İkilem: Katliam

6. Bölüm: Kırmacı

Odanın kapısı açıldığında hemen gözlerimi açtım. Gördüğüm karşısında sinsice ve başarmışlıkla güldüm.

Karşımda o vardı. Son Kırmacı. Yüzünde maske vardı, üstünde siyah kapüşon ve kapüşonun şapkasını kafasına geçirmişti. Deri bir eldiven takmıştı. Siyahlara bürünmüştü.

Asla konuşmuyordu. "Sonunda bu iş bitecek." Dediğim anda üstüne doğru koştum. Yumruğumu tam burnuna geçireceğim anda bileğimi tutup ters çevirdi. Gözlerini görüyordum. Tüm gözü bembeyazdı. Lens taktığı buradan belli oluyordu.

Karnıma yumruk geçirdiğinde öne doğru eğildim. Burnuma diziyle geçirdiğinde burnunun sızladı ve yere yığıldım. Yanıma yaklaştı ve yüzüme doğru eğildi. Bıçağını çıkarttı, sağ gözümü hedef aldı. Hızlıca saplamak için atakta bulundu. Kafamı hızlıca sola çektim ve bıçak yere saplandı. Bıçağı yerden çıkartmak için çabalıyordu. O anı değerlendirerek hemen kendimi zorlayarak kalktım. Yüzüne yumruğu geçirdim. Yere yığıldı ve yere saplanan bıçağı bütün gücümle çekerek çıkardım.

Tam kalbine sapladım ve en sonunda konuştu. "Ölümün kendi ellerimle olacak." Dediğin de sesi hala ses değiştiricide çıkan sesle aynı çıkmıştı. Son nefesini verdi ve gözlerini yumdu. Maskeyi çıkartmak için bir hamlede bulunduğumda yüzümde bir ıslaklık hissettim. Gözlerimi kapattım yüzümü sildim ve tekrar gözlerimi açtığımda Kumru ablayı başımda elinde su şişesiyle gördüm.

Az önce gördüklerim rüyaydı. O yüzden yüzünü bilmediğim için maskeli şekilde, göz rengini bilmediğim için lensli bir şekilde, sesini bilmediğim için ilk duyduğumdaki gibi ses değiştiricide çıkan sesle aynı şekilde ve saçını bilmedigim için şapkalı şekilde, tam maskesini açacağım sırada uyanmıştım çünkü onu hiç görmemiştim.

"Ya sen de tam zamanında geldin." Dediğimde ne olduğunu anlamıyordu. "Rüyamda son Kırmacı'yı gördüm. Onu öldürmüştüm." Dediğimde deli gibi güldüğünü yeni fark ediyordum. "Ben de 'neden gülüyor bu salak. Acaba rüyasında kızları mı görüyor?' Diye düşünmüştüm." Bu söyledikleri gülmemi tetiklemişti. "Neyse şimdi bununla alakalı konuşmayalım. Asıl mevzuya geçmeliyiz." Yüzündeki neşe kayboldu. "O kişiyi er geç bulacağız ve onun hakkında tek bildiğimiz şeyler anne tarafı. Teyzeleri ve dayıları ve çocuk değil. Bu bilgiler ne işimize yarayacak milim bilmiyorum ama tek bildiğim onu bulup öldüreceğim." Yanıma oturdu. "Bu söylediklerini yapabileceğini biliyorum fakat onu bulma konusu biraz zorlu olacak." Haklıydı. Onu bulmak epey zor olacaktı. "Neyse hadi yemek hazır." Dediğinde bilgisayar masama baktım. Tepsi getirmişti. Üstünde ise en sevdiğin yemeklerden biri olan sarma vardı. Sadece onunla sınırlı kalmayıp poğaça ve kısır da koymuştu. Geri kalan menüde ise kola ve su yemeklere eşlik ediyorlardı. "Ne bu böyle? Yoksa altın günü mü yapıyorsun?" İkimizde kahkaha attık. "Aslında aklımdan geçmiyor değil." Diyerek şakayı devam ettirdi. "Teşekkür ederim zahmet etmişsin ama bugün yemek masasında yiyeceğim." Şaşırmamıştı çünkü ben bazen odama kapanır tekrardan odama veda ederdim. Her seferinde böyle yapardım. Yataktan kalktım ve banyoya girmeden önce giyeceklerimi seçmek için dolaba yöneldim. "Duş alacağım." Mesajı aldığında odadan çıktı. Dolabını açtım ve düz siyah kumaş pantolon ve düz siyah bir tişört aldım. Konbinimi tamamlayacağını düşündüğüm zincir kolyemi ve birkaç yüzük daha aldım. Seçtiklerimi yatağın üzerine attım.

Banyoya gittim ve üzerindekileri çıkartıp kirli sepetine attım. Duş kabinine girdim ve şofbeni açtım. Kendimi şofbenin altına attığımda sıcak suyu bedenimde hissettim. Islanan uzun saçlarım gözlerimi kapatıyordu, ellerimle geriye doğru taradım.

Duş aldıktan sonra bornoz ile banyodan çıktım. Seçtiğim kıyafetlerin yanına gittim. Tişörtü giydiğim de vücuduma yapışmış kaşlarımı ortaya çıkarıyordu. Pantolonu giyip kemerimi yaktıktan sonra zincir ve yüzükleri de taktım. Islak saçlarıma fön makinesi ile kurutup şekillendirdikten sonra odadan çıktım. Merdivenlerden aşağı indim. Son basamaklardayken kafamı sağa doğru çevirdiğimde masanın başköşesinin sağında Kumru abla varken, sol tarafında Giray yer alıyordu.