RUH-U REVAN

11.

Kalbimin çırpınışını görmezden gelip kapattığım gözlerimi açtım. Arkamı dönüp Korel'in gözlerine baktım.

"Ne yapıyorsun?"

"Karıma dokunuyorum." Dedi boğuk bir sesle.

"Sahte karın olduğumu unutmuş olabilir misin?" Gözlerini kapatıp birkaç saniye öylece bekledi ve geri açtı.

"Dini nikahlı, gerçek resmi nikahlı karımsın!" Bir dakika ne?! Ne diyor bu adam!?

"Anlaşmalı bir evlilik olacağını konuşmuştuk! Sen Deden için bende peşimdeki beladan kurtulmak için evlendik!"

"O sadece köprüyü geçene kadardı güzelim." Kaşlarımı çattım. Ve bir adım geriye gittim. Anlayamıyordum.

"Neden?" Hayal kırıklığı yaşamam normal miydi? Bir kez daha güvenim kırılmıştı.

"Benim olman için."

"Sevmediğin birini mi? Saçmalıyorsun!" Kaşlarını çattı.

"28 yıllık hayatımda ilk kez böyle oluyorum Liya." Sözleri ilgimi çekti. Ama çekmemeliydi. Beni kandırmıştı çünkü!

"Nasıl oluyorsun?" Dedim. Gözlerinden birçok duygu geçti ama ben hiçbir şey anlayamadım. Gölge gibiydi. Göz bebekleri karardı. Sessizliğini korurken arkama geçti ve gelinliğimin düğümlerini çözmeye başladı.

Tamamen açmış olmalı ki düşeceği vakit ellerimi hızla Gelinliğin göğüs kısmına götürdüm.

Korel tekrar karşıma geçti.

"Sana dokunmak için çıldırıyorum. Ciğerlerim kokunu biraz daha solumak için can çekişiyor gibi. Nefesim kesilene kadar seni öpmek istiyorum. Deli gibi seni arzuluyorum. Tabi bir tek bu değil. Yanında olmak garip şekilde iyi geliyor. Sesine, bakışına, sıcaklığına ihtiyacım var gibi gün arasında ayrı durmak istemiyorum." Şaşkınca dinlemiş nefes dahi alamamıştım.

"Bunlar yeterli nedenler değil Korel! Sen beni kandırdın!"

"Kandırmadım! Böyle hissettiğimde zaten evlilik kararı almıştık. Sahte de olsa evlenecektik ve ben hislerimi söylersem bu oyuna son vereceğini bildiğim için sustum."

"Ben salonda yatsam çok iyi olur!" Dedim ve gelinliğimi sımsıkı tutup banyoya geçtim. Banyoya girer girmez gelinliği direkt bıraktım.

Neler söylüyordu? Hangi ara yaşamıştı bunları? Peki ben neden göremedim?

Geceliğimi giyinmek için rastgele aldığım geceliğe bakıp kendime kızdım. Adam akıllı pijama neden almamıştım ki?! Korel'in söylediği şeylerden sonra böyle nasıl çıkardım.

İçimden söylenerek geceliğimi üstüme geçirdim.  Banyodan yavaşça çıktım. Tabi gelinliği önümde tutup bedenimi gizledim. Halden anlamayan biri değilim neticede. Adamı teşvik etmek istemem.

Korel çoktan yatağa geçmiş sırt üstü yatıyordu. Gözleri kapalı kolunun birisi başının altında karizmatik bir duruşla uyuyordu.

Karmakarışık hissediyorum. Birden gelen itiraf omuzlarıma binmişti. İlk kandırıldığımı düşünsemde Korel'in söylediği gibi evliliği dedesi istemiş biz kabul etmiştik. Ama tek bir farkla anlaşmalı demiştik ama şimdi Korel'in hisleri vardı.. Ben neye bulaştım böyle!

Sessiz olarak odadan çıktım ve salona geçtim. Yorgun bedenimi koltuğa atıp yüz üstü uzandım ve yastığın altına kolumu koyup yastığa sarıldım. Bu pozisyon aşırı rahattı! Rahata kavuşan bedenimle gözlerim çok geçmeden kapandı ve uykuya daldım.

♡♡♡

Koltuktan yayılan sıcaklık, koku ve hareketlenme hissediyorum normal mi?

Yavaşça gözlerimi açtığımda salonda olmadığımı fark ettim. Burası Korel'in odasıydı! Ve bu koku altımda ki bedene aitti!