𝖤𝖭𝖧𝖸𝖯𝖤𝖭 𝖮𝗇𝖾𝖲𝗁𝗈𝗍 𝖢𝗈𝗅𝗅𝖾𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇

အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမဲ့ အချစ်ဆုံး | HeeWon

-unicode-

ဒီနေ့က သောကြာနေ့ဖြစ်သည်။မိုးရာသီမို့ မနက်ခင်းစောစော မိုးရွာသွန်းနေ၏။မိုးအေးအေးနှင့် စောင်ခြုံပြီးပြန်ကွေးလို့ရသည့် မနက်ခင်းဖြစ်သည်။စောင်ခြုံပြီးပြန်ကွေးလို့ရသည့် အထက်တန်းကျောင်းသားအရွယ်လည်းမဟုတ်တော့တာမို့ ထပြီးအလုပ်သွားဖို့သာ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

အခုချိန်လောက်ဆို ဟိုတက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေး ပြန်အိပ်နေလောက်ရောပေါ့။အခုတလော သူ့ကိုလိုက်ပြီးရည်းစားစကားပြောနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ဘယ်လောက် နှင်ထုတ်နှင်ထုတ် နှင်ဘဲချချ ကန်လဲချချ သူ့နားကကိုမခွာပါ။

ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့မို့ ဘတ်စ်ကားလည်းတိုးစီးစရာမလိုတော့ အလုပ်ကိုစောစောစီးစီးရောက်လာသည်။ဒါက သူ့အတွက်တော့ ပုံမှန်ရောက်ချိန်ပါဘဲ။

"ငှာနမှူးအီ မဂ်လာပါ"

"ရောက်လာပြီလား ဌာနမှူးအီ"

"ဌာနမှူးအီ.."

"ဌာနမှူးအီ..."

ဝန်ထမ်းတွေရဲ့နှုတ်ဆက်စကားတွေကို အပြုံးလေးနဲ့သာတုံ့ပြန်ရင်း ကိုယ်အလုပ်လုပ်ရာခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

သူ့နာမည်က အီဟီဆွန်း၊ ဆေးဝါးထုတ်လုပ်ရေးဌာနရဲ့ဌာနမှူး၊ စိတ်ဝင်စားတဲ့အရာဆိုလို့ ဆေးဝါးတွေကိုထုတ်လုပ်တာ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲဝင်ပြီး ဓာတုပစ္စည်းတွေ၊ဇီဝပစ္စည်းတွေပေါင်းစပ်ပြီး လူနာတွေအတွက်လိုအပ်တဲ့ဆေးဝါးတွေထုတ်လုပ်တာဘဲဖြစ်သည်။

Chemistry အထူးပြုနဲ့ကျောင်းပြီးထားတဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်ကာ သူများတွေထက်တိကျတဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်တာမို့ အလုပ်ဝင်ပြီးတစ်နှစ်အကြာမှာပင် ဌာနမှူးရာထူးကိုရရှိခဲ့တာဖြစ်၏။အခုတလောတော့ ဆေးဝါးတွေထက်ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားလာတဲ့အရာတစ်ခုရှိသည်။ အဲ့တာကတော့ သူ့ကိုဆိုတွေ့တာနဲ့ "ကိုကို"လို့ခေါ်တတ်တဲ့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေးကိုပင်။

"ကိုကို့ ကိုအားကျတယ်"လို့ပြောပြီး သူ့လိုမျိုးဆေးဝါးထုတ်လုပ်သူဖြစ်အောင် chemistry ကိုမကြိုက်ဘဲနဲ့ယူခဲ့သေးသည်။ဓာတုဗေဒတွေက ကျက်ရတယ်၊မှတ်ရတယ်၊တွက်ရတယ်၊ atoms, atomic,အစရှိတာတွေကို မမှားမိအောင် အမြဲရွတ်ရသေးသည်။