RUH-U REVAN

8.

"Neden çağırıyor ki?"

"Sence?!" Korel'in bağırmasıyla kaşlarımı çattım.

"Ne bağırıyorsun? İnsan gibi bir şey soruyorum."

"Dedem buraya gelmeyi geçtim düşünmezdi bile! Şimdi buraya gelmiş! Çünkü sonunda birini yanıma yakıştırıp evlendirmek istiyor." Öfkesi tamamen banaydı. Dedesinin yanına gittiğim içindi! Ama başka çarem yoktu!

"Akıllı bilge birisi belli ki. Konuşur hallederiz." Birkaç küfür mırıldandı.

"Halledermiş! Bok halledersin!" Kaşlarım daha da çatıldı! Küfürden nefret ediyorum.

Yolun geri kalanında ikimizde çıt çıkarmamıştık. Sonunda Korel'in evine geldiğimizde beklemeden arabadan indim ve ezberimde kaldığı kadarıyla eve ilerledim. Bende ki rahatlıkta maşAllah! İçimden kendime gülerek giriş kapısına geldim ve arkamda ki Korel'i bekledim.

Anahtarıyla içeriye girip salona geçti. Selam bile vermeden koltuğa geçip oturdu.. Bu kaba hareketine içimden göz devirip gülümseyerek Korel'in yanına oturdum.

"Merhaba."

" Hoş geldin Liya." Efe'nin sesiyle gözlerimi ona çevirdim.

"Hoş buldum."

"Hoş geldin Liya kızım." Kızım mı?

"Hoş buldum. Görüşmeyeli nasılsınız?" Fatih bey sözlerimle gülümsedi.

"Bizim evlat söz dinlese daha iyi olacağım." Fatih beyin gösterdiği kişiye yani Korel'e döndüğümde umursamaz tavrını takınıp gözlerini kapatmış başını koltuğun başına koymuştu. O kadar karizmatik duruyordu ki kısa bir sürede bakabilidiğim kadar bakmıştım. Yaptığım şeyin yanlış olduğunu düşünüp tekrar bakışlarımı Fatih beye çevirdim.

"Fatih bey, düşüncenizi anlıyorum ve saygı duyuyorum. Ancak sizden de bizi an-"

"Hastayım ve bir ayağım çukurda sadece torunumun düğününü görmek istiyorum. Yuva kurduğunu bilirsem gözüm arkada kalmaz." Korel'in gözleri ışık hızıyla açıldı ve başını kaldırıp dedesine baktı.

"Ne hastası? Ne diyorsun dede?"

"Böbreklerim iflas etmiş, çok az bir zamanım kaldı." Üzüntüyle baktım yaşlı yüzüne. Ben böyle durumlarda çok duygulanırdım ki..

"Niye bana söylemedin?"

"Yapılacak bir şey olmadığı için gerek duymadım. Yaşım ilerledi artık organlarım birer birer gidiyor." Korel bakışlarını bana çevirdi.

"Tamam evleneceğiz." Hoppa!

Kocaman açılmış gözlerimle Korel'e ne diyorsun sen bakışlarımı gönderiyordum.

Fatih bey gülümseyerek söze girdi.

"Beni çok mutlu edersiniz çocuklar. En kısa sürede düğün hazırlıkları başlasın o zaman." Kaşlarımı çattım. Erken yaşta yüzüm kırışacaktı kaş çatmaktan!

"Ne diy-"
"Liya biraz konuşalım." Korel sözünü söyleyip ayağa kalktı. İçimden ya sabır çekip bende peşinden ilerlemeye başladım.

Yukarıya çıkıp bir odaya girdik. Korel'in yatak odasıydı.

"Dedemin mutluluğu için kabul ettim. İstediği olsun diye tamam dedim. Seni de buna sürüklemek zorunda kaldım ama-"

"Tek bir şartla kabul ederim."

"Ne şartı?"

"Sancak'tan intikamı mı almak istiyorum. Onun kirli işlerini bulamadığım için hapse tıktıramadım. O cezasını çekmeli."