႊာတစ္ထပ္ျခားေနသည့္ အခန္းျပတင္း၀မွ တဖြဲဖြဲ႐ြာေနသည့္ မိုးစက္ကေလးမ်ားကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲျဖစ္ခ်င္ေနသည့္ အရာကို တစ္ေယာက္တည္း တီးတိုးေျပာလိုက္မိျခင္း။
"အဲ့လိုလုပ္လို႔လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး "
ကိုယ့္စကားႏွင့္ကိုယ္ျပန္လည္ ျငင္းဆန္လိုက္သည္က ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖင့္သာ။ မည္သည္ဟူ၍ မတိက်သည့္ တစ္စုံတစ္ရာေသာ အေၾကာင္းအရာကပ်င္းသည့္စိတ္ကို ေသြဖယ္ကာ ေက်ာင္းသို႔လာရသည့္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္း။
ကားျပင္သို႔ထြက္ရန္ ေျခဆန့္ခ်လိဳက္သည္ႏွင့္ ထီးတစ္ေခ်ာင္းကလည္း မိမိကိုယ္ထက္သို႔ အုပ္မိုးလ်က္သား။
ေက်ာင္းေဆာင္အတြင္းသို႔ ခပ္သြက္သြက္ပင္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္သည္။ ပုံမွန္ထက္ ပိုျမန္ေနသည့္ ေျခလွမ္းမ်ားက ရာသီလိုက္မိုးေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ မိမိ့ကိုေစာင့္ႀကိဳေနသည့္ သက္ဝန္းညီညာ မ်က္ဝန္းအစုံတို႔ေၾကာင့္သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
" Nik မိုးစိုလာေသးလား"
" ခႏၶာကိုယ္ေတာ့မစိုဘူး ေဘာင္းဘီေအာက္နားေလး ဘဲ နည္းနည္းစိုသြားတာ"
" ေအာက္နားကို ေခါက္ထားလိုက္ ေျခေထာက္ကို စိုစိစိနဲ႕ ပစ္မထားနဲ႕ "
" ထားပါကြာ ငါက ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့တာကို "
" က်စ္ ေျပာရကပ္ ဆိုရကပ္နဲ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန"
JE LEEST
နားခိုရာမှားတဲ့ လိပ်ပြာငယ်
Paranormaalစာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက် ဖန်တီးထားတာဖြစ်လို့ အပြင်လောကနှင့် အချိုးမကျနိုင်ပါ
