Ne zaman kendini eksik hissetse koca adama sığınan kadın.
Koca adam bana zarar vermez
Koca adam bana en büyük zararı vermişti.
Hayatımın hatasıydı o adam
Kurtuluşum yoktu artık.
Onun tutsağı olmuştum.
Sevdiğim adam başkası için kucağımda ağlamıştı. Bunun yükü çok fazlaydı. Hemde çok ne yapacağımı bilmiyordum. 6 tane çocuk bakmak ile sorumlu olduğum çocuk vardı. Uyuduğumu sanıyordu. Nasıl uyumamı beklerdi ki. "Allahım sen bana çıkış yolu göster" dedi sessizce. Bıkkınca nefes verdi.
"beni onunla sınama bunu kaldıramam allahım" dedi "Çocuklarımı al ama onun evlenmesine izin verme" dedi. Çocuklarımı al ama onun evlenmesine izin verme diye dua etmişti Yavaşça doğruldum. Şaşkınlık ile baktım suratına.
"Allah belanı versin doğan" dedim sadece. "Sen çocuğun ölsün diye dua ettin" dedim. "Sen o kadın evlenmesin diye seçenek sundun bildiğin" dedim. Yataktan kalktım. "duygu "dedi direk odadan çıktım. Akşam olmuştu herkes uyuyordu büyük ihtimalle. Yılmazın odasına girdim direk gözümden yaşlar akıyordu. Uyanıktı bir şey düşünüyordu beni gördü. "Götür bizi burdan" dedim Ayağa kalktı. ""Noldu" dedi "Soru sorma götür" dedim. Odaya girdi direk doğan. "Sen gidebilirsin" dedi "Ama çocuklarımı asla vermem" dedi "NE ÇOCUĞU BE" diye bağırdım. "AZ ÖNCE" dedim sinirle. "ALLAHIM ÇOCUKLARIMI AL AMA ONUN EVLENMESİNE İZİN VERME DİYE DUA ETMEDİN Mİ" dedim hızla.
Sustu. "Yardım eder misin" dedim yılmaza bakarak. Odadan çıktım. Arkamdan geliyordu ikiside. Çocukların odasına girdim. Barkın bana baktı. "anne" dedi sesinde korku vardı. "Korkma annem"dedim gülümseyerek. Direk açık olan valizi kapattım. Çocukları pusete koydum. Kolumu tuttu sertçe. "ÇOCUKLARIMI GÖTÜREMEZSİN" diye bağırdı. "NE ÇOCUĞU BAK BENİ DELLENDİRME DOĞAN" dedim.
"bırak annemi" dedi barkın hızla yanıma gelerek. "çocuklarımı da alıp gidicem burdan sende bir şey yapamayacksın" dedim. Kolumu çektim. "Barkın mert inin aşağıya" dedim hızlıca. "Yılmaz atlas ve denizi alır mısın" dedim. Pusetleri eline verdim. Koray ve alpaslanı ben aldım. Merdivenlerden indik aşağıya. Puseti aşağıya indirdim. Valizleri indirmek için çıktım merdivenlerden. Birden doğan kolumu tuttu sıkıca. Geri indirdi merdivenleri. "SEN DEFOLUP GİDİYORSUN ÇOCUKLARIM BENİM İLE" dedi.
Kapıyı açıp hızlıca yere fırlattı. Kolumun üstüne düştüm. Kapıyı kapattı. "Anne" diye bağırdı barkın. Kolum acıyordu. Ayağa kalktım. "AÇ KAPIYI" diye bağırdım. Kapıyı yumrukluyordum. "ÇOCUKLARIMI VER DOĞAN" diye bağırıyordum. Barkın arkadan anne diye ağlıyordu. Alpaslna deniz koray atlas çığlık çığlığa ağlıyordu. "KİMSE" dedi "KİMSE BUNDAN SONRA BU KADINI İÇERİ ALMAYCAK ÇOCUKLARININ YÜZÜNÜ DAHİ GÖRMEYECEK" dşye kükredi "AÇ KAPIYI" diye bağırdım. "ÇOUKLARIMI VER BANA DOĞAN" diye bağırıyordum. "BEN ONLAR OLMAZSA YAPAMAM DOĞAN" dedim. "AÇ KAPIYI" diye bağırıyordum. "ANNE" diye ağlıyordu barkın. Kapı açıldı barkın açmıştı. Hızlıca sarıldı bana. Hızlıca sarıldım bedenine. Hala ağlıyordu.
"geçti annecim geçti" dedim. Saçlarını okşuyordum öptüm. Mert geldi yanıma.Oda sarıldı. Boynuma akkıtı göz yaşlarını. Pusetteki çocuklarıma baktı. Dudakları titriyordu. Ayağa kalktım. Doğanın gözünün içine baktım. "Ben onlarısz yapamam" dedim. "Bana ihtiyaçları var onların" dedim "Doğan lütfen" dedim "Yalvarıyorum ne istersen yaparım" dedim "Yalvarırım" dedim. Çocukları kollarından tuttu. Kapıyı suratıma kapattı. "DOĞAN AÇ KAPIYI" diye bağırdım. "DOĞAN ONLARSIZ YAPAMAM NOLUR" dedim. Açmadı saatlerce bekledim ama açmadı. kapı açıldı yılmaz çıktı.
Acıyarak baktı bana. Ardından çocuklarım çıktı. Ayağa kalktım hızlıca. Arabya bindirdi hepsini. Barkın bana doğru koştu. Mertde koştu. Hızlıca sarıldım hepsine. Doğan kollarından tuttu zorla bindirdi. "doğan lütfen" dedim Kolunu çekti. Arabaya bindi. Son gaz gitti Arkalarından koşuyordum.
"HAYIR HAYIR" diye bağırıyordum. "ONLARI ALAMAZSIN HAYIR DOĞAN" DİYE ÇIĞLIK ATIYORDUM. "DOĞAN NOLUR" diye bağırdım. Yılmaz tuttu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"BIRAK" diye çığlık attım. "BIRAK GÖTÜRÜYOR ÇOCUKLARIMI" dedim bırakmıyordu. Götürmüştü çocuklarımı. Eski duyguyu el birliği ile öldürdüler yeni duygu geldi artık. Şimdi ise Kaçaklar konağının önündeydim. Kapıyı çaldım. Helin denilen kız açtı kapıyı beni görünce şaşırdı. Süzdü ilk önce. "Konuşabilir miyiz" dedim "geç" dedi İçeri geçtim. Salonda oturuyorduk. Deri nefes aldım. Kendim gurursuz hissediyordum. Öyleydim de. "Doğan" dedim sustum. "Dün evleneceiğini duydu ben söyledim" dedim. "Ağladı dizimde ağladı" dedim zorlukla. Ona baktım onun adını duyunca mutlu olmuştu. "Seni hala deliler gibi seviyor"dedim. "Dün gece" dedim. "Çocuklarımın canını al ama onun evlenmesine izin verme allahım diye dua ediyordu" dedim. Şaşkınlık ile baktı bana. "Çocuklarımı alıp gidicektim izin vermedi konaktan kovdu" dedim "Sabaha kadar bekledim çocuklarım ağlıyordu içleri çıkmıştı" dedim.
"Sabahta zorla arabaya bindirdi hepsini götürdü arkalarından çok koştum ama yetişemedim" dedim. "Bunları bana niye anlatıyorsun" dedi yüzüne baktım. "Onu hala sevdiğini biliyorum" dedim. "Konuşmalarınızı mesajlarınızı" dedim Utanç içinde kafasını öne eğdi "Utanma. Sen değil onun utanması gerekiyor" dedim "Sana ümit vermiş sende kanmışsın" dedim. "ben çocuklarım olmazsa yaşayamam"dedim. "Sen doğanı istiyorsun biliyorum" dedim. "Konuş onunla lütfen" dedim gözümden yaş düştü. "Evlenelim de direk kabul eder" dedim. "Git evlen" dedim. Bana baktı sanki sevinmişti. "Şart koş seninle evlenirim ama çocukları annesine vericem de" dedim "Bende sizin hayatınızdan çıkmış olurum adımı dahi duymazsınız mutlu mesut yaşarsınız dedim. "Hiç mi" dedi "Hiç" dedim. Yüzüme bakıyordu
"Yurt dışında yaşarım adımı duymazsınız" dedim. "Gram aklınıza gelmem söz veriyorum" dedim. "Yeter ki konuş onunla çocuklarımı bana versin" dedim. Onları izliyordum şuan. Kafede oturmuşlardı. Doğan da Helinde çok utlu gözüküyordu. Doğan ilk önce düşündü sonra onayladı. Helinin elini öptü. Saatlerce durdum orda. Telefonuma mesaj geldi. "konağa gel" yazmıştı sadece doğan. Hızlıca konağa gittim. Avluya geçtim. Beklemeye başladım çocuklarım evde değildi nerdeydi bilmiyorum.
Heycandan elim ayağım titriyordu. Doğan girdi avluya hızla ayağa kalktım. Çocukları arkasından girdi. Barkın ve mert koşarak sarıldı bana. "Annem" dedim. Kokuların içime çektim. Ağlamaktan yüzleri kıpkırmızı olmuştu. Pusette içeri girdiler. Heline baktım minettar şekilde sadece gülümsedi hafifçe. Doğana baktım nefret ile. "Bundan sonra ne olursa olsun ne sen benim karşıma çık ne de ben senin karşına çıkayım" dedim.
"Hayırlı olsun mutluluklar dilerim" dedim heline bakarak. Mahcup du ama pişman değşldi. Sevdiğim adamı jkendi elleirm ile evlndirmiştim. Çocuklarımı aldım. Yılmaz bizi havalimanına bıraktı. Uçaktaydık. Yılmazda gelmişti bizimle "Her zaman yanımızda olduğun için teşekkür ederim" dedim. Gülümsedi sadece.
