Ne zaman kendini eksik hissetse koca adama sığınan kadın.
Koca adam bana zarar vermez
Koca adam bana en büyük zararı vermişti.
Hayatımın hatasıydı o adam
Kurtuluşum yoktu artık.
Onun tutsağı olmuştum.
Boşanmamızın üstünden tam 2 ay geçmişti. Aklıma ara ara geliyordu oda çocuklar baba dediklerinde. Bugün günlerden pazardı ve birazdan burda olucaktır. Mahkeme Pazar günleri çocuklarını görmedine izin vermişti. Ben ise istediği zaman göreceğini söylemiştim ona. Çocukların kahvaltısını yaptırdım.
Zil çalmıştı. "Babam geydi"diye bağırdı deniz. Mert ve barkın koşarak kapıyı açmışlardı. Bende kapıya gittim. Doğan gelmişti. "Doğa"diye bağırdım. "Baban geldi kızım hadi"dedim. Çocukların ayakkabılarını giydirdim. Doğa merdivenlerden indi. Ayakkabısını giydi. Yanağımı öptü. Doğan çocukları arabaya bindirdi. "Dikkat et kardeşlerine ve kendine"dedim. "Seviyorum seni annecim"dedim gülümseyerek. "Bende seni seviyorum"dedi öpücük attı. Güldüm.
Arabaya bindi. Arkalarından dua okudum. Kapıyı kapattım. Salona geçip oturdum. İnternetten alışveriş yaptım. (Sona koyacağım ne aldığını) Banyoya girdim. Üstümü giyinmek için giyinme odama girdim. Karnım garibime gidiyordu. Kilo almıştım. Karnım şişmişti. Yedeklerime dikkat etmiyordum şu sıralar. Çocuklar gece pizza hamburger filan isteyince normal tabi. Üstümü giyindim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Akşam olmuştu. Zil çalmıştı. Kapıyı açtım. Çocuklar gelmişti. Çocuklar içeri girdi. "Çocuklar dondurma yedi hasta olmasınlar sıcak şeyler içir"dedi doğan. Göz devirdim istemeyerek. "İyi geceler"dedim. Arkasını döndü gitti.
Sen demesen sanki ben çocuklarıma içirmeyecem sıcak şeyler. "Dondurma yiyen güzel çocuklarım mutfağa beklemiyorsunuz"diye bağırdım. Mutfağa girdim kaşık çıkardım. Şurubu salladım. "Çıngır mıngır"dedi deniz bileğimde bileklikler olduğu için sallanınca ses çıkartıyordu. Hepsi mutfaktaydı. Şurupları içirdim. Şimdi ise çocuklar televizyon izliyor. Bende doğaya aldıklarımı gösteriyordum. "Bak bunuda sana aldım"dedim. "Güzelmiş bu"dedi doğa.
"Babam"dedi alpaslan. "Baba"diye bağırıyordu. Gülümsemem dudaklarımda dondu. "Baba neydeşin"dedi alpaslan Doğaya baktım. Bir durgunluk yaşadık. "Babam burda değil Alpaslan"dedi barkın. "Babam başka evde"dedi barkın. "Niçe"dedi Alpaslan "Çünkü öyle olması gerekiyor"dedi barkın. Gülümsedim bu haline. "Tayam"dedi Alpaslan. Kapı çaldı. "İrem gelmiştir"dedim kapıyı açmak için ayağa kalktım. Kapıyı açtım irem değildi. Siyah giyinimli bir adamdı. "Ferhat abimin selamı var"dedi elindeli bıçağı gösterdi. Kapıyı suratına kapatmaya çakıltım. "DOĞA KARDEŞLERİNİ YUKARI ÇIKAR HEMEN"diye bağırdım. Kapıdaki adam kapıyı açmaya çalışıyordu. Kapıyı zor tutuyordum. "KAPIYI KİLİTLE"diye bağırdım. "GEÇTİN Mİ"diye bağırdım "EVET" dedi. "BABANI ARA"dedim. Kapı sertçe açılamsı ile yere düşmüştüm. Kolumun üstüne. Acı ile inledim. Üstüme doğru yürüyordu. Ayağa kalktım. Herşeyi fırlatmaya başladım. Birden koltuğun üstüne düşmüştüm. Boğazımı sıkmaya başladı. "B-bırak"dedim çok güçlü sıkıyordu. Nefes alamıyordum. "B-bırak"dedim yine. Etrafa baktım. Kasığına dizim ile vurdum. Ellerini çekti. Öksürdüm. Hızlıca ayağa kalktım. Çocuklarımı tehlikeye atamazdım yuksrı asla çıkamazdım. Aşağıda nerde saklanabilirdim. "Seni sürtük"diye bağırdı adam. Korkuyordum deli gibi. Elim karnıma gitti. Sebebsizce bilmiyordum. Ellerim titriyordu. Telefonum mutfaktaydı. Hızlıca mutfağa girdim. Gökhanı aradım. Çaldı. Çaldı. Ce açtı. "Gökhan"dedim hızla "Evde biri var Ferhatın selamı var dedi saldırdı"dedim. "Evde hala"dedim korku içinde. "Geliyoruz biz sakin ol"dedi gökhan. "Çocukların yanına çık"dedi doğan. "Çıkamam"dedim. "Tehlikeye atamam onları"dedim. "ANNE"diye çığlık geldi. Mutfaktan çıktım. "BARKIN"diye bağırdım. Barkını almıştı. "Bırak oğlumu ne istersen haparım"dedim. Barkın debeleniyordu. "Anne"diye ağlıyordu. "Çocuklarımı bırak"dedim. "Çok küçükler lütfen"dedim "Onları bırak yalvarırım"dedim. Barkını hızla yere fırlattı. Barkının yanına gittim. "Şşhh birşey yok geçti"dedim yanaklarını öptüm. "Babanız şimdi gelicek"dedim sessizce. "Babanı gelene kadar yukarıdan asla çıkamyın"dedim. "Ne olursa olsun tamam mı"dedim. Doğa da yanımdaydı. "Tamam"dedi doğa. Yukarı çıkmışlardı. Adam saçlarıma yapıştı. Elim saçlarımı tutan adamın eline tırnaklarımı batırdım. Yere düşmüştüm. Boğazımı sıkıyordu. Çırpınıyordum. Karnıma sancı girmişti. Acı içinde inledim. Sonra inleme çığlığa dönüştü. Bacaklarımdan birşey akıyordu.
