Sarı Kadınım

77

Duygu çok yorulmuştu artık.
Doğanın aklında olan tek şey.
Duygunun iyiliği için boşanacaktı.
Çok yorulmuşlardı ikiside.
Hayatında hiç aksiyon bitmemişti.
İlişkileri iyice yıpranmıştı aslında.
Boşanmaları iki taraf içinde en iyisiydi ama duygu istemiyordu.
Hala Dubai delerdi.
Doğan sandalyeye oturmuş doktoru bekliyordu.

Doğan yorulmuştu artık.
Yaşamak istemiyordu.
Derin nefes verdi.
Yanında Gökhan vardı.
Bağırıp çağırmak istiyordu sadece.
Aslında tüm suç doğanındı.
Eğer duyguya aşık olmasaydı bunların hiç biri olmayacaktı.
Doktor çıktı odadan.
"Midesini yıkadık. Serum taktık"dedi adam
"Hastamız uyanık geçmiş olsun"diyip gitti.
Doğan içeri girmedi.
Giremedi.
Duvara vurdu.

Kapıyı sinir ile açtı doğan.
İçeri girdi.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun"dedi sinir ile doğan.
Duygu ifadesiz gözler ile izledi doğanı.
Oda en doğru kararı vermişti.
Gözlerini kapattı.
Bıkkınca nefes verdi.
"Boşanalım"dedi sadece duygu.
"En doğrusu bu haklısın"dedi sadece.
"Çocuklarım benimle kalıcak"dedi duygu.
Kolundaki serumu çıkardı.
Ayağa kalkmaya çalışmıştı.

Başı dönünce oturmak zorunda kaldı göre.
"Hazırla evraklarını"dedi duygu.
Artık eski duygu olmayacaktı.
Doğan sinir ile çıktı odadan.
Duygu Gökhana baktı.
Ayağa kalktı duygu.
Gökhan destek olmak için belini tutuyordu duygunun.
Arabaya bindiler
Doğan direksiyonu o kadar çok sıkı tutuyordu ki.
Eve vardıklarında duygu direk odasına çıktı.
Doğan arkasından çıktı.
"Çık üstümü değiştirecem"dedi duygu soğuk bir ses ile.
"Kocanım ben senin lan"dedi doğan
"Boşanacağım kocam"dedi duygu.
Kıyafetlerini alıp banyoya girmeye çalıştı.
Doğan kolundan tuttu.

"Ne bu afra tafra."
"Hani bensiz yapamazdın"dedi doğan
"9 yıl önce sensiz yapabiliyordum beni terk ettiğin yıllar tek başıma yapabiliyordum"dedi duygu.
Kolunu doğanın elinden sertçe çekti.
Ve banyoya gidip üstünü değiştirdi.
Canı yanıyordu ama yapacak birşey yoktu.
Banyodan çıktı.
Aşağıya indi direk.
Akşam üstü Türkiyeye döneceklerdi.
Çocukları hazırladı.
Hazırlanıp havalimanına gittiler.
Duygu asla doğana yaklaşmıyordu.
Çocukları uyutmuştu.
Dilek ile konuşuyordu.
"Nerde yaşayacaksın"dedi dilek sessizce
"Eski evim hala duruyor"dedi duygu.
"Oraya yerleşirim"dedi
"Sena benimle zaten çocuklara bakar"dedi duygu.
"Halledicem bir şekilde"dedi duygu.
"Annen ve abin"dedi dilek.
Duygu yutkundu.
"Bilmiyorum nerdeler"dedim.

Bir daha konuşmadılar
Türkiyeye gelmişlerdi.
Duygu doğanın evinden eşyalarını topladı.
"Anne"dedi doğa.
"Efendim"dedi duygu.
"Niye eşyaları topluyorsun"deri doğa anlamayarak.
"Babanla boşanıyoruz" dedi duygu.
"Ne"dedi doğa.
"Şaka mı yapıyorsun"dedi doğa.
"Baban boşanmak istedi"dedi duygu gerçekleri söyleyerek.
"Bende kabul ettim.Anlaşamıyoruz"dedi duygu.
Son valizin de ağzını kapattı.
Adamlardan biri valizleri aşağıya indiriyordu.
"Nerde kalıcaz"dedi doğa.
"Çok soru soruyorsun doğa"dedi duygu.
"Git kardeşlerini getir hadi"dedi duygu.
Barkın ve mert aşağıdaydı.
Atlas ve korayı aldı duygu.
Alpaslan ve denizi de doğa almıştı.
Merdivenlerden indi.
Çocuklar direk babalarına sarıldı.
Dilek duyguya baktı.
Duygu dileğe baktı.
Dilek o an çaresiz hisseti kendini.

"Ne zaman ihtiyacın olursa ara"dedi baran duyguya sarılırken.
"Beni abin olarak gör"dedi
"Abimin yaşadığını bildiğini biliyorum"dedi duygu soğuk sesi ile.
"Benden.benim hayatım ile ilgili bir şey saklayan insanları öleceğimi bilsem bile aramam"dedi duygu.
Ayrıldı.
Duygu soğuk gülümsemesini gönderdi barana.
Gökhan sarıldı.
"Bunu saklamaması gerekir biliyorum.Söyledim ısrar ettim ama söylemedi"dedi gökhan.
"Biliyorum."dedi duygu.
"Yanımda olduğun için teşekkür ederim"dedi sadece duygu.

"Hadi"dedi duygu.
Barkın ve mert istemeye istemeye arabaya bindi.
Doğan duyguya baktı.
Doğan sarılmak için hareket yaptı.
Duygu elini kaldırdı.
"Orda dur"dedi duygu soğuk ses ile.
"Kendinden soğutman için evlenmene gerek yok.Sen zaten hareketlerin ile kendinden soğuttun Doğan Yıldırım"dedi duygu.
"Mahkemede görüşürüz"dedi soğuk ses tonu ile.
Arkasını döndü.
Gözünden yaş düştü.
Hızlıca sildi.
Arabasına bindi.
Çocuklar binmişti.

Arabayı çalıştırdı.
Kendi evine gelmişlerdi.
Direk valizleri indirdi.
Sena çocukları içeri sokmuştu.
Duygu eve girdi.
Sen evi temizlemişti.
Çocuklar direk odalarına çıktı.
Duygu salonda oturdu.
"Bu sana gelmiş"dedi sena.
Beyaz zarfı aldı.

Boşanma Evraklarıydı.
Yutkundu duygu.
Elleri titredi.
"Boşnma evrakı mı"dedi sena.
"Hemen göndermiş"dedi duygu.
Gözleri dolmuştu.
Sena kendine çekti duyguyu.
Duygunun gözlerinden yaşlar dökülüyordu.
Cayır cayır yanıyordu duygu.
Kapı çaldı.
Göz yaşlarını sildi.
Sena ayağa kalkıp kapıyı açmaya gitti.
İçeri irem ve emin girdi.
Duyguyu teselli ediyordu.
Destek çıkıyorşardı.
Duygu uyumaya gitmişti.