International Play Boy Mg

International Play Boy Mg 33 ( Past _2)

Taehyungကို Jungkookနေ့တိုင်းနီးပါးအကြိုအပို့လုပ်ပေးလေသည်။

အိမ်လိုက်ပို့တိုင်းလဲ ဘာစကားမှမပြောဘဲ အမြဲလိုလို Taehyungကို ငေးကြည့်ကာ ပြုံးနေတက်သေးသည်။

အရင်ကမှ Jungkookကို သူချစ်ခဲ့ပါတယ်ဆိုနေမှ အခုလို့ အေးဆေးတည်ငြိမ်တဲ့ပုံလေးကြောင့် Taehyungခဗျာ သူကိုယ်သူအဝောာ်ထိန်းနေရလေသည်။

ဒီနေ့လည်းအရင်နေ့တွေလို့ ငေးကြည့်နေပြန်လေသည်။

" အဟမ်း Jungkook "

" ဗျာ မောင့်အချစ်ပြောလေ "

အဲတာကတော့တစ်ခုပေါ့။
ဘာလေးဘဲပြောပြော သူကိုယ်သူ မောင် လို့သုံးတက်တဲ့ Jungkookပါရယ်။

" ဘာလို့ ငါကိုငေးကြည့်ပြီးပြုံးနေတာလဲ "

" မောင်ကလေ  အချစ်ကို တန်ဖိုးမထားခဲ့ဘူး အစက ခင်ဗျားမရှိလည်း မောင်နေနိုင်မယ်ထင်ခဲ့ဝာာ မဖြစ်ဘူး သိလား အချစ် မောင်ကလေ ခင်ဗျားမရှိလို့ကိုမဖြစ်တာပါ "

Jungkookစကားကို‌ဆက်မပြောဘဲ Kim Taehyungဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ..... "

Kim Taehyungရဲ့ မျက်နှာက အသက်မဲ့နေလေသည်။

" မောင်ခင်ဗျားကိုကြည့်နေရင်လည်း အဆင်ပြေပါတယ် "

Taehyung Jungkookကိုကြည့်မိတော့ ပြုံးပြတဲ့ ချစ်ရဖူးသူ

Taehyungအခုချိန်မှာ လုံး၀ကြီးကို စိတ်ထွေပြားနေမိသည်။
Jungkookလာကြိုပို့နေတာ သူမကြိုက်ဘူးလားဆိုတော့ သူသိပ်သဘောကျဝာာပေါ့။
သူလက်မခံချင်ပေမဲ့ လက်ခံရမဲ့ အမှန်တရားပင်။

‌ဒါပေမဲ့သူကြောက်မိလေသည်။
Jungkook အရင်လိုဘဲ ထားပစ်ခဲ့မလားဆိုတာ သူသိပ်ကြောက်မိသည်။
ခဲမှန်ဘူးတဲ့ စာသူငယ်လို့ နောက်ထပ်ပျံသန်းရမှာ သူကြောက်မိသည်။

လှိုင်းပုတ်သံကြောင့် ကြောက်သွေးဖျာနေတဲ့ ဇင်ယော်လိုမဟုတ်ဘူး။
မုန်တိုင်းထဲပါကာ ရေနှစ်ဖူးတဲ့ ဇင်ယော်‌တစ်ကောင်ပင်။

‌" မောင်ကို ပြန်စဉ်းစားပေးပါနော် "

အသနားခံနေတဲ့ မျက်၀န်းတွေ။