10.

4 4 0
                                    

Korel ile evime geldiğimizde önden ilerleyip evi kontrol etmişti. Kimsenin olmadığını görünce sonunda beni içeri almıştı.

"Misafir odam yok koltukta uyuyabilir misin?"

"İdare ederim." Dedi ve kendini koltuğa bıraktı. Bende odama ilerleyip içeriye girdim. Yorgundum ve bir an önce duş alıp uyumak istiyordum.

Hızla kendimi banyoya atıp rahatlatıcı bir duş alıp tekrar odama geçtim. Üstüme gri askılı kenarları dantelli gecelik takımımı giyindim.

Saçlarımı havluyla suyunu alıp nemli bıraktım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Saçlarımı havluyla suyunu alıp nemli bıraktım. Hızla tarayıp kendimi yatağıma attım. Gözlerimi kapatıp uyuyacakken unuttuğum şeyle gözlerimi açtım.

Unuttuğum şey Korel'di! Adama yastık ve örtü vermemiştim. Oflayarak yataktan kalkıp dolaptan bir yastık ve pikeyi alıp odamdan çıktım.

Işık kısılmış ortam loş olmuştu, galiba uyumuştu. Sessiz olarak salona geçtiğimde gördüğüm manzara ile gözlerim bayram etmişti.. Üstü çıplak, sağ kolunu yastığın altına koymuş kaşları çatık uyuyordu. Çıplak ayaklarımın ucunda ilerleyip önce üstünü örttüm. Sonra koltuğun büyük yastığını almak için yüzünün altına sol avucumu yerleştirdiğimde gözlerini açıp göz göze gelmemizi sağladı.

"Ne yapıyorsun?" Uykulu sesiyle sordu. Uykulu sesi neden bu kadar güzel!?

"Yumuşak yastık getirmiştim." Birden kalktı ve oturur pozisyona geldi. Bende Korel'e bakmayı kesip getirdiğim yastığı diğer yastıkla değiştirdim.

"Uykun kaçmasın uyu sen."

"Uyumuyordum. Rahatsız burası." Sözleriyle koltuğuma baktım. Doğru söylüyordu. Koltuğum küçük Korel ise büyüktü.

"Evine git o halde." Dememle kaşlarını çattı. Gözleri bedenimde gezindi ve tekrar gözlerime çıktı.

"Hayır!"

"Kendin bilirsin."

"Öyle! Git uyu sen!" Ciddi olamaz değil mi? Rahat edemediğini söylemesine rağmen burada mı kalacak!? Hemde benim güvenliğim için! Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım çünkü söyleceğim mantıksız şeye kendimi hazırladım.

"Benimle yatabilirsin." Sözlerim deprem etkisi yaratmış gibi tuhaf bir bakış vardı gözlerinde. Bekle..? Yoksa hiç mi kimseyle yatmamıştı? Bu olabilir miydi? Neden? Temas sorunu mu vardı? Ama az önce ona dokundum!

Yavaşça Korel'e yaklaştım. O kadar yavaştım ki ne yapacağımı kestiremeden bana bakıyordu.

"Sen... Neden kendini kasıyorsun Korel?" Yutkundu.

"İlk temasın ben olamam değil mi?" Gözlerini kaçırdı. Peki neden bu benim hoşuma gitti.

"Kadınlar hakkında ki bilgisizliğini sanırım anlıyorum."
Elimi kalbinin üstüne koyduğumda deli gibi atan kalbinin elimde bıraktığı hisle gülümsedim. Elimi yavaşça omuzlarına doğru çıkardım. Bedeni taş gibiydi.

RUH-U REVANOn viuen les histories. Descobreix ara