RUH-U REVAN

15.

Elimdeki dosyaya son kez bakıp kapağını kapattım. İşte bu kadar basit! O Levent denen herife gününü gösterme vakti.

Ahlak yoksunu, sapık bir adama kim savcı kimliği verir ki değil mi ama!?

Gizli kapaklı tüm işlerini belgeleyip baş savcılığa kendi ellerimle vereceğim. Ülkemiz nasıl insanların kararları altında görsün ve ona göre davransınlar.

Başımı kaldırıp koltukta oturan Korel'e baktım. Dizlerinin üstüne koyduğu laptopa dikkatle bakıyordu. İş ile ilgili olmalıydı.

Dosyayı orta sehpaya bırakıp ayağa kalktım. Kahve için mutfağa girip hemen kahve yapımına başladım.

Kahve makinesinde hazırladığım kahveleri kupalara doldurup elime aldım. Salona dikkatle adımlayıp Korel'in yanına oturdum ve kupanın birini ona uzattım.

"Dinlen biraz." Sesimle bakışları bana döndü. Önce bana sonra elimde ki kupaya baktı ve elimden aldı.

"Sen bitirdin mi?" Kahveden yudum alırken sorduğu için alttan ona baktım. Başımı olumlu anlamda sallayıp kahvemi yudumladım.

"Fatih bey nasıl?"

"Dedemin görüştüğü doktorlarla görüştüm. Ne tedaviyi ne de ameliyatı kaldıramaz dedi."  Düşünceyle tekrar kahvemden bir yudum aldım.

"Öylece beklemek çok zor."

"Öyle." Bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde gergin ve yorgun olduğunu fark ettim.

Elinde ki bardağı alıp ikimizinkini de orta sehpaya bıraktım. Elinden tutup kendime doğru çektim.

"Uzan biraz." Dedim ve dizime yatmasını sağladım.

Başını dizlerime koyup alttan bana bakmaya başladı.

Parmaklarımı şakaklarında, alnında ve saçlarında gezdirdim. Hafif dokunuşlarla masaj yapmaya başladım. Korel gözlerini kapattıp çatık kaşlarını düzeltti. Masajın iyi geldiğini düşünerek devam ettim.

"Gerçekleri görmezden gelmekten ne zaman vazgeçeceksin?" Beklemediğim soruyla parmaklarım hareketini kesti. Birkaç saniye hareket etmeden yüzüne baktım. Gözlerini açmayınca bende tekrar masaja devam ettim.

"Neden bahsettiğini anlamıyorum." Korel birden doğrulup oturur pozisyona geldi.

"Aramızda ki adı bile olmayan ilişkiden bahsediyorum." Dedi ve derin bir nefes alıp iyice bana yaklaşıp yönünü bana döndü.

"Evliyiz ama kağıt üzerinde. Aramızda çekim var ama yasakmış gibi davranıyorsun. Birkaç kez öpüştük hatta beraber yatıyoruz ama hala iki yabancı gibiyiz. Kafayı yiyeceğim!"

Günlerdir bende bunları düşünüyorum yanıldığımı varsayarak konusunu bile açmadım ama sanırım yanılmıyorum. Ya da korkuyor muyum? Bilmiyorum karmakarışık hissediyorum.

"Bilmiyorum."

"Neyi bilmiyorsun Liya?" Sesi sinirli çıkmıştı.

"Bilmiyorum işte Korel! Senin bana davranışlarını bile bilmiyorum. Günlerdir uzaksın ben bunu sorguluyor muyum?"

"Çünkü sen hiçbir şey yaşamamışız gibi davranıyorsun?" Derin bir nefes alıp devam etti sözlerine.

"Güvensizliğini oluşturan o piç yüzünden sana yaklaşamıyorum." Duyduklarımla kaşlarımı çattım.

"Ne?"

"Geçmişini biliyorum." Donmuş gibi öylece kaldım. Boş bakışlarım Korel'in gözlerinde dolandı.