Sarı Kadınım

42

Altına siyah stiletto giydim.
"Nereye"dedi doğan.
"İremin yanına gidicem"dedim.
"Tamam"dedi
"Çocuklara söyle bıraksın"dedi barkın ile oynuyordu.
"Yok.Gerek yok ben giderim"dedim bana baktı.
"Dikkatli ol"dedi.

Arabama binmiştim.
Direk hastaneye geldim.
Aylinin yanına gittim.
Kan almışlardı.
Sonuçları bekliyorduk.
Çok korkuyordum kötü birşey çıkıcak diye.

Sonuçlar 4 saatin ardından çıkmıştı.
Odaya girdik.
Sandalyeye oturduk.
Doktor bana baktı anlamıştım...
"Bunu demek çok üzücü ama"dedi
"Kansersiniz"dedi
Öylece yüzüne baka kaldım.
"Kötü huylu kanser"dedi
Yutkundum.
"Kemoterapiye başlamamız lazım"dedi
"Eğer biraz daha geç kalırsak hiç imkanımız kalmaz"dedi
"Hemen başlayalım tedaviye"dedi aylin.
Ben hala duyduğum cümleleri sindirmeye çalışıyordum.

Hastaneden çıkmıştım.
Arabama bindim.
Eve doğru gidiyordum.
Çocuklarım annesiz büyüyecekti.
Belki doğan evlenirdi üvey anneleri onlara kötü davranırdı.
Yutkundum.
Gözümden yaşlar süzülüyordu.
Evin önünde durdum.
Arabadan inmedim bekledim.
Mert barkın doğan futbol oynuyordu.
Baran gökhan ferhat hepsi birlikte top oynuyorlardı.

Yutkundum.

Göz yaşlarımı sildim.
Arabadan indim.
Kapıyı açtı korumalar.
Nasıl görünüyordum bilmiyorum ama korumalar bana acıyarak bakmıştı.
Gülümsedim.
"Anne"diye bana doğru koştu çocuklar.
Boğazımdaki yumru geçmiyordu.
Sarıldım çocuklarıma.
"Oh mis"dedim yanaklarını öptüm.

"Hadi devam edin"dedim
Direk eve geçtim.
Odaya çıktım.
Ğstümü değiştirdim.

Akşımda doktorun dedikleri dönüyordu.

"Sürekli halsiz düşeceksin bayılacaksın.
Her yerde düşüp bayılırsın.
Ağrın çok olur.
Saçların dökülür.
Vücudunda morluklar çıkar.
Sürekli uyursun
Burnun kanar sürekli"

Yutkundum.
Aşağıya inmeye halim yoktu.
Yatağa oturdum.
Uzandım gözlerim kendiliğinden kapandı.

Duygu aşağıya inmemişti.
Endişeleniyordum.
Yukarı çıktım.
Yatakta uyuyordu.
Yanına eğildim.
Saçlarını okşadım.
Ayağa kalktım.
Avcuma baktım.
Saç telleri elimdeydi.
Duyguya baktım.
Kaşlarım çatıldı.

"Şanpuan saçlarıma yaramadı ya saçlarımı döküyor hep"
Dediği geldi aklıma.

Odadan çıktım.
Aşağıya indim.
"Abi"dedi selim.
"Hastaneye gitmiş yenge"dedi selim kaşlarım çatıldı.
"Abi"dedi
"Onkoloji bölümüne gitmiş"dedi
"Tahlil yaptırmış"dedi
Sustu.
"Devam et"dedim.
"K-kansermiş abi"dedi zorla söylemişti.
"2 gün sonra kemoterapiye başlıyacaklarmış"dedi
"Yenge sıkı sıkı tedbir etmiş kimseye söylemesin diye doktoru"dedi
"Araştırın"dedim direk.
"En iyi doktorları en iyi hastaneleri araştır"dedim.
Gitmişti selim.

Yalan söyledi bana
şampuandan döküldü saçlarım dedi.
Benden gizlemişti.
Yutkunamıyordum.
Halsiz yatıyordu.
Hep böyle mi olucaktı.

Hava kararmıştı.
Hala uyuyordu.
Yuları çıktım bakmaya.
Uyanmıştı.
Halsizce bakıyordu etrafa.
Ben Doğan Yıldırım gücü ile herkesi karşısında titreten adam.
Bir kadının önünde ağlayacaktı.

Gözlerim yanıyordu yanına gittim.
Gözümden yaş aktı.
Bana bakıyordu.
"Öğrendin mi"dedi sessiz çıkıyordu sesi.
Gözlerimi sıkıca kapattım.
Yutkundum.
Oda susmuştu.
Elini tutuyordum.
Göz yaşlarım elini ıslatıyordu.